ciudat

ciudat (język rumuński)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cudaczny, dziwny

odmiana:

(1.1) lp ciudat m, ciudată ż, ciudat n; lm ciudați m, ciudate ż, ciudate n

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: