Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Yuki Kajiura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yuki Kajiura
梶浦 由記
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1965
Tokio

Instrumenty

keyboard

Gatunki

pop, opera, muzyka poważna, new age

Zawód

kompozytor

Aktywność

od 1995

Wydawnictwo

Victor Entertainment

Współpracownicy
See-Saw, FictionJunction (FictionJunction YUUKA), Kalafina
Strona internetowa

Yuki Kajiura (jap. 梶浦由記 Kajiura Yuki; ur. 6 sierpnia 1965 w Tokio, Japonia) – japońska kompozytorka i producentka. Tworzyła ścieżki dźwiękowe do wielu serii anime, takich jak .hack//Sign, Noir, Aquarian Age, Madlax, Mai-HiME, Mai-Otome, Tsubasa Chronicle, Puella Magi Madoka Magica i jednego z filmów Kimagure Orange Road (między innymi). Pomagała Toshihiko Sahashi przy Mobile Suit Gundam Seed oraz Mobile Suit Gundam Seed Destiny. Kajiura komponowała również dla gier z serii Xenosaga, a dokładniej muzykę do wstawek filmowych w Xenosaga II i całą ścieżkę dźwiękową Xenosaga III. Obecnie mieszka w Tokio.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z powodu pracy ojca mieszkała w Niemczech Zachodnich i uczęszczała tam do szkoły podstawowej i średniej.

Pierwszy utwór napisała w wieku 7 lat jako piosenkę pożegnalną dla prababki. Po ukończeniu literatury angielskiej na prywatnym uniwersytecie (Tsuda) w Tokio pracowała jako programistka, ale od 1992 zwróciła swoją karierę w stronę muzyki. Jak sama przyznaje, na tę decyzję miało wpływ zamiłowanie jej ojca do europejskiej muzyki poważnej i opery[1].

W lipcu 1992 zadebiutowała w żeńskim trio See-Saw. W ciągu następnych dwóch lat grupa wydała sześć singli i dwa albumy. Jednakże w 1995 tymczasowo się rozpadli. Kajiura kontynuowała karierę solo, komponując muzykę dla innych artystów, jak również jako dźwiękowiec w telewizji, reklamach, filmach, anime oraz grach.

W 2001 wraz z Chiaki Ishikawą reaktywowały See-Saw. Mniej więcej w tym samym czasie związała się ze studiem animacji Koichiego Mashimo – Bee Train, i ich pierwszym bardziej znanym projektem – Noir. Pomimo kontrowersji, jakie wywołał serial wśród widzów, krytycy ocenili pozytywnie ścieżkę dźwiękowa, nadając jej rangę przełomu w dziedzinie muzyki w anime. Uznano to za ryzykowny, acz bardzo udany mix techno, opery oraz francuskiego brzmienia.

Kajiura bardzo ceniła stopień artystycznej swobody, jaką dał jej Mashimo – reżyser serii podczas prac nad Noir, dzięki czemu ich współpraca rozszerzyła się na wiele z jego kolejnych projektów, wliczając ostatni (z 2006) Tsubasa Chronicle). Mashimo nigdy nie stawiał żadnych wyraźnych ograniczeń czy celów przed Kajiurą, pozwalając jej komponować to, na co tylko miała ochotę. Po czym po prostu brał próbki, które uważał za warte uwagi i wstawiał je gdziekolwiek mu się podobało.

W 2002 See-Saw uczestniczyło w kolejnym projekcie Mashimo, .hack//Sign, który stał się szerzej znany dzięki połączeniu rozwoju akcji z TV i gier, oraz dzięki ścieżce dźwiękowej (sprzedanej w ponad 300 000 egzemplarzy). Podczas tworzenia serii Kajiura spotkała Emily Bindiger. Będąc pod wrażeniem jej zdolności wokalnych, zaoferowała jej wykonanie ponad 10 piosenek do serii. Na Anime Expo 2003 żartobliwie stwierdziła, że Bidinger jest „jej nauczycielem angielskiego”[2].

Jednym z większych hitów See-Saw był temat końcowy z Mobile Suit Gundam Seed („Anna ni Issho Datta no ni”), który sprzedał się w ilości ponad 200 000 egzemplarzy, wywołując sensacje w świecie anime. Dream Field, pierwszy oryginalny album See-Saw wydany po 9 latach, odniósł również sukces w 2003, sprzedając się w ilości ponad 100 000 kopii. W tym samym roku Kajiura wydała swój pierwszy album solo, Fiction, promowała na Anime Expo 2003 w Anaheim w Kalifornii.[potrzebny przypis]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dźwiękowe z anime

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł anime Rok wydania
Kimagure Orange Road: Summer’s Beginning 1996
Eat-Man 1997
Noir 2001
Aquarian Age 2002
.hack//Sign 2002
.hack//Liminality 2002
Le Portrait de Petit Cossette 2004
Madlax 2004
My-HiME 2004
My-Otome 2005
Tsubasa Chronicle 2005
Erementar Gerad 2005
.hack//Roots 2006
My-Otome Zwei 2006
Shin kyūseishu densetsu hokuto no ken 2007
El Cazador de la Bruja 2007
Tsubasa Tokyo Revelations 2007–2008
Tsubasa Shunraiki 2009
Pandora Hearts 2009
Puella Magi Madoka Magica 2011
Fate/zero 2011–2012
Sword Art Online 2012
Sword Art Online II 2014
Erased – Miasto, z którego zniknąłem 2016
Zaregoto 2016-2017
Princess Principal 2017
Sword Art Online Alicization 2018
Miecz zabójcy demonów – Kimetsu no Yaiba 2019
The Case Files of Lord El-Melloi II: Rail Zeppelin Grace Note 2019

Ścieżki dźwiękowe z gier

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł gry Platforma Rok wydania Wydawca
Double Cast
ダブルキャスト (Daburukyasuto)		 PlayStation 1998 Sony Computer Entertainment
Meguri-aishite
めぐり愛して (Meguriaishite)		 PlayStation 1999 SME
Blood: The Last Vampire PlayStation 2 2000 Sony Computer Entertainment
Xenosaga Episode II: Jenseits von Gut und Böse (Movie scenes) PlayStation 2 2004 Namco
Xenosaga Episode III: Also sprach Zarathustra PlayStation 2 2006 Namco

Ścieżki dźwiękowe do filmów

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł filmu Rok wydania Reżyser
Tokyo-Kyodai 1995 Ichikawa Jun
RUBY FRUIT 1995 Takumi Kimiduka
Rainbow 1999 Naoto Kumazawa
Boogiepop and others 2000 Ryu Kaneda
MOON 2000 Takumi Kimiduka

Musicale

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł musicalu Rok wydania
Sakura-Wars 1998
Fine 1998
FUNK-a-STEP 1998
FUNK-a-STEP II 1999
Christmas Juliette 1999-2000
High-School Revolution 2000
Christmas Juliette 2000
Shooting-Star Lullaby 2001
Love’s Labour’s Lost/SET 2002
Angel Gate 2006

Albumy solowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu Najwyższa pozycja
JPN
(Oricon)
2003 Fiction 49[3]
  1. „Key of the Twilight”
  2. „Cynical World”
  3. „Fake Wings”
  4. „Fiction”
  5. „Vanity”
  6. „Red Rose”
  7. „Canta Per Me”
  8. „Zodiacal Sign”
  9. „Awakening”
  10. „Open Your Heart”
  11. „Winter”
  12. „Salva Nos”
  13. „Lullaby”
  14. „Echo”
2011 Fiction II 31[4]
  1. „in this winter”
  2. „the image theme of Xenosaga II”
  3. „lotus”
  4. „my long forgotten cloistered sleep”
  5. „I swear”
  6. „forest”
  7. „Sweet Song”
  8. „E.G.O.”
  9. „everytime you kissed me”
  10. „I reach for the sun”
  11. „L.A.”
  12. „March”
  13. „heigen”
  14. „maybe tomorrow”

Albumy wyprodukowane

[edytuj | edytuj kod]

(wokal: Saeko Chiba)

Tytuł albumu Rok wydania
melody 2003
everything 2004

Albumy See-Saw

[edytuj | edytuj kod]

(wokal: Chiaki Ishikawa)

Rok wydania Tytuł albumu Źródło
1993 I HAVE A DREAM
  • Data wydania: 26 września 1993
 [5]
1994 See-Saw
  • Data wydania: 26 października 1994
 [6]
2003 Dream Field
  • Data wydania: 21 lutego 2003
 [7]
Early Best
  • Data wydania: 21 lutego 2003
 [8]
2013 Dream Field
  • Data wydania: 8 maja 2013
 [9]
2020 See-Saw Complete Best See-Saw-Scene
  • Data wydania: 10 czerwca 2020
 [10]

Inne

[edytuj | edytuj kod]
Gatunek Projekt Co Rok
Anime Mobile Suit Gundam Seed Piosenka końcowa & ścieżka dźwiękowa 2002
Chrono Crusade Piosenka końcowa 2003
Gra .hack//QUARANTINE utwór Yasashii Yoake 2003
Anime Mobile Suit Gundam Seed Destiny Piosenka końcowa & ścieżka dźwiękowa 2004
.hack//Legend of the Twilight Piosenka końcowa 2004
Loveless Motyw przewodni 2005
Shōnen Onmyōji Czołówka 2006

Zatrudniani wokaliści

[edytuj | edytuj kod]

Cechy charakterystyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Miks gatunków: nie jest rzeczą zaskakującą słyszeć operowy styl z popowym brzmieniem. Dzięki ojcu Kajiury, który był fanem muzyki poważnej i jej największą inspiracją, jej ścieżki dźwiękowe posiadają równocześnie motywy popowe i pochodzące z muzyki poważnej.
  • Fortepian: złożone osobiście wykonywane fortepianowe solówki.
  • Tematy europejskie: niektóre jej utwory posiadają styl europejski. Niektóre są napisane po niemiecku, hiszpańsku lub włosku.
  • Chorały: często można spotkać w piosenkach Kajiury chór wykonujący złowieszczą śpiewną intonacje (tak jako element pomocniczy, jak również główny wątek jej piosenek) przez niektórych określany jako ‘Kajiuran’[11]. Chorały Yamanii w piosence nowhere z MADLAXa jest tego dobrym przykładem.
  • Bee Train: często komponuje dla Bee Train Productions, i pracuje z Koichim Mashimo

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Biografia Yuki Kajiury w bazie IMDb (ang.) w Internet Movie Database – po angielsku.
  2. ↑ Raport z koncertów Yuki Kajiury na Anime Expo 2003. anime-source.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-04)]..
  3. ↑ FICTION 梶浦由記. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  4. ↑ FICTION II 梶浦由記. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  5. ↑ I HAVE A DREAM See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  6. ↑ See-Saw See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  7. ↑ Dream Field See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  8. ↑ Early Best See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  9. ↑ Dream Field See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  10. ↑ See-Saw Complete Best See-Saw-Scene See-Saw. [dostęp 2023-02-11]. (jap.).
  11. ↑ Opis z Labyrinthos.org. labyrinthos.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-29)]. z Xenosaga II Movie Scene Soundtrack.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Kalafina
  • Wakana Ōtaki
  • Hikaru Masai
  • Keiko Kubota
  • Maya Toyoshima
Minialbumy
Albumy studyjne
Best album
Single
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yuki_Kajiura&oldid=72909255”