kello

kello (język fiński)

kelloja (1.5)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zegar, zegarek

(1.2) godzina

(1.3) dzwonek

(1.4) dzwonek (w szkole)

(1.5) bot. dzwonek

odmiana:

(1) kell‧o (→ wzór odmiany)

przykłady:

(1.2) – Paljonko kello on. – Kello on kahdeksan. → – Która jest godzina? – Jest godzina ósma.

składnia:

kolokacje:

(1.1) atomikello • herätyskello • käkikello • rannekello • seinäkello • sekuntikello • shakkikello • taskukello

(1.3) ovikello • sukelluskello

(1.5) harakankello • kellokasvi • kissankello

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

biologinen kello • juorukello

etymologia:

z języków germańskich

por. szw. skälla

uwagi:

źródła:

kello (język karelski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zegar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz karelski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.