bell

bell (język angielski)

bell (1.1)

wymowa:

IPA: /bɛl/, SAMPA: /bEl/

wymowa amerykańska

homofon: bel

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) dzwon, dzwonek

(1.2) dzwonek (w szkole, na przerwę)

odmiana:

(1) lp bell; lm bells

przykłady:

(1.1) For whom the bells ring? → Komu biją dzwony?

składnia:

kolokacje:

(1.1) clang of (a) bell → dźwięk dzwonu • tinkle of (a) bell → dźwięk dzwonka • bell tower → dzwonnica

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

saved by the bell

etymologia:

st.ang. belle

uwagi:

źródła:

bell (język kataloński)

wymowa:

IPA: [ˈbeʎ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) piękny

odmiana:

(1.1) lp bell m, bella ż; lm bells m, belles ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: