vinge

vinge (język duński)

en vinge (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈveŋə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. skrzydło

(1.2) lotn. skrzydło

odmiana:

(1) en vinge, vingen, vinger, vingene

przykłady:

(1.1) Jeg har aldrig set en engel uden vinger. → Nigdy nie widziałem anioła bez skrzydeł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

få luft under vingerne → poczuć wiatr pod skrzydłami • stække vinger → podciąć skrzydła

etymologia:

uwagi:

źródła:

vinge (język norweski (bokmål))

en vinge (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) skrzydło

odmiana:

(1.1) en vinge, vingen, vinger, vingene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ving

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vinge (język szwedzki)

vinge (1.1)

vinge (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. skrzydło (ptaka)

(1.2) lotn. skrzydło (samolotu)

odmiana:

(1.1-2) en vinge, vingen, vingar, vingarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fågelvinge

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: