uppbära

uppbära (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

złożony czasownik frazowy (partikelverb) przechodni

(1.1) pobierać, inkasować coś należnego, zwł. regularnie, np. pensję, emeryturę

(1.2) znosić np. krytykę, zarzuty, wytrzymywać, cierpieć

odmiana:

(1) att uppbära, uppbär, uppbar, uppburit, uppbär! ; pres. part. uppbärande, perf. part. uppburen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) erhålla, inkassera

(1.2) lida

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uppbärande

przym. uppburen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz warianty: bära upp

źródła: