dyngus
Wygląd
dyngus (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) gw. (Poznań)[1] śmigus-dyngus[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) śmigus-dyngus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyngownik; zdrobn. dyngusek, dyngusik
- czas. dyngować, dyngusować, podyngować, podyngusować, zdyngować
- przym. dyngusowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kaszubski: (1.1) dëgùsë lm
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Wielkanoc w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 278.
- ↑ 2,0 2,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 253.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 269.