praecuro

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praecurā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praecurō	praecuror	praecurem	praecurer	—	—
	2 p.	praecuras	praecurāris	praecures	praecurēris	praecurā	praecurare
	3 p.	praecurat	praecurātur	praecuret	praecurētur	—	—
Plur.	1 p.	praecurāmus	praecurāmur	praecurēmus	praecurēmur	—	—
	2 p.	praecurātis	praecurāmini	praecurētis	praecurēmini	praecurāte	praecuramini
	3 p.	praecurant	praecurantur	praecurent	praecurentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praecurābam	praecurābar	praecurārem	praecurārer
	2 p.	praecurābas	praecurabāris	praecurāres	praecurarēris
	3 p.	praecurābat	praecurabātur	praecurāret	praecurarētur
Plur.	1 p.	praecurabāmus	praecurabāmur	praecurarēmus	praecurarēmur
	2 p.	praecurabātis	praecurabamini	praecurarētis	praecurarēmini
	3 p.	praecurābant	praecurabantur	praecurarent	praecurarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praecurābo	praecurabor	—
	2 p.	praecurābis	praecuraberis	praecurāto
	3 p.	praecurābit	praecurabitur	praecurāto
Plur.	1 p.	praecurabimus	praecurabimur	—
	2 p.	praecurabitis	praecurabimini	praecuratōte
	3 p.	praecurabuntur	praecuranto

Infīnitivus praesentis actīvi	praecurāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praecurāri
Participium praesentis actīvi	praecurāns
Gerundium	praecurandī
Gerundivum	praecurandus, -a, -um

Основа перфекта: praecurāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praecurāvī	praecurāverim	praecurāveram	praecurāvissem	praecurāverō
	2 p.	praecurāvisti	praecurāveris	praecurāveras	praecurāvisses	praecurāveris
	3 p.	praecurāvit	praecurāverit	praecurāverat	praecurāvisset	praecurāverit
Pl.	1 p.	praecurāvimus	praecurāverimus	praecurāverāmus	praecurāvissēmus	praecurāverimus
	2 p.	praecurāvistis	praecurāveritis	praecurāverātis	praecurāvissētis	praecurāveritis
	3 p.	praecurāvērunt	praecurāverint	praecurāverant	praecurāvissent	praecurāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praecurāvisse

Основа супина: praecurāt-

Participium perfecti passivi	praecurātus, -a, -um
Participium futuri activi	praecurātūrus, -a, -um
Supinum I	praecurātum
Supinum II	praecurātū

praecuro

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. ухаживать, заботиться (p. corpus unctione CA; p. res suas Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??