بابڑہ قتل عام
بابڑہ قتل عام د بابړې خونړۍ پېښه | |
---|---|
دا حصہ | |
Lua error in ماڈیول:Location_map at line 502: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Khyber Pakhtunkhwa" does not exist. | |
ٹکانا | بابڑہ گراؤنڈ، ہشتنگر علاقہ، ضلع چارسدہ، شمال مغربی سرحدی صوبہ (1901–1955) (موجودہ خیبر پختونخوا)، پاکستان |
کوآڑڈینیٹس | 34°08′58″N 71°44′34″E / 34.1494°N 71.7428°Eمتناسقات: 34°08′58″N 71°44′34″E / 34.1494°N 71.7428°E |
تریخ | ۱۲ اگست ۱۹۴۸ |
نشانہ | پشتون خدائی خدمتگار تحریک دے غیر مسلح حمایتی |
ہلے دی قسم | قتل عام، اَنھّا دھند گولہ باری، پانی وچ ڈبونا |
موتاں | تقریباً 600 |
پھٹڑ | 1000 توں زیادہ |
مجرم | عبد القیوم خان کشمیری، پولیس تے پاکستان دی پارلیمانی افواج |
بابڑہ قتل عام (پشتو: د بابړې خونړۍ پېښه) دا سانحہ 12 اگست1948ء نوں پشاور وچ بابڑہ دے مقام اُتے رونما ہويا۔ اس واقعے نوں پختوناں دا کربلا قرار دتا جاندا اے۔ اس وقت دی مسلم لیگ دی مقامی قیادت نے مرکزی قیادت نوں اندھیرے وچ رکھیا۔ بابڑہ دے اس سانحے وچ 600 توں ودھ شہید تے1000 توں ودھ غیر مسلح خدائی خدمت گار زخمی ہوئے۔ خواتین نے قرآن پاک سراں اُتے رکھ دے فائرنگ رکوانے دی کوشش کيتی لیکن بابڑہ دے اس سانحے وچ خواتین دی وی وڈی تعداد شہید تے زخمی ہوئی[۱]۔
پس منظر
[سودھو]خدائی خدمتگار اک غیر متشدد مزاحمتی تحریک سی جس دی سربراہی عبد الغفار خان (باچا خان) نے کيتی سی ، جو ابتدا وچ برطانوی راج وچ پشتوناں دی حیثیت دی اصلاح تے بعد وچ انگریزاں توں آزادی اُتے مرکوز سی۔ 1930 تک ، پشتون سیاست وچ زیادہ شامل نئيں سن ، لیکن اس دے بعد اوہ زیادہ سیاسی طور اُتے متحرک ہوگئے تے اس تحریک دی حمایت کيتی۔ 1937 وچ ، اس تحریک نے کانگریس پارٹی دے نال اتحاد کردے ہوئے شمال مغربی سرحدی صوبہ (موجودہ خیبر پختونخوا) دے انتخابات وچ کامیابی حاصل کيتی ، جدوں باچا خان دے بھائی ، خان عبدالجبار خان (ڈاکٹر خان صاحب) ، صوبائی وزیر اعلیٰ بن گئے . 1946 دے انتخابات وچ وی تحریک نوں مکمل اکثریت حاصل ہوئی۔ [3] بناں دی قرارداد دے باوجود جس وچ خدائی خدمتگزاراں نے مطالبہ کیتا کہ صوبہ خودمختار بن جائے یا افغانستان وچ شامل ہوجائے ، 1947 دے شمال مغربی ریفرنڈم دے نتیجے وچ صوبہ سرحد جمہوریہ پاکستان وچ شامل ہوگیا جس دا تحریک نے بائیکٹ کیتا سی۔ بابرہ قتل عام توں پہلے ، صوبہ شمال مغربی سرحدی صوبے وچ ڈاکٹر خان صاحب دی منتخب صوبائی حکومت ، پاکستان دے گورنر جنرل محمد علی جناح نے ختم کردتی۔ اک مسلم لیگی رہنما ، عبدالقیوم خان کشمیری ، نوں 23 اگست 1947 نوں صوبہ سرحد دا نواں وزیراعلیٰ مقرر کیتا گیا سی۔ نويں صوبائی حکومت نے خدائی خدمتگزار تحریک دے رہنما باچا خان نوں معزول ، تے معزول وزیر اعلیٰ ڈاکٹر خان صاحب ، تے خطے دی کچھ دوسری قابل ذکر شخصیتاں۔ جولائی 1948 وچ ، صوبہ سرحد دے برطانوی گورنر امبروز فلوکس ڈنڈاس نے اک آرڈیننس جاری کیتا ، جس وچ صوبائی حکومت نوں کِسے نوں وی حراست وچ لینے تے انہاں دی ملکیت ضبط کرنے دی اجازت دی۔ [4] [5]
12 اگست 1948 نوں ، خودمختار تحریک دے کارکناں نے اپنے قائدین دی گرفتاری تے حکومت دے نافذ کردہ نويں آرڈیننس دے خلاف احتجاج کیتا۔ غیر مسلح مظاہرین نے چارسدہ توں بابرہ گراؤنڈ تک پرامن مارچ کیتا۔ اُتے ، جدوں اوہ بابرہ گراؤنڈ پہنچے تاں ، عبدالقیوم خان نے پولیس تے ملیشیا فورس نوں مظاہرین اُتے فائرنگ دا حکم دتا۔ اوہ اپنے سیکڑاں وچ مارے گئے۔ پولیس تے ملیشیا نے بہت ساری لاشاں تے کچھ زخمیاں نوں دریائے کابل وچ سُٹ دتا۔ کچھ زخمی دریا وچ ڈُب گئے۔ جدوں پولیس تے ملیشیا اوتھے توں چلے گئے ، لاشاں نوں انہاں دے چاہنے والےآں نے دریا توں برآمد کیتا تے چارسدہ بازار لے گئے ، حالانکہ کچھ لاشاں کدی برآمد نئيں ہوسکیاں۔ اس قتل عام وچ 600 توں زیادہ پشتون مارے گئے سن تے تقریبا 1200 زخمی ہوئے سن ۔ []] [6]
بعد وچ
[سودھو]ستمبر 1948 دے وسط وچ ، پاکستان دی مرکزی حکومت نے خدائی خدمتگزار تحریک اُتے پابندی عائد کردتی تے اس دے بہت سارے حامیاں نوں گرفتار کرلیا گیا۔ صوبائی حکومت نے ضلع چارسدہ دے سردیاب وچ خودمختار تحریک دے مرکز نوں ختم کردتا۔ [2]
ستمبر 1948 وچ ، عبدالقیوم خان کشمیری نے ، صوبائی اسمبلی وچ اپنے خطاب دے دوران ، کہیا: “ميں نے بابرا وچ دفعہ 144 نافذ کیتی سی۔ جدوں لوک منتشر نہ ہوئے تاں انہاں اُتے گولیاں چلا دتیاں گئیاں۔ اوہ خوش قسمت سن کہ پولیس دا گولہ بارود ختم ہوگیا۔ دوسری صورت وچ ، اک وی فرد زندہ نہ بچدا۔ "فیر صوبائی اسمبلی وچ حزب اختلاف دے چار ممبراں دا ذکر کردے ہوئے جو خدائی خدمتگزار تحریک دے ممبر سن ، انہاں دا کہنا سی:" جے اوہ مارے جاندے تاں حکومت دی پرواہ نہ ہُندی۔ " 6]
جولائی 1950 وچ ، عوامی لیگ دے صدر تے اک وقت دے وزیر اعظم پاکستان ، حسینین شہید سہروردی نے ڈھاکہ ، مشرقی بنگال (موجودہ بنگلہ دیش) وچ اک وڈے اجتماع وچ کہیا: ) 1948 وچ چارسدہ وچ ہونے والے ارتکاب نے 1919 وچ انگریزاں دے ذریعہ جھلیاں والا باغ قتل عام نوں پِچھے چھڈ دتا۔ "[]]
یادگاری دن
[سودھو]اس قتل عام نوں ہر سال پشتون برادری 12 اگست نوں منایا جاندا اے۔ [7]