Zhang Chunqiao

Zhang Chunqiao

Zhang Chunqiao w 1967
Data urodzenia	1 lutego 1917
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 2005 Pekin
Wicepremier Chińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 17 stycznia 1975 do 21 lipca 1977
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Sekretarz Komitetu Szanghajskiego Komunistycznej Partii Chin
Okres	od 1971 do października 1976
Poprzednik	Chen Pixian
Następca	Su Zhenhua
Burmistrz Szanghaju
Okres	od 24 lutego 1967 do października 1976
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Poprzednik	Cao Diqiu
Następca	Su Zhenhua

Zhang Chunqiao

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 张春桥 Pismo tradycyjne 張春橋 Hanyu pinyin Zhāng Chūnqiáo Wade-Giles Chang Ch’un-chiao

Zhang Chunqiao (wym. [tʂɑ́ŋ tʂʰúntɕʰjɑ̌ʊ]; ur. 1917, zm. 21 kwietnia 2005) – chiński polityk, działacz partii komunistycznej, członek bandy czworga.

Od lat 30. pracował jako dziennikarz w Szanghaju; w 1938 wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej pracował od 1950 jako korespondent agencji Xinhua, a od 1954 był wpływowym redaktorem gazety Jiefang Ribao ("Dziennik Wyzwolenia").

W 1958 został jednym z komisarzy szanghajskiego komitetu miejskiego KPCh. Poznał w Szanghaju Jiang Qing i współpracował z nią od początku rewolucji kulturalnej. W lutym 1967 zorganizował w Szanghaju krótkotrwałą, zakończoną fiaskiem Komunę Szanghajską, której był przewodniczącym; 1967–1969 był zastępcą przewodniczącego grupy ds. rewolucji kulturalnej przy Komitecie Centralnym KPCh.

Działalność w okresie rewolucji kulturalnej wiązała się z kolejnymi awansami – od 1969 był członkiem Biura Politycznego KC, od 1973 członkiem Stałego Komitetu Biura Politycznego, od 1975 drugim wicepremierem; był również szefem Głównego Zarządu Politycznego Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej. Był kandydatem bandy czworga na premiera i następcę Mao, ostatecznie jednak sam Przewodniczący nieoczekiwanie wyznaczył na premiera mało znanego Hua Guofenga.

Po śmierci Mao Zedonga został aresztowany w październiku 1976; w 1977 pozbawiony oficjalnie wszystkich stanowisk. W styczniu 1981 w procesie bandy czworga został skazany na karę śmierci w zawieszeniu na 2 lata; podczas procesu cały czas milczał i nie odpowiadał na pytania sędziego. W 1983 wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie. Ze względu na zły stan zdrowia został zwolniony w sierpniu 2002. Zmarł w kwietniu 2005 po chorobie nowotworowej, o czym oficjalnie agencje chińskie poinformowały z niemal miesięcznym opóźnieniem.

Bibliografia

• Ludwik Mysak: Chiński proces stulecia. Warszawa: Wydawnictwo Alfa, 1990. ISBN 83-7001-362-7. Brak numerów stron w książce