Zamek Isenburski

Zamek Isenburski
	; Widok południowy od strony Śródmieścia
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Hesja
Miejscowość	Offenbach am Main
Styl architektoniczny	renesans
	Położenie na mapie Hesji Zamek Isenburski
	Położenie na mapie Niemiec Zamek Isenburski
	50°06′28″N 8°45′54″E/50,107778 8,765000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zamek Isenburski (niem. Isenburger Schloss) – renesansowy zamek w niemieckim mieście Offenbach am Main. Średniowieczny ród Isenburgów nakazał go w XVI wieku wybudować. Wśród historyków sztuki uchodzi za ważną budowlę renesansową. Widać to zwłaszcza po różniących się od siebie fasadach od północnej i południowej strony zamku. Od strony południowej, w kierunku miasta, renesansowa fasada składa się z portyków między dwiema wieżami, a od północnej, od strony Menu obronną elewację z widocznymi starszymi częściami substancji budynku. Pierwotnie planowano wybudowanie zamku czteroskrzydłowego. Projekt nie został jednak zrealizowany.

Historia

Hrabia Werner von Falkenstein nakazał wybudować fortecę wodną w 1394 roku. W 1599 zakończyła się budowa Zamku Isenburskiego. Krótko po zakończeniu budowy, w 1564 roku zamek spłonął. Odbudowie po tym pożarze zawdzięczamy zachowane po dzień dzisiejszy galerie od południowej strony. Na zamku odbywały się znaczące historycznie kongresy, przykładowo w 1741 roku odnośnie do reformy konstytucji Rzeszy. Podczas wojny trzydziestoletniej zamek odegrał dużą rolę w odniesieniu do sąsiedniego miasta Frankfurtu nad Menem. Rezydował tu król szwedzki Gustaw II Adolf, próbując skłonić radę miasta Frankfurtu do kapitulacji.

W 1786 w zamku, wydzierżawionym od księcia Wolfganga Ernsta II von Isenburg, zamieszkał Jakub Frank, przywódca frankistów. Założył tam swój „dwór” z ok. 400 stałymi rezydentami^[1]. Schedę przekazał dzieciom: Józefowi i Rochowi oraz Ewie, która była jego sukcesorką i liderką ruchu^[2].

W roku 1900 zamek przeszedł z własności prywatnej na własność Wielkiego Księstwa Hesji-Darmstadt. Ostatnia wojna spowodowała duże zniszczenia. Odbudowa, finansowana przez Hesję trwała aż po lata pięćdziesiąte.

Zamek odbudowano w latach 1952–1956 pod kierownictwem architekta Paula Friedricha Posenenske (zapoczątkowano przez Erwina Schwarzera) i przygotowano do użytkowania jako miejski urząd budowlany (Bauamt). Wiele detali fasady zostało pieczołowicie odrestaurowanych, wewnątrz zamek został wyposażony współcześnie. W 1977 pomalowano zamek na pomarańczowo. Około 2000 roku wyremontowano wnętrze zamku, a w 2007 rozpoczęto renowację fasady.

Dzisiejsze użytkowanie

Zamek Isenburski jest dziś częścią kampusu Wyższej Szkoły Projektowania/Designu w Offenbach am Main. Znajdują się tutaj wydziały malarstwa i fotografii, jak i pracownia komputerowa. Zamek jest własnością Hesji.

Przypisy

↑ Borzymińska i Żebrowski 2003a ↓, s. 439–440.
↑ Gershom Scholem: Frank, Jacob and the Frankists. [dostęp 2008-04-14]. (ang.).

Bibliografia

Schlösser, Burgen, alte Mauern. Hessendienst der Staatskanzlei [wydawca], Wiesbaden 1990 ISBN 3-89214-017-0, S. 284f.

[CITEREFBorzymińskaŻebrowski2003a439–440-1] Borzymińska i Żebrowski 2003a ↓, s. 439–440.

[gershon2-2] Gershom Scholem: Frank, Jacob and the Frankists. [dostęp 2008-04-14]. (ang.).

[1]

[2]