Złotomysz amerykańska
Ochrotomys nuttalli[1] | |||
(Harlan, 1832) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
złotomysz amerykańska | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki[10][11] | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[12] | |||
Złotomysz amerykańska[13] (Ochrotomys nuttalli) – gatunek ssaka z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae)[14].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Złotomysz amerykańska występuje we wschodniej Ameryce Północnej zamieszkując zależności od podgatunku[10][11]:
- O. nuttalli nuttalli – od południowej Wirginii na południe do południowo-zachodniej Alabamy (południowo-wschodnie Stany Zjednoczone).
- O. nuttalli aureolus – od Kentucky i Wirginii Zachodniej na południe do północnej Alabamy i północnej Georgii (wschodnie Stany Zjednoczone).
- O. nuttalli flammeus – wschodnia Oklahoma, południowo-zachodnie Missouri i Arkansas (środkowe Stany Zjednoczone).
- O. nuttalli floridanus – Floryda (południowo-wschodnie Stany Zjednoczone).
- O. nuttalli lisae – od południowo-wschodniego Missouri i północnego Illinois na południe do północno-wschodniego Teksasu, Luizjany i Missisipi (południowo-środkowe Stany Zjednoczone).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1832 roku amerykański zoolog i paleontolog Richard Harlan nadając mu nazwę Arvicola nuttalli[4]. Holotyp pochodził z Norfolk w Wirginii, w Stanach Zjednoczonych[14]. Jedyny przedstawiciel rodzaju złotomysz[13] (Ochrotomys) który opisał w 1909 roku amerykański teriolog Wilfred Hudson Osgood[3] oraz plemienia Ochrotomyini które opisali w 2005 roku amerykańscy teriolodzy Guy G. Musser i Michael D. Carleton[2].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć podgatunków[10].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Ochrotomys: gr. ωχρος ōkhros „jasnożółty”[15]; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[16]; μυς mus, μυος muos „mysz”[17].
- nuttalli: Thomas Nuttall (1786–1859), angielski botanik i zoolog[18].
- aureolus: łac. aureolus „złoty, błyskotliwy”[19].
- flammeus: łac. flammeus „ognisty, flaming, koloru płomienia, spalony”, od flamma „płomień”, od flagrare „płonąć, palić się”[19].
- floridanus: Floryda, Stany Zjednoczone[19].
- lisae: Lisa Ann Packard (1954–1965), córka amerykańskiego zoologa Roberta L. Packarda[20].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 51–115 mm, długość ogona 50–97 mm, długość ucha 11–26 mm, długość tylnej stopy 12–29 mm; masa ciała 18–27 g[11].
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Ten mały gryzoń większość życia spędza między pędami dziko rosnących wiciokrzewów i kolcorośli. Buduje wśród nich solidne gniazda, w których może żyć zarówno jeden osobnik, jak i całą rodzina. W innym miejscu złociszka buduje proste gniazdo w kształcie platformy, służące jako jadalnia, gdzie w spokoju zjada stanowiące podstawę jej pokarmu nasiona i orzechy.
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Rozmnaża się od wiosny po początku jesieni. Ciąża trwa około 4 tygodni, a w miocie rodzą się zwykle 2 lub 3 młode.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ochrotomys nuttalli, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b G.G. Musser & M.D. Carleton: Superfamily Muroidea. W: D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Cz. 2. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005, s. 1060. ISBN 0-8018-8221-4. (ang.).
- ↑ a b W.H. Osgood. A revision of the mice of the American genus Peromyscus. „North American Fauna”. 28, s. 222, 1909. (ang.).
- ↑ a b R. Harlan. Arvicola nuttalli. Description of a new species of quadruped of the genus Arvicola, of Lacepede, or Hypudaeus, of Illiger. „Monthly American Journal of Geology and Natural Science”. 1, s. 446, 1832. (ang.).
- ↑ J.J. Audubon & J. Bachman. Descriptions of new species of quadrupeds inhabiting North America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 1 (7), s. 98, 1843. (ang.).
- ↑ A.H. Howell. Description of a new subspecies of the golden mouse. „Journal of Mammalogy”. 20 (4), s. 498, 1939. DOI: 10.2307/1374599. (ang.).
- ↑ E.A. Goldman. A new western subspecies of golden mouse. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 54, s. 190, 1941. (ang.).
- ↑ Packard 1969 ↓, s. 397.
- ↑ Packard 1969 ↓, s. 398.
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 370. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 365. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ F. Cassola , Ochrotomys nuttalli, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-08] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 241. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Ochrotomys nuttalli. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 150.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 158.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 295. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ a b c The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Packard 1969 ↓, s. 400.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
- R.L. Packard. Taxonomic review of the golden mouse, Ochrotomys nuttalli. „University of Kansas Museum of Natural History Miscellaneous Publication”. 51, s. 373–406, 1969. (ang.).