Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Pim Fortuyn

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Pim Fortuyn (2002)

Wilhelmus Simon Petrus „Pim” Fortuijn (1948–2002) – holenderski polityk skrajnie prawicowy i profesor socjologii.

  • Chrześcijańscy mieszkańcy Holandii, (…), mają więcej praw moralnych niż islamscy przybysze, dlatego że chrześcijanie od wieków przyczyniają się do budowania naszego kraju.
    • Christelijke inwoners in Nederland, (…), hebben moreel meer rechten dan islamitische nieuwkomers, omdat christenen al eeuwenlang hebben bijgedragen aan de opbouw van ons land. (nider.)
    • Źródło: „NOS”, 3 lutego 2002
  • Jestem za zimną wojną z islamem. Widzę islam jako nadzwyczajne zagrożenie, wrogie naszemu społeczeństwu.
    • Ik ben ook voor een koude oorlog met de islam. De islam zie ik als een buitengewone bedreiging, als een ons vijandige samenleving. (nider.)
    • Źródło: „Rotterdams Dagblad”, sierpień 2001.
  • Kobiety nie chcą miłych mężczyzn, one pragną brutalnych facetów, którzy wyruchają je mocno.
    • Vrouwen willen geen lieve mannen, ze willen een bruut die ze keihard neukt. (nider.)
    • Źródło: „Ravage”, 2 listopada 2001
  • Komunizm już prawie stracił na znaczeniu, ale jego rolę przejął islam.
    • De rol van het communisme is vrijwel uitgespeeld, maar overgenomen door de islam. (nider.)
    • Źródło: „Elsevier”, 25 sierpnia 2001

O Pimie Fortuynie

[edytuj]
  • Fortuyn był postacią paradoksalną i symptomatyczną: prawicowy populista o niemal doskonale „poprawnych politycznie” cechach osobistych i nawet (w większości) poglądach. Fortuyn był gejem, utrzymywał dobre relacje osobiste z wieloma imigrantami, wykazywał się wrodzonym wyczuciem ironii itd.  – krótko mówiąc, był dobrym tolerancyjnym liberałem we wszystkim oprócz jego zasadniczego stanowiska politycznego. Uosabiał zatem skrzyżowanie prawicowego populizmu z liberalną poprawnością polityczną – może więc musiał umrzeć, ponieważ był żywym dowodem na fałsz przeciwstawiania liberalnej tolerancji prawicowemu populizmowi, pokazywał, że mamy tu do czynienia z dwoma stronami tego samego medalu.