badia

badia (język polski)

badia (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbadʲja], AS: [badʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. zob. mormi borneański

odmiana:

przykłady:

(1.1) Na Borneo występują badia, nazywane też mormi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

badia (język baskijski)

Kontxako badia (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. zatoczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

badia (język kataloński)

una badia (1.1)

wymowa:

or. IPA: [βəˈðiə]

occ. IPA: [βaˈðia]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. zatoka

odmiana:

(1.1) lp badia; lm badies

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

badia (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opactwo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. badessa ż, abate m, abatino m, abbazia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: