Diakon

Diakon – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu, a także najniższy ze stopni urzędu duchownego we wspólnotach protestanckich.

Diakonami również mogą być ludzie tylko powszechnie szanowani, prawdomówni, nie nadużywający wina, nie goniący za brudnym zyskiem, lecz ceniący sobie wysoko tajemnice wiary i czystość sumienia. Ludzi takich należy naprzód poddać próbie i dopiero, kiedy się okaże, że są bez zarzutu, wtedy niech spełniają swoją posługę, [Ich] żony również powinny być bez zarzutu, nie żadne plotkarki, ale rozsądne i wierne we wszystkim [mężom]. Diakon może być mężem tylko jednej żony, powinien się też wykazać tym, że umie pokierować własnymi dziećmi i całą rodziną. Diakon dobrze spełniający swoje obowiązki zdobędą sobie z czasem należną godność i ufną śmiałość wiary, którą żyjemy stanowiąc jedno z Jezusem Chrystusem.
- Źródło: Biblia Warszawsko-Praska, 1. List do Tymoteusza 3, 8–13
- Zobacz też: celibat

Synod zabrania stanowczo, aby biskupi, kapłani i diakoni oraz wszyscy duchowni będący w służbie ołtarza współżyli z żonami swymi i mieli dzieci. Kto by zaś to czynił, powinien być pozbawiony godności kapłańskiej.
- Źródło: Brevarium Fidei, wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1988, ISBN 8370151086, s. 469.
- Opis: Synod w Elwirze ok. 300–303 Kan. 33, pierwsze oficjalne zarządzenie w sprawie celibatu w Kościele katolickim.