stultus

stultus (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) głupi

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	stultus	stulta	stultum	stultī	stultae	stulta
dopełniacz	stultī	stultae	stultī	stultōrum	stultārum	stultōrum
celownik	stultō	stultae	stultō	stultīs
biernik	stultum	stultam	stultum	stultōs	stultās	stulta
ablatyw	stultō	stultā	stultō	stultīs
wołacz	stulte	stulta	stultum	stultī	stultae	stulta
stopień wyższy stultior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik stultior stultius stultiōrēs stultiōra dopełniacz stultiōris stultiōrum celownik stultiōrī stultiōribus biernik stultiōrem stultius stultiōrēs stultiōra ablatyw stultiōre stultiōribus wołacz stultior stultius stultiōrēs stultiōra
stopień najwyższy stultissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik stultissimus stultissima stultissimum stultissimī stultissimae stultissima dopełniacz stultissimī stultissimae stultissimī stultissimōrum stultissimārum stultissimōrum celownik stultissimō stultissimae stultissimō stultissimīs biernik stultissimum stultissimam stultissimum stultissimōs stultissimās stultissima ablatyw stultissimō stultissimā stultissimō stultissimīs wołacz stultissime stultissima stultissimum stultissimī stultissimae stultissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. stulte

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: