smäll

smäll (język szwedzki)

wymowa:

(1.1) ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) huk (np. wybuchu), głośny trzask (np. trzaśniętych drzwi)

(1.2) mocne uderzenie wydające głośny odgłos, klaps, smagnięcie

(1.3) przen. porażka

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) lanie, chłosta

odmiana:

(1) lp en smäll, smällen; lm smällar, smällarna

(2.1) lp ett smäll, smället; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knall, skräll, dån, brak

(1.2) slag, rapp, smocka, snärt

(1.3) bakslag, motgång

(2.1) smisk, aga, stryk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smällare

czas. smälla

związki frazeologiczne:

fraza rzeczownikowa Stora smällen

fraza czasownikowa få smäll på fingrarna • ge smäll på fingrarna • slå två flugor i en smäll

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka (rodzaje uderzeń)

źródła: