bigliuolu

Sicilianu

Sustantivu

bigliuolu m (pl: bigliuoli)

1. sicchiu di lignu o lamera cu mànicu n corda

Sillabbazziuni

bi | gliuò | lu

Prununza

AFN: /bɪʎˈʎwɔlʊ/

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Forsi di lu verbu latinu "bullire".

Furma cunzigghiata

bagghiolu, bugghiolu

Palori currilati

catu

Varianti

bagghiolu, bugghiolu, bigghiolu, brigghiuolu, bugghiuolu

Traduzzioni

talianu: bugliolo (secchio) spagnolu: cubo (recipiente)

francisi: seau ngrisi: bucket