kinn

kinn (język islandzki)

wymowa:

IPA: [cʰɪdn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. policzek

odmiana:

(1.1) lp kinn, ~, ~, ~ar (~in, ~ina, ~inni, ~arinnar); lm ~ar, ~ar, ~um, ~a (~arnar, ~arnar, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) roði í kinnum → rumieniec na policzkach • kinnbein, kinnhestur, kinnroði

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kinn

por. niem. Kinn, ang. chin

uwagi:

zobacz też: Indeks:Islandzki - części ciała

źródła:

kinn (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. policzek

odmiana:

(1.1) et kinn, kinnet, kinner, kinnene lub et kinn, kinnet, kinn, kinna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kinn

uwagi:

źródła:

kinn (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈkinː/

podział przy przenoszeniu wyrazu: kinn

znaczenia:

przysłówek

(1.1) na zewnątrz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kint, kívül

antonimy:

(1.1) benn, bent, belül

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: