Izvorni kod stranice Srbi

{{Dablink|Ukoliko ste tražili Severne Srbe, pogledajte [[Lužički Srbi]].}}
{{Dablink|Za druge upotrebe, pogledajte [[Srbi (razvrstavanje)]].}}
{{Dablink|"Serbi (južnoslovenski narod)" preusmerava ovde. Za druge upotrebe, pogledajte [[Serbi]].}}
{{Infokutija etnička grupa
|grupa     = Srbi<br />Срби
|slika     = [[Datoteka:NSrbs3.jpg|350px]]
|opis   = [[Sv. Sava]]{{·}} [[Stefan Uroš IV Dušan od Srbije|Car Dušan]] {{·}} [[Karađorđe]] {{·}} [[Vuk Karadžić|V. Karadžić]]<br />[[Nikola Tesla|N. Tesla]] {{·}} [[Mihajlo Pupin|M. Pupin]] {{·}} [[Nadežda Petrović|N. Petrović]] {{·}} [[Milutin Milanković|M. Milanković]]
|pop       = 10-11 miliona{{nedostaje izvor}}
|region1   = '''Zapadni Balkan'''
|pop1      = '''8.600.000+'''
|ref1      =
|region2   =  {{flag|Srbija}}
|pop2      =   5.988.093 (2011)
|ref2      = <ref>{{Cite web |title=The Statistical Office of the Republic of Serbia |url=http://webrzs.statserb.sr.gov.yu/axd/en/index.php |access-date=2009-10-29 |archivedate=2009-12-18 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20091218112820/http://webrzs.statserb.sr.gov.yu/axd/en/index.php |deadurl=yes }}</ref>
|region3   =  {{flag|Bosna i Hercegovina}}
|pop3      =  1.484.530—1.711.577  (2010)
|ref3      = <ref>{{cite web|url=https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/bk.html|title=CIA - The World Factbook - Bosnia and Herzegovina<!-- Bot generated title -->|access-date=2009-10-29|archive-date=2018-03-15|archive-url=https://web.archive.org/web/20180315193211/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/bk.html|dead-url=yes}}</ref>
|region4={{zastava|Hrvatska}}
|pop4= 186.633 ([[2011]].)
|ref4      = <ref>{{cite web | publisher = Državni zavod za statistiku, Republika Hrvatska | title = Stanovništvo prema narodnosti, popisi 1971–2011 | url = http://www.dzs.hr/Hrv/censuses/census2011/results/htm/usp_03_HR.htm | ref =  | access-date = 2014-02-25 | archive-date = 2019-12-16 | archive-url = https://web.archive.org/web/20191216040753/https://www.dzs.hr/Hrv/censuses/census2011/results/htm/usp_03_HR.htm }}</ref> 
|region5   = {{flag|Crna Gora}}
|pop5      = 178.550 (2011)
|ref5      = <ref>{{Cite web |title=CEDEM November 2008 |url=http://www.cedem.cg.yu/opolls/images/CEDEM_November08.pdf |access-date=2009-10-29 |archivedate=2009-03-26 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090326075757/http://www.cedem.cg.yu/opolls/images/CEDEM_November08.pdf |deadurl=yes }}</ref>
|region6  = {{flag|Slovenija}}
|pop6     =  70.526 (2009)  
|ref6     = <ref>{{cite news | url=http://ec.europa.eu/education/policies/lang/languages/langmin/euromosaic/slov4_de.html | title=The Euromosaic study - Other languages in Slovenia | publisher=European Commission | date= | access-date=2009-10-29 | archivedate=2008-08-04 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20080804105553/http://ec.europa.eu/education/policies/lang/languages/langmin/euromosaic/slov4_de.html | deadurl=yes }}</ref>
|region7  = {{flag|Makedonija}}
|pop7     =  40.000 (2008)
|ref7     = <ref>Државен завод за статистика: [http://www.stat.gov.mk/pdf/kniga_13.pdf Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002: Дефинитивни податоци] ([[PDF]])</ref>
|region8  = '''ostatak Evrope'''
|pop8     = '''1.400.000+'''
|ref8     =
|region9  = {{flag|Njemačka}}
|pop9     = 700.000—800.000  (2014)
|ref9     = <ref>[http://www.zentralrat-der-serben.de/index.php?ueber_uns Über uns | Zentralrat der Serben in Deutschland]</ref>
|region10  = {{flag|Austrija}}
|pop10     = 300.000-350.000 (2012)
|ref10     = <ref name="eskaliert1">[http://www.20min.ch/news/ausland/story/23772093 Serben-Demo eskaliert in Wien]</ref>
|region11  = {{flag|Italija}}
|pop11     = 70.000 (2012)
|ref11     = <ref>[http://demo.istat.it/str2004/index.html Statistiche demografiche ISTAT<!--Bot-generated title-->]</ref>
|region12  = {{flag|Francuska}}
|pop12     = 120.000 (2014)
|ref12    = <ref>{{Cite web |title=Présentation de la République de Serbie |url=http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/pays-zones-geo_833/serbie-et-montenegro_443/presentation-communaute-etatique-serbie-et-montenegro_952/ |access-date=2009-10-29 |archivedate=2014-10-06 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141006121955/http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/pays-zones-geo_833/serbie-et-montenegro_443/presentation-communaute-etatique-serbie-et-montenegro_952/ |deadurl=yes }}</ref>
|region13  = {{flag|Švicarska}}
|pop13     = 195.953 (2008)
|ref13     = <ref>{{cite news | url=http://www.nzz.ch/nachrichten/schweiz/erstmals_ueber_eine_million_eu-_und_efta-angehoerige_in_der_schweiz__1.1105409.html | title=Erstmals über eine Million EU- und EFTA Angehörige in der Schweiz | publisher=Neue Zürcher Zeitung | date=14. Oktober 2008}}</ref>
|region14  = {{flag|Švedska}}
|pop14    =  135.000 (2008)
|ref14    = <ref>Nordstrom, p. 353. (Serbia and Iran as top two countries in terms of immigration beside "Other Nordic Countries," based on Nordic Council of Ministers ''Yearbook of Nordic Statistics'', 1996, 46-47)</ref>
|region15  = {{flag|Ujedinjeno Kraljevstvo}}
|pop15     = 80.000+ (2012)
|ref15     = <ref>[http://www.serbiancouncil.org.uk/ The Serbian Council of Great Britain]</ref>
|region16  = {{flag|Rumunjska}}
|pop16     = 22.518 (2002)
|ref16     = <ref>Agenţia Naţionala pentru Intreprinderi Mici si Mijlocii: [http://mimmc.ro/info_util/formulare_1294/ Recensamânt România 2002] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070513211550/http://mimmc.ro/info_util/formulare_1294/ |date=2007-05-13 }}</ref>
|region17  = {{flag|Belgija}}
|pop17     = 3.857 (2008)
|ref17     = <ref>{{cite news | url=http://www.dofi.fgov.be/fr/statistieken/statistiques_etrangers/Stat_ETRANGERS.htm | title=Etrangers inscrits dans tous les registres (1,2,3,4 et 5) du registre national - Remarque : Une nationalité "d'origine" désigne un réfugié politique reconnu | publisher=Statistiques Population étrangère | date=2 January 2008}}</ref>
|region32  = {{flag|Norveška}}
|pop32     = 12.500 (2006)
|ref32     = <ref>Федеральная служба государственной статистики: [http://www.perepis2002.ru/ct/html/TOM_14_24.htm 4.1. Национальный состав населения] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20200516203528/http://www.perepis2002.ru/ct/html/TOM_14_24.htm |date=2020-05-16 }}</ref>
|region34  = {{flagcountry|Turska}}
|pop34     = 70.600 (2010)
|ref34     = <ref>[http://www.joshuaproject.net/countries.php?rog3=TU Ethnic groups of Turkey]</ref>
|region35  = {{flag|Rusija}}
|pop35     = 80.156 (2014)
|ref35     = <ref>Федеральная служба государственнойстатистики:</ref>
|region36  = {{flagcountry|Albanija}}
|pop36     =  30.000-125.000 (2014)
|ref36     = {{Citation needed|date=jun 2009}}
|region18  = {{flag|Grčka}}
|pop18     = 15.000+ (2012)
|ref18     = <ref>Greece national statistical service: [https://web.archive.org/web/20090319052510/http://www.statistics.gr/eng_tables/S1100_SAP_5_euro04.pdf Statistics of Greece 2002]</ref>
|region19  = {{flag|Mađarska}}
|pop19     = 10.000 (2011)
|ref19     = <ref>Hungarian Central Statistical Office: [http://www.nepszamlalas.hu/eng/volumes/06/00/tabeng/1/load01_10_0.html Population by languages spoken with family members or friends, affinity with nationalities' cultural values and sex] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110414085041/http://www.nepszamlalas.hu/eng/volumes/06/00/tabeng/1/load01_10_0.html |date=2011-04-14 }}</ref>
|region20  = {{flag|Luksemburg}}
|pop20     = 8.581 (2009)
|ref20     = <ref>{{cite web | title=Statistiques - 01.06.2008 | publisher=Government of Luxembourg | url=http://www.ecp.public.lu/repertoire/stats/2008/06/index.html | access-date=2009-10-29 | archive-date=2009-05-24 | archive-url=https://web.archive.org/web/20090524075126/http://www.ecp.public.lu/repertoire/stats/2008/06/index.html }}</ref>
|region21  = {{flag|Španija}}
|pop21     =  7.600 (2012)
|ref21     = <ref>[http://www.ine.es/prodyser/pubweb/anuario08/anu08_02demog.pdf ''Anuario Estadístico de España 2008'']. Instituto Nacional de Estadística. Population figures include Montenegro-born migrants.</ref>
|region22  = {{flag|Estonija}}
|pop22     = 6.143
|region23  = '''Sjeverna Amerika'''
|pop23     = '''1.500.00+'''
|ref23     =
|region24  = {{flag|SAD}}
|pop24     =  1.050.000 (2012)
|ref24     = <ref>{{Cite web |title=United States - Selected Population Profile in the United States (Serbian (152))<!--Bot-generated title--> |url=http://factfinder.census.gov/servlet/IPTable?_bm=y&-reg=ACS_2005_EST_G00_S0201:558;ACS_2005_EST_G00_S0201PR:558;ACS_2005_EST_G00_S0201T:558;ACS_2005_EST_G00_S0201TPR:558&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201PR&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201T&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201TPR&-ds_name=ACS_2005_EST_G00_&-TABLE_NAMEX=&-ci_type=A&-redoLog=true&-geo_id=01000US&-format=&-_lang=en |access-date=2009-10-29 |archivedate=2020-02-12 |archiveurl=https://archive.today/20200212034603/http://factfinder.census.gov/servlet/IPTable?_bm=y&-reg=ACS_2005_EST_G00_S0201:558;ACS_2005_EST_G00_S0201PR:558;ACS_2005_EST_G00_S0201T:558;ACS_2005_EST_G00_S0201TPR:558&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201PR&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201T&-qr_name=ACS_2005_EST_G00_S0201TPR&-ds_name=ACS_2005_EST_G00_&-TABLE_NAMEX=&-ci_type=A&-redoLog=true&-geo_id=01000US&-format=&-_lang=en |deadurl=yes }}</ref>
|region25  = {{flag|Kanada}}
|pop25     =  200.000-250.000 (2012)
|ref25     = <ref>[http://en.wikipedia.org/wiki/Ethnic_groups_in_Canada#Smaller_ethnic_origins Ethnic groups in Canada]</ref>
|region26  = '''Azija i Oceanija'''
|pop26    = '''200.000+'''
|ref26     = 
|region27  = {{flag|Australija}}
|pop27     = 200.000  
|ref27     = <ref>[http://www.ausstats.abs.gov.au/ausstats/subscriber.nsf/0/E0A79B147EA8E0B5CA2572AC001813E8/$File/34120_2005-06.pdf Australian Bureau of Statistics]</ref>
|jezici = [[Srpski jezik|srpski]]
|religije = [[Srpska pravoslavna crkva]]
|srodne   = [[Južni Slaveni]], a najviše [[Bošnjaci]], [[Crnogorci]], [[Hrvati]] i [[Jugoslaveni]]
}}
'''Srbi''' su [[Južni Sloveni|južnoslovenski narod]] koji pretežno živi na [[Balkansko poluostrvo|Balkanskom poluostrvu]] i u [[Panonska nizija|Panonskoj niziji]]: u [[Srbija|Srbiji]], gde čini oko 84% stanovništva, [[Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]] i [[Crna Gora|Crnoj Gori]] gde ih ima oko 41%. U manjem broju, Srba ima i u [[Hrvatska|Hrvatskoj]], [[Mađarska|Mađarskoj]], [[Rumunija|Rumuniji]], [[Republika Makedonija|Makedoniji]] i [[Albanija|Albaniji]], kao i u [[Srpska dijaspora|raznim zemljama u dijaspori]]. Srbi su većinom [[Pravoslavlje|pravoslavne]] veroispovesti.

== Geografija ==
[[Datoteka:Balkans05.png|mini|levo|200p|Geopolitički prostor Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine, područje na kojem je nastanjena većina Srba]]
Tradicionalni srpski etnički prostori su danas politički podeljeni između nekoliko država, u kojima se položaj srpskog naroda razlikuje.

Matična država srpskog naroda je [[Srbija]]. Pored toga, Srbi su priznati kao jedan od tri konstitutivna naroda [[Bosna i Hercegovina|Bosne i Hercegovine]]. U|Republici Kosovo]], koju Srbija ne priznaje i koju smatra delom svoje teritorije, položaj Srba je regulisan u smislu da su [[albanski jezik|albanski]] i [[srpski jezik|srpski]] ravnopravni službeni jezici ove države. [[Crna Gora]] je definisana kao građanska država. U njoj status Srba nije posebno definisan, ali se Srbi u ovoj državi ne smatraju ni nacionalnom manjinom.<ref>{{Cite web |title=Archive copy |url=http://www.dijaspora.gov.rs/slavka-draskovic-mnoga-pitanja-srba-u-crnoj-gori-neresena/ |access-date=2015-04-05 |archive-date=2015-04-02 |archive-url=https://web.archive.org/web/20150402132759/http://www.dijaspora.gov.rs/slavka-draskovic-mnoga-pitanja-srba-u-crnoj-gori-neresena/ |dead-url=yes }}</ref> U ostalim državama koje pokrivaju tradicionalne srpske etničke prostore, Srbi imaju status nacionalne manjine.

U samoj Srbiji, Srbi čine većinu stanovništva u [[Vojvodina|Vojvodini]] (67%), [[Beograd]]u (91%), [[Šumadija i zapadna Srbija|Šumadiji i zapadnoj Srbiji]] (89%) i [[Južna i istočna Srbija|Južnoj i istočnoj Srbiji]] (89%). Na [[Kosovo i Metohija|Kosovu i Metohiji]] Srba ima 7% i drugi su narod po brojnosti, posle [[Albanci|Albanaca]]. U toku je proces formiranja [[Zajednica srpskih opština|Zajednice srpskih opština]], koja bi trebalo da uključi opštine na Kosovu i Metohiji sa srpskom većinom.

U [[Republika Srpska|Republici Srpskoj]], jednom od dva entiteta Bosne i Hercegovine, Srbi su većinski narod (88%), a čine i relativnu većinu stanovništva (43%) u [[Brčko Distrikt]]u. U drugom entitetu BiH, [[Federacija BiH|Federaciji Bosne i Hercegovine]], Srbi čine najveći deo stanovništva u 4 opštine [[Bosanska Krajina|Bosanske Krajine]].

U Crnoj Gori, Srbi čine dominantno stanovništvo u jednom broju opština na severu Crne Gore i [[Boka Kotorska|Boki Kotorskoj]].

Oko 190.000 Srba danas živi u [[Hrvatska|Hrvatskoj]]. Srbi u Hrvatskoj su bili konstitutivni narod do [[1991]]. godine, kada ih je bilo preko 580.000. Srbi su u velikom broju (250.000) proterani iz te zemlje tokom [[Rat u Hrvatskoj|rata]], u operacijama [[Operacija Oluja|Oluja]] i [[Operacija Bljesak|Bljesak]] 1995. godine.<ref name=":0">{{harvnb|Toal|Dahlman|2011|p=133}}</ref><ref name=":1">{{harvnb|Pearl|Cooper|2002|p=224}}</ref> Danas Srbi čine većinu stanovništva u jednom broju opština Hrvatske u severnoj [[Dalmacija|Dalmaciji]], [[Lika|Lici]], [[Kordun]]u, [[Banija|Baniji]], [[Slavonija|Slavoniji]], zapadnom [[Srem]]u i [[Baranja|Baranji]]. Deo ovih opština na istoku Hrvatske uključen je u [[Zajedničko veće opština]].

U [[Rumunija|Rumuniji]], Srbi čine najveći deo stanovništva u opštinama [[Opština Svinjica|Svinjica]], [[Opština Požežena|Požežena]] i [[Opština Sokolovac|Sokolovac]] u [[Banat]]u.

== Istorija ==
{{Glavni članak|Istorija srpskog naroda}}
===Poreklo Srba===
[[Datoteka:White serbia white croatia01.png|mini|levo|200p|[[Bela Srbija]] i [[Bela Hrvatska]] u 6. veku (oko 560. godine), prema knjizi Frensisa Dvornika]]
Prema „[[De administrando imperio|Spisu o narodima]]“ koji se pripisuje vizantijskom caru [[Konstantin Porfirogenit|Konstantinu Porfirogenitu]],{{sfn|Živković|2013|p=3}} Srbi su se doselili na [[Balkansko poluostrvo|Balkan]] za vladavine [[car]]a [[Iraklije|Iraklija]] (610—641), početkom [[7. vek]]a (oko [[626]]. godine). Od tada se sa sigurnošću može govoriti o njihovoj istoriji.

Prema pomenutom spisu, Srbi su na [[Balkansko poluostrvo|Balkan]] došli iz [[Bela Srbija|Bojke]] (Bele Srbije),{{sfn|Živković|2013|p=95}}{{napomena|Porfirogenit koristi oblike Σέρωλος (Servlos) i Σέρβλοι (Servloi) koji odgovaraju oblicima Srьblinь/Srьbьlь i Srьblѥmь iz kasnijih srpskih izvora.{{sfn|Živković|2013|p=95}}}} čija lokacija nije sa sigurnošću utvrđena. O lokaciji Bele Srbije postoji nekoliko hipoteza. Prema jednom mišljenju ona se nalazila na području [[Polablje|Polablja]] i [[Lužica|Lužice]] (današnja istočna [[Nemačka]]), koje danas nastanjuju [[Lužički Srbi]]. Prema drugom mišljenju, ona se nalazila u gornjem toku [[Visla|Visle]] i [[Odra|Odre]] (današnja [[Poljska]]), dok je prema trećoj varijanti ona bila locirana na području današnje zapadne [[Ukrajina|Ukrajine]]. U svakom slučaju, srpska narodna tradicija ne zna za zemlju Bojku.{{sfn|Živković|2013|p=96}}

U Polablju Srbe kao zasebnu zajednicu nalazimo od [[5. vek]]a, među [[Zapadni Sloveni|zapadnim Slovenima]], gde je potvrđeno postojanje njihove nekadašnje države, u delu literature poznate kao [[Dervanova Srbija]]. [[Lužički Srbi]] i danas žive na delu ovog prostora koji je obuhvatala Dervanova Srbija.

Međutim, nemoguće je tačno reći kada su i odakle Srbi stigli na područje Bele Srbije, odnosno da li su tamo došli kao deo [[Sloveni|Slovena]] ili kao deo nekih drugih neslovenskih naroda. I za same [[Sloveni|Slovene]] se ne može tačno reći kada su i odakle stigli na prostore koji se smatraju njihovom prapostojbinom, iako ih novija arheološka istraživanja vezuju za niz arheoloških kultura koje su se smenjivale na području srednje i istočne [[Evropa|Evrope]]. Formiranje Srba kao zasebne etničke grupe, odnosno njihovo izdvajanje iz slovenske mase prilikom [[Dolazak Slavena na Balkan|dolaska na Balkan]], je proces koji nije detaljnije opisan u izvorima onog vremena, iako u istorijskoj nauci nije sporno da se desio. To je otvorilo prostor da nastanu različite [[hipoteze o nejužnoslovenskom poreklu Srba]], okarakterisane kao marginalne u današnje vreme, ili pseudoistorijske.

[[Rusi|Ruski]] arheolog-slavista [[Valentin Vasiljevič Sedov]] smatra da arheološka građa ne potvrđuje mišljenje da se Bela Srbija nalazila na zapadnoslovenskim prostorima. Prema ovom autoru, Srbi potiču sa severnog priobalja [[Crno more|Crnog mora]], a na [[Balkan]] su se preselili u masovnom migracionom talasu ka srednjem [[Podunavlje|Podunavlju]], u vreme najezde [[Evroazijski Avari|Avara]].{{sfn|Sedov|2013|p=459}}

Moderna srpska nacija etnolingvistički spada u grupu [[Južni Sloveni|južnoslovenskih]] naroda. Rezultati određenih genetskih i antropoloških istraživanja pokazuju da su Srbi po svom genetskom poreklu povezani i sa [[Paleobalkanski narodi|balkanskim starosedeocima]]. Međutim, s obzirom da se Y-DNK [[Haplogrupa I]], koju danas nalazimo kao najzastupljeniju kod Srba, vezuje i za balkanske starosedeoce i za jedan deo Slovena, ne može se sa sigurnošću reći da li su oni Srbi koji imaju ovu haplogrupu potomci balkanskih starosedelaca koji su se kasnije poslovenili ili potomci Slovena koji su se naselili na Balkan. Generalno, određeni stepen genetskog porekla od starih naroda nije karakterističan samo za Srbe već i za ostale narode u Evropi (starorimski filozof [[Seneka]] - ''Teško da će se naći ijedna zemlja čiji su stanovnici autohtoni. Sve je to izmešano i jedno na drugo nakalemljeno. Jedni su odlazili, a drugi dolazili'').

===Srednji vek===

[[Istorija Srba pre Nemanjića|Ranosrednjovekovna istorija Srba]] je zbog oskudice pisanih izvora poznata samo okvirno.

Za period od doseljavanja do formiranja feudalnih država glavni izvor je Konstantin Porfirogenit. Po njegovoj priči, za vreme vladavine vizantijskog cara Iraklija (610-641) vlast nad [[Beli Srbi|Belim Srbima]] je pripala dvojici braće, od kojih je jedan iz nepoznatog razloga napustio svoju očevinu i uputio se u Vizantiju. Za sobom je, kako Porfirogenit kaže, poveo „polovinu naroda“. Car Iraklije ih je naselio u okolini [[Solun]]a, u kraju koji će se od tada po njima zvati [[Servija|Srbica]] (danas Servija, okrug [[Kožani (okrug)|Kožani]]).{{napomena|Za Srbe se mogu vezati i toponimi Servohori (Σερβοχωρι) i Servi (Σερβη) koji se nalaze na 38 odnosno 44 km od Servije, kao i selo [[Srb (Gračac)|Srb]] u [[Lika|Lici]] i [[Gordoservon]] u [[Bitinija|Bitiniji]].{{Sfnm|1a1=Ćirković|1y=1981|1p=144|2a1=Živković|2y=2013|2pp=97-98}}}} Posle nekog vremena ih je obuzela nostalgija za starim zavičajem, pa im je car dao dozvolu za povratak. Međutim, tek što su prešli Dunav, predomislili su se i ponovo zatražili zemlju za naseljavanje. Ovaj put im je car dodelio oblasti opustošene u najezdi Avara, u Porfirogenitovo vreme (sredina 10. veka) poznate kao Srbija, Paganija, Zahumlje, Travunija i Konavle.{{Sfnm|1a1=Sedov|3y=2013|3pp=459-60|4a1=Živković|4y=2013|4pp=97-101}}

Srbi i ostali Južni Sloveni su u novoj postojbini na Balkanu zatekli romanizovano stanovništvo.{{Sfnm|1a1=Kovačević|1y=1967|1pp=307-11|2a1=|2y=|2p=}} Ono je u početku, usled straha,{{napomena|Naime, doseljavanje Slovena na Balkan bilo je praćeno razaranjem [[Singidunum]]a (Beograd), [[Viminacijum]]a ([[Kostolac]]), [[Naisus]]a ([[Niš]]) i [[Serdika|Serdike]] ([[Sofija]]), [[Enona|Enone]] ([[Nin]]), [[Skardona|Skardone]] ([[Skradin]]), [[Salona|Salone]] ([[Solin]]), [[Narona|Narone]] ([[Vid (Metković)|Vid]] kod Metkovića), [[Delminijum]]a ([[Duvno]]), [[Epidaur (Dalmacija|Epidavra]] ([[Cavtat]]), [[Rizinijum]]a ([[Risan]]) i [[Dokleja|Dokleje]] (kod [[Podgorica|Podgorice]])}} izbegavalo susret sa pridošlicama. Međutim, odnosi su vremenom otoplili, pa je došlo do trgovačke i kulturne razmene, a negde i do mešanja i simbioze.{{napomena|Tipičan primer za simbiozu je Dubrovnik, koji je nastao spajanjem romanskog naselja Raguza i slovenskog naselja Dubrava.}} Verovatno kao rezultat toga u srpski jezik su dospele neke reči iz vulgarnog latiniteta kao npr: bosiljak (basilicum), broć (bractea), vrt (hortus), vrč (urceus), Grk (Graecus) gunja/dunja (cydoneus), jegulja (anguilla), kimak (cimex), kip (cippus), konopac (canapus), kopun (cappo, akuz. capponem), kresta (crista), kupus (composita), lovor (laurus), loćika (lactuca), mazga (muscus), mramor (marmor), osel (asellarius), ošljar, papar (piper), paun (pavo, akuz. pavonem), raka (arca), račun (ratio, akuz. rationem), rotkva (radix, akuz. radicem), rusalje (rosalia), sapun (sapo, akuz. saponem), sumpor (sulphur), ulje (oleum), cer (cerrus) idr.{{Sfnm|1a1=Budimir|1a2=Flašar|1y=1963|1pp=3-4|2a1=Ivić|2y=1998|2pp=9-10}} Romanizovano stanovništvo se negde stopilo sa Slovenima pre, a negde kasnije. Najduže se održalo u primorskim krajevima. Uspomenu na njih čuvaju toponimi: Skadar (Scodra), Leš (Lisus), Ulcinj (Ulcinium), Budva (Butua), Risan (Rhizon), Ston (Stagnum), Medun (Metheon), Svač (Saucium), Sard (Sarda), Drivast (Drivastum); oronimi: Durmitor (dormire), Visitor (od glagola videre, vidi, visum), Leotar (od leo, lav); hidronimi: Neretva (Narenta), Bojana (Barbana), Drim (Drino, Dirnius), Cetina (Cnetona) itd.{{Sfnm|1a1=Kovačević|1y=1967|1pp=310-11|2a1=|2y=|2p=}}

Porfirogenit u svom spisu piše da su Srbi još za vreme Iraklija primili hrišćanstvo i to preko sveštenika iz [[Rim]]a.{{Sfnm|1a1=Ferjančić|1y=1959|1pp=48-49|2a1=Živković|2y=2013|2p=103}} To se donekle može i razumeti s obzirom da je Vizantija mogla tada delovati na Srbe samo preko primorskih gradova na Jadranu u kojima je bogoslužbeni jezik bio latinski.{{sfn|Ćirković|1981|p=152}}{{napomena|[[Tibor|Živković]] je uporednom analizom spisa „O narodima“ i „[[O pokrštavanju Bavaraca i Karantanaca]]“ uočio niz sličnosti u njihovom izlaganju, između ostalog i u onim delovima gde se govori o pokrštavanju Srba i Hrvata odnosno Bavaraca i Karantanca. To ga je uputilo na zaključak da je Porfirogenitova priča o pokrštavanju Srba zasnovana na nekom izgubljenom izvoru (tzv. spis „O pokrštavanju Hrvata i Srba“) čiji autor je, sledeći obrazac izlaganja spisa „O pokrštavanju Bavaraca i Karantanaca“, izmislio da su Srbi primili hrišćanstvo od rimskih sveštenika.{{sfn|Živković|2013|pp=103-107}}}} Srbi su verovatno osetili i uticaj [[Metodije Solunski|Metodijeve]] panonsko-sremske arhiepiskopije i [[Kliment Ohridski|Klimentove]] veličke episkopije koji se ogledao u širenju slovenske pismenosti i slovenskog bogosluženja.{{sfn|Ćirković|1981|pp=152-53}} Međutim, postavlja se pitanje u kojoj je meri hrišćanstvo zahvatilo Srbe u 9. veku. Naime, iz kasnijih svedočanstava se vidi da je misionarski rad redovno bio praćen velikim teškoćama.{{sfn|Ćirković|1981|p=153}} Tek je [[sveti Sava]] uspeo da učvrsti hrišćanstvo među Srbima i da se izbori za samostalnu srpsku crkvu.

Osim pomenutog „Spisa o narodima“, Srbi se pominju, doduše kratko, i u [[Anali franačkog kraljevstva|Analima franačkog kraljevstva]], latinskom spisu iz 9. veka.{{Sfnm|1a1=Ćirković|1y=1981|1p=147|2a1=Sedov|2y=2013|2pp=460-61}}

[[Datoteka:Serb lands in the 9th century (en).png|mini|desno|250p|Srpske kneževine u 9. veku]]
[[Datoteka:Konstantin Bodin.jpg|mini|desno|220p|[[Konstantin Bodin]], kralj Duklje]]
[[Datoteka:Car Dušan, Manastir Lesnovo, XIV vek, Makedonija.jpg|mini|desno|220p|Srpski [[car Dušan]]; freska iz manastirske crkve u Lesnovu, oko 1350. godine]]
Srbi su na Balkanu, tokom ranog srednjeg veka, formirali nekoliko kneževina. Pored same [[Kneževina Srbija (srednji vek)|Srbije]], u [[jadran]]skom primorju su formirane srpske kneževine [[Duklja]], [[Travunija]], [[Zahumlje]] i [[Paganija]]. U 9. veku Srbija se na jugu, duž [[Dinaridi|Dinarida]], graničila s Paganijom (od Cetine do Neretve), Zahumljem (od Neretve do Dubrovnika), Travunijom (od Dubrovnika do Boke Kotorske) i Dukljom (od Boke Kotorske do Bojane).{{Sfnm|1a1=Jireček|1y=1981|1p=67|2a1=Ćirković|2y=1981|2p=145|3a1=Ćirković|3y=2005|3p=15|4a1=Živković|4y=2013|4pp=115-126}} Za stanovnike Paganije, Zahumlja i Travunije Porfirogenit izričito kaže da su Srbi. Mada to ne kaže i za Dukljane, nema sumnje da su i oni Srbi.{{Sfnm|1a1=Ferjančić|1y=1959|1pp=63-64|2a1=|2y=|2p=}} Moguće je da su kod Srba u upotrebi bila dva imena, jedno opšte — „kao oznaka potomaka prvih doseljenika na Balkan, predstavnika nove, šire etnosocijalne zajednice„ — a drugo oblasno, ali nije isključeno da je Srbima prethodio jedan stariji sloj Slovena, koji se na Balkan doselio u vreme avarsko-slovenske najezde krajem 6. i početkom 7. veka.{{Sfnm|1a1=Naumov|1y=1982|1p=190|2a1=Sedov|2y=2013|2p=461|3a1=Ćirković|3y=2005|3p=15}} U svakom slučaju, u 11. veku oblasna imena (kao npr. Dukljanin) sve se ređe pojavljuju u pisanim izvorima (uglavnom vizantijskim), ali se zato za ove prostore sve češće vezuje etnonim „Srbi“.{{Sfnm|1a1=Naumov|1y=1982|1pp=190-91}} Tako se kod [[Kekavmen]]a iz 11. veka na jednom mestu knez Duklje [[Stefan Vojislav]] (1034-1050) naziva „Dukljanin“, a na drugom „Travunjanin Srbin“. Može biti da „Kekavmen... nije smatrao dovoljnim da nazove dukljanskog i travunjanskog vladara samo po imenu njegovih poseda, nego je uvideo potrebu za objašnjenjem [njegovih oblasnih imena - prim. prev.] uz pomoć opštijeg i rasprostranjenijeg etnonima (‘Srbin’)“. Slično stoje stvari i kod [[Jovan Skilica|Skilice]], takođe iz 11. veka, koji piše da se protiv cara pobunila „Srbija“ (tj. Duklja) i da je „arhont Srba“, Stefan Vojislav, pobegavši iz carigradskog zatočeništva, „zauzeo zemlju Srba“. Identične termine Skilica upotrebljava kada govori o Vojislavovom prethodniku [[Jovan Vladimir|Jovanu Vladimiru]], za koga kaže da je vladao „Trimalijom i obližnjim oblastima Srbije“.{{Sfnm|1a1=Ferluga|1y=1966|1pp=117, 156-162, 210-13|2a1=Naumov|2y=1982|2p=191}}

U 11. veku, Duklja je postala kraljevina, koja je objedinila sve zemlje nastanjene Srbima. Od kraljevine se odvojila zasebna [[Banovina Bosna]]. Kasnije je Duklja pripojena [[Raška|Raškoj]], koja 1217. godine takođe postaje kraljevina. Pored naziva Raška, za ovu državu se u literaturi upotrebljava i naziv Srbija. Krajem 13. i početkom 14. veka, u [[Podunavlje|Podunavlju]] i [[Posavina|Posavini]] je postojala još jedna srpska kraljevina pod vlašću [[Stefan Dragutin|Stefana Dragutina]] i njegovog sina [[Stefan Vladislav II|Stefana Vladislava II]]. Ova država je u literaturi poznata kao [[Sremska zemlja]] ili [[Sremska kraljevina]].

1345. godine, srpska kraljevina prerasta u [[Srpsko carstvo]], koje se nakon 1371. godine raspada. Još za vreme postojanja Srpskog carstva, na njegovom području su se iskristalisale oblasti pod vlašću lokalnih gospodara, koji će nakon raspada Srpskog carstva postati samostalni. Države koje su nastale raspadom Srpskog carstva bile su [[Carstvo Simeona-Siniše]], [[Moravska Srbija]], [[Zeta (država)|Zeta]], [[Zemlja Brankovića]], [[Zemlja Vojinovića]], [[Prilepsko kraljevstvo]] i [[Velbuždska kneževina]]. Banovina Bosna 1377. godine postaje [[Kraljevina Bosna|kraljevina]].

Od kraja 14. veka, srpske zemlje postepeno osvajaju [[Osmansko carstvo|osmanski]] [[Turci]]. Moravska Srbija početkom 15. veka prerasta u [[Srpska despotovina|Srpsku despotovinu]], koju zauzimaju Turci 1459. godine. Slabljenjem centralne vlasti u [[Kraljevina Bosna|Kraljevini Bosni]], na njenom području se u 15. veku formiraju vojvodstvo [[Sandalj Hranić|Sandalja Hranića]], kneževina [[Pavle Radenović|Pavla Radenovića]] i [[Vojvodstvo Svetog Save]] (Hercegovina). Do kraja 15. veka, sve ove zemlje zauzeli su Turci, zaključno sa Zetom, koja se održala sve do 1499. godine.

===Novi vek===
[[Datoteka:Patriarchate of Peć in the 16th and 17th century.png|mini|levo|250p|[[Pećka patrijaršija]], 16-17. vek]]
Nakon osvajanja srpskih država, [[Turci]] su se okrenuli osvajanju [[Kraljevina Ugarska|Kraljevine Ugarske]], u koju se deo Srba sklonio pred turskom najezdom. U vreme tursko-ugarskih sukoba u 16. veku, Srbi predvođeni samozvanim carem [[Jovan Nenad|Jovanom Nenadom]] (1526-1527) i vojvodom [[Radoslav Čelnik|Radoslavom Čelnikom]] (1527-1530) su na području [[Panonska nizija|Panonske nizije]] pokušali da obnove srpsku državu. Ovi pokušaji bili su kratkotrajni, a nakon turskog osvajanja velikog dela Ugarske, najveći deo srpskog naroda našao se pod turskom vlašću. U nedostatku sopstvenih državnih ustanova, Srbi su svoj identitet vezali za [[pravoslavlje|pravoslavnu crkvu]], oličenu u [[Pećka patrijaršija|Pećkoj patrijaršiji]]. Između 16. i 18. veka, u srpskim zemljama je izbio niz ustanaka protiv turskih vlasti, od kojih je najznačajniji bio [[Banatski ustanak]] iz 1594.

Od kraja 17. veka, oko kontrole nad srpskim zemljama sukobljavaju se [[Osmansko carstvo]] i [[Habzburška monarhija]]. Granica između ovih država se do kraja 18. veka ustalila na [[Dunav]]u i [[Sava|Savi]]. Tokom habzburške vlasti, formiran je niz habzburških administrativnih oblasti koje su nastanjivali Srbi: [[Vojna krajina]] (postojala do 1882), [[Kraljevina Slavonija]] (1699-1868), [[Kraljevina Srbija (1718-1739)]], [[Kraljevina Bosna (1718-1739)]], [[Tamiški Banat]] (1718-1778), [[Srpska Vojvodina]] (1848-1849), [[Vojvodstvo Srbija i Tamiški Banat]] (1849-1860) i [[Bosna i Hercegovina (1878-1918)]]. Nezadovoljan ukidanjem jednog dela Vojne krajine, deo Srba se iselio iz Habzburške monarhije u [[Ruska imperija|Rusku imperiju]], gde su za njih formirane zasebne oblasti: [[Nova Srbija (oblast)|Nova Srbija]] (1752-1764) i [[Slavenosrbija]] (1753-1764).

[[Datoteka:Karađorđe Petrović, by Vladimir Borovikovsky, 1816.jpg|mini|desno|220p|[[Karađorđe Petrović]], vožd Prvog srpskog ustanka]]
U srpskim zemljama koje su ostale pod turskom vlašću nastavio se otpor srpskog naroda prema takvom državno-političkom stanju. 1788. godine je južno od Save i Dunava formirana kratkotrajna [[Kočina krajina]], da bi, potom, izbijanjem [[Prvi srpski ustanak|Prvog srpskog ustanka]] 1804. godine bila formirana [[Karađorđeva Srbija]], a potom, nakon [[Drugi srpski ustanak|Drugog srpskog ustanka]], [[Kneževina Srbija]], koja je imala autonomiju u okviru Osmanskog carstva. Krajem 17. veka, direktne osmanske vlasti oslobodila se i [[Crna Gora (1697—1852)|Crna Gora]], a i Srbi [[muslimani]] iz [[Bosanski pašaluk|Bosne]] su pokušali da se oslobode osmanske vlasti, formiravši [[Bosanski begovat]] (1831-1833). Potpuna nezavisnost Srbije i [[Knjaževina Crna Gora|Crne Gore]] priznata je 1878. godine. Srbija je 1882. godine proglašena [[Kraljevina Srbija|kraljevinom]], dok je proglašenje [[Kraljevina Crna Gora|Kraljevine Crne Gore]] usledilo 1910. godine. Srbija i Crna Gora su u [[Balkanski ratovi|Balkanskim ratovima]] 1912-1913. godine proširile svoju teritoriju, a u ovom periodu potpuno prestaje osmanska vlast u srpskim zemljama. Tokom [[Prvi svetski rat|Prvog svetskog rata]], Srbiju i Crnu Goru su okupirale vojne snage [[Centralne sile|Centralnih sila]].

Pokušaj austrougarskih vlasti da na mesto svojih vojnosposobnih ljudi u okupacionoj upravi u Srbiji dovede svoje građane Srbe nije uspeo, jer Srbi nisu pristajali da budu okupatori svojim sunarodnicima.{{sfn|Krestić|2013|p=484}}

Sem što su činile zločine nad zatečenim stanovništvom u [[Vojna generalna uprava u Srbiji|Guvernmanu „Srbija“]], austrougarske okupacione vlasti su ga i internirale. Srbi su internirani što pojedinačno, što grupno, što masovno, ali se u nauci obično govori o četiri glavna talasa:{{sfn|Mitrović|1983|pp=156-58}}

*Prvi talas je usledio neposredno po ulasku austrougarske vojske u Srbiju (krajem 1915). Tada je internirano oko 20-25 hiljada ljudi. 
*Drugi talas je usledio posle uključivanja [[Kraljevina Rumunija|Rumunije]] u [[Rumunski pohod (Prvi svetski rat)|rat]] na strani saveznika (kraj leta i početak jeseni 1916). Tada je bila izdata naredba da se pohvataju ne samo svi vojnosposobni muškarci od 17 do 50 godina i bivši vojnici koji su izbegli zarobljeništvo i internaciju, nego i svi politički sumnjivi bez obzira na pol, starost i prebivalište. Procenjuje se da je do kraja septembra bilo je pohvatano i internirano u logore van Srbije oko 8.500 ljudi, a do početka novembra 16.500 lica. 
*Treći talas je usledio posle [[Toplički ustanak|Topličkog ustanka]] (u proleće 1917). Tada su internirane sve komite koje su se predale okupacionim vlastima, kao i svi oni za koje se sumnjalo da su im pomagali. 
*Četvrti talas je započet probojem [[Solunski front|Solunskog fronta]] u jesen 1918, ali je bio najslabiji.

===Savremeno doba===
[[Datoteka:Kralj aleksandar1.jpg|mini|desno|220p|[[Aleksandar I Karađorđević|Kralj Aleksandar Ujedinitelj]]]]
Porazom [[Centralne sile|Centralnih sila]] u ratu 1918. godine, [[Kraljevina Srbija|Srbija]] i [[Kraljevina Crna Gora|Crna Gora]] su oslobođene okupacije. U procesu jugoslovenskog ujedinjenja, Srbiji se prisajedinjuju Crna Gora i [[Vojvodina]], a potom se tako proširena Srbija ujedinjuje sa novoformiranom [[Država Slovenaca, Hrvata i Srba|Državom Slovenaca, Hrvata i Srba]] u jedinstveno [[Kraljevstvo Srba, Hrvata i Slovenaca]], kasnije nazvano [[Kraljevina Jugoslavija|Jugoslavijom]]. Srbi su svoju državnost uneli u novu jugoslovensku državu, u čijim granicama se našla ogromna većina srpskog naroda.

Do okončanja Prvog svetskog rata Srbi su imali šest posebnih crkvenih organizacija:{{sfn|Gligorijević|1997|p=7}}

*Beogradsku mitropoliju u Kraljevini Srbiji, sa pet eparhija
*Karlovačku mitropoliju, sa sedam eparhija
*Crnogorsko-primorsku mitropoliju, sa tri eparhije
*Srpsku crkvu u Bosni i Hercegovini, sa četiri eparhije
*Dalmatinsku crkvenu oblast, sa dve eparhije
*Crkvenu oblast u Staroj Srbiji i Makedoniji, sa šest eparhija

Budući da su stvaranjem Kraljevine SHS razbijene barijere koje su vekovima razdvajale srpske crkvene opštine jedne od drugih, na dnevni red se postavilo pitanje vaspostavljanja jedinstvene SPC. Kraljevina SHS je, posle dugih pregovora koje je vodila sa Vaseljenskom patrijaršijom, uspela da se izbori za priznanje SPC, tako da je 12. septembra 1920. na Arhijerejskom saboru održanom u Sabornoj crkvi u Sremskim Karlovcima doneta odluka o vaspostavljanju Srpske patrijaršije.{{sfn|Gligorijević|1997|pp=10-12}}

U procesu rešavanja [[Hrvati|hrvatskog]] pitanja u Jugoslaviji, formirana je 1939. godine [[Banovina Hrvatska]]. U njenom sastavu su se, pored srezova sa hrvatskom većinom, našli i neki srezovi sa srpskom većinom.

[[Okupacija Jugoslavije|Okupacijom i podelom Jugoslavije]] od strane [[Sile osovine|Sila osovine]] 1941. godine, Srbi su kao narod došli u veoma težak položaj. Iako su okupatori formalno omogućili postojanje nekog oblika srpske državnosti u vidu [[Nedićeva Srbija|Nedićeve Srbije]] i [[Nezavisna Država Crna Gora|Crne Gore]], ove zemlje su se faktički našle pod vlašću okupacionih režima, koji su ugnjetavali srpski narod i nad njim činili [[genocid]]. Veliki delovi okupirane Jugoslavije ušli su u sastav takozvane [[NDH|Nezavisne Države Hrvatske]] (NDH), kojoj su, pored većinski srpskih srezova Banovine Hrvatske bili dodati cela [[Bosna i Hercegovina]] i ceo [[Srem]]. Srbi u NDH su se našli izloženi progonu, proterivanju, nasilnom pokrštavanju i genocidu. Genocid nad Srbima su takođe činili i [[Hortijeva Mađarska|mađarski]], [[Albanija u Drugom svetskom ratu|albanski]] i [[Bugarska u Drugom svetskom ratu|bugarski]] okupatori, koji su okupirali pogranične delove Jugoslavije.

Nakon vojnog poraza Sila osovine i završetka okupacije, [[SFRJ|Jugoslavija]] je obnovljena, ali kao [[socijalizam|socijalistička]] [[federacija]] sastavljena od 6 republika. Područja nastanjena Srbima su administrativnim granicama bila podeljena između 5 od ovih 6 republika. Pored toga, proglašena su tri nova jugoslovenska naroda ([[Crnogorci]], [[Muslimani (narod)|Muslimani]], [[Makedonci]]), u čiji su sastav ušli delovi srpskog naroda. Iako su nakon [[Drugi svetski rat|Drugog svetskog rata]] Srbi u [[SR Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]] bili najbrojniji narod, od popisa 1971. godine su u ovoj republici najbrojniji bili Muslimani. U Srbiji su formirane dve autonomne pokrajine, [[SAP Vojvodina|Vojvodina]] i [[SAP Kosovo i Metohija|Kosovo i Metohija]], a ovom drugom su uglavnom upravljali [[Albanci]]. Srbi su bili priznati kao konstitutivni narod u [[SR Hrvatska|Hrvatskoj]] i [[SR Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]], ali su se mnogi pripadnici srpskog naroda iz Hrvatske, Bosne i Hercegovine i sa Kosova i Metohije selili u [[Uža Srbija|Užu Srbiju]] i Vojvodinu. Ove migracije su imale delom ekonomski, a delom nacionalni karakter.

U vreme raspada Jugoslavije početkom 1990-tih, [[Srbi u Hrvatskoj]] i [[Srbi u Bosni i Hercegovini|Bosni i Hercegovini]] su formirali nekoliko [[Srpska autonomna oblast|srpskih autonomnih oblasti]], čijim ujedinjavanjem su stvorene dve republike - [[Republika Srpska Krajina]] i [[Republika Srpska (1992-1995)|Republika Srpska]]. Ove srpske države formirane su kao odgovor na politiku izdvajanja [[Hrvatska|Hrvatske]] i [[Bosna i Hercegovina|Bosne i Hercegovine]] iz [[Jugoslavija|Jugoslavije]]. Na kraju [[Rat u Hrvatskoj|rata u Hrvatskoj]] 1995. godine, Republika Srpska Krajina je vojno poražena od strane [[Hrvatska vojska|Hrvatske vojske]], a oko 150,000 do 200,000 Srba je proterano sa tih prostora.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref>{{harvnb|Mojzes|2011|p=156}}</ref><ref>{{harvnb|Calic|2009|p=129}}</ref> Iste godine, [[Dejtonski sporazum]] je okončao [[Rat u Bosni i Hercegovini|rat u BiH]] i priznao [[Republika Srpska|Republiku Srpsku]] kao jedan od dva entiteta u sastavu BiH. Nakon [[NATO bombardovanje SR Jugoslavije|NATO bombardovanja]] [[SR Jugoslavija|SR Jugoslavije]] 1999. godine i završetkom rata na Kosovu i Metohiji, u skladu sa Rezolucijom 1244 UN-a, na [[Kosovo i Metohija|Kosovo i Metohiju]] su ušle trupe [[NATO|NATO pakta]] kao misija KFOR, a 230,000 Srba i drugih ne-Albanaca je raseljeno.<ref>Judah, Tim. ''Kosovo: What Everyone Needs to Know''. Oxford University Press. p. 14. <nowiki>ISBN 978-0-19-974103-8</nowiki>.</ref> 2006. godine [[Srbija]] i [[Crna Gora]] raskidaju svoju državnu zajednicu i postaju nezavisne države, a 2008. se na teritoriji Kosova i Metohije proglašava nezavisna [[Republika Kosovo]], koju Srbija nije priznala.

== Jezik ==
[[Datoteka:Shtokavian subdialects1988.png|mini|250p|Štokavski poddijalekti]]
{{Poseban članak|Srpski jezik}}
Srbi govore srpskim jezikom, koji pripada [[slovenski jezici|slovenskoj grupi]] [[indoevropski jezici|indoevropske porodice jezika]]. Srpski jezik je službeni jezik Srbije i jedan od tri službena jezika Bosne i Hercegovine (uz [[Bosanski jezik|bosanski]] i [[Hrvatski jezik|hrvatski]]; sva tri jezika su gotovo istovetna). Takođe je, uz [[albanski jezik|albanski]], jedan od dva službena jezika samoproglašene Republike Kosovo, koju Srbija ne priznaje. U Crnoj Gori je srpski glavni govorni jezik, iako nema službeni status na nivou države (službeni jezik u Crnoj Gori je [[Crnogorski jezik|crnogorski]], koji je takođe istovetan srpskom jeziku).

Govornici srpskog jezika se donekle mogu sporazumevati sa govornicima hrvatskog, bosanskog, crnogorskog i [[bunjevački jezik|bunjevačkog]].<ref>http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/Popis2011/Knjiga4_Veroispovest.pdf</ref> U manjoj meri se mogu sporazumevati i sa govornicima [[slovenački jezik|slovenačkog]], [[makedonski jezik|makedonskog]] i [[bugarski jezik|bugarskog]], kao i sa govornicima drugih slovenskih jezika. U kontaktu sa [[Romski jezik|romskim jezikom]], na bazi srpskog je nastao [[romsko-srpski jezik]], kojim govori deo [[Romi|romske]] populacije u Srbiji.

U smislu lingvističke klasifikacije, srpski jezik se, pored već pomenutih jezika (hrvatskog, bosanskog, crnogorskog, bunjevačkog), klasifikuje u zapadnu grupu južnoslovenskih jezika, u koju još spada i slovenački,<ref>http://www.ethnologue.com/subgroups/indo-european</ref><ref>{{Cite web |title=Archive copy |url=http://www.rkp-montreal.org/en/Mapadoslaviclanguages2.gif |access-date=2015-04-05 |archive-date=2016-03-03 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160303204516/http://www.rkp-montreal.org/en/Mapadoslaviclanguages2.gif |dead-url=yes }}</ref> dok se makedonski, bugarski i [[Staroslovenski jezik|staroslovenski]] jezik klasifikuju u istočnu grupu južnoslovenskih jezika. Leksički, srpski deli 85% sličnosti sa slovenačkim, 84% sa makedonskim, kao i 80% sa bugarskim i slovačkim.<ref>{{Cite web |title=Archive copy |url=https://robertlindsay.files.wordpress.com/2013/12/slavic_continuum.gif |access-date=2015-04-05 |archive-date=2016-03-05 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160305051425/https://robertlindsay.files.wordpress.com/2013/12/slavic_continuum.gif |dead-url=yes }}</ref>

Standardni srpski jezik baziran je na [[štokavski]]m [[Južnoslovenski jezici|južnoslovenskim]] govorima, a podeljen je na dva glavna narečja - [[ekavski|ekavsko]] i [[ijekavski|ijekavsko]]. Ekavsko govorno područje je dalje podeljeno na nekoliko dijalekata: [[Šumadijsko-vojvođanski dijalekat|šumadijsko-vojvođanski]], [[Smederevsko-vršački dijalekat|smederevsko-vršački]], [[Kosovsko-resavski dijalekat|kosovsko-resavski]], [[Prizrensko-južnomoravski dijalekat|prizrensko-južnomoravski]], [[Svrljiško-zaplanjski dijalekat|svrljiško-zaplanjski]] i [[Timočko-lužnički dijalekat|timočko-lužnički]]. Ijekavsko govorno područje je podeljeno na [[Istočnohercegovački dijalekat|istočnohercegovački]], [[Istočnobosanski dijalekat|istočnobosanski]] i [[zetsko-južnosandžački dijalekat]]. Pored toga, postoje i [[ikavski]] i [[Slavonski dijalekat|slavonski]] govori, koji su zastupljeni kod populacija koje su u prošlosti u delu literature označavane kao [[Srbi katolici]].

==Religija==
[[Datoteka:Cathedral of Saint Sava, Belgrade.jpg|mini|desno|250p|[[Hram Svetog Save]] u Beogradu, najveći srpski pravoslavni hram, najveći pravoslavni hram na Balkanu i po površini i zapremini najveća pravoslavna crkva na svetu]]
Većina Srba su vernici [[Srpska pravoslavna crkva|Srpske pravoslavne crkve]]. U 2011. godini, srpsko pravoslavno stanovništvo je činilo 84.5% stanovništva Srbije (bez Kosova).<ref>{{cite web|url=http://webrzs.stat.gov.rs/axd/index.php|title=Republicki zavod za statistiku Srbije|author1=Branka Pantic|author2=Arsic Aleksandar|author3=Miroslav Ivkovic|author4=Milojkovic Jelena|publisher=|accessdate=5 March 2015|archivedate=2015-02-03|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150203012059/http://webrzs.stat.gov.rs/axd/index.php|deadurl=yes}}</ref> Pored toga, među Srbima ima i [[protestanti|protestanata]], [[ateisti|ateista]] i [[agnostici|agnostika]], a u manjoj meri i [[muslimani|muslimana]] i [[katolici|katolika]]. Broj [[Srbi muslimani|Srba muslimana]] i [[Srbi katolici|Srba katolika]] je u prošlosti bio veći, ali se pripadnici ovih veroispovesti danas po nacionalnosti uglavnom izjašnjavaju kao [[Bošnjaci]] i [[Hrvati]].

Srpska pravoslavna crkva je prisutna kako na tradicionalnim srpskim etničkim prostorima, tako i u [[Srpska dijaspora|srpskoj dijaspori]]. Ona broji od 8 miliona<ref>http://www.oikoumene.org/en/member-churches/regions/europe/serbia/serbian-orthodox-church.html  {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130208051631/http://www.oikoumene.org/en/member-churches/regions/europe/serbia/serbian-orthodox-church.html|date=February 8, 2013}}</ref> do 12 miliona članova.<ref>{{Cite book|ref=harv|editor-last1=Johnston|editor-first1=Douglas|editor-last2=Sampson|editor-first2=Cynthia|title=Religion, the Missing Dimension of Statecraft|year=1995|location=New York & Oxford|publisher=Oxford University Press|url=https://books.google.com/books?id=o7TAsFMSgEMC}}</ref> Pored Srba, deo vernika Srpske pravoslavne crkve čine i pripadnici drugih etničkih grupa - [[Crnogorci]], [[Romi]], [[Vlasi Srbije|Vlasi]], itd.

== Populacija ==
{{Glavni članak|Demografska istorija Srba|Srpska dijaspora}}
Najveći broj Srba živi u [[Srbija|Srbiji]] (5.988.000, ne računajući Kosovo). Drugi veći deo Srba živi u [[Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]] (1.300.000), gde predstavljaju konstitutivni narod (Srbi su najviše skoncentrisani u [[Republika Srpska|Republici Srpskoj]], jednom od dva [[Entitet (politika)|entiteta]] u BiH). Značajan broj Srba živi i u [[Crna Gora|Crnoj Gori]] (178.000) i [[Hrvatska|Hrvatskoj]] (186.000). Manji broj Srba takođe živi u [[Republika Makedonija|Makedoniji]], [[Slovenija|Sloveniji]], [[Rumunija|Rumuniji]], [[Albanija|Albaniji]], [[Bugarska|Bugarskoj]] i [[Mađarska|Mađarskoj]].

Najveći broj Srba živi u [[Srbija|Srbiji]] (5.988.000, ne računajući Kosovo). Drugi veći deo Srba živi u [[Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]] (1.300.000), gde predstavljaju konstitutivni narod (Srbi su najviše skoncentrisani u [[Republika Srpska|Republici Srpskoj]], jednom od dva [[Entitet (politika)|entiteta]] u BiH). Značajan broj Srba živi i u [[Crna Gora|Crnoj Gori]] (178.000) i [[Hrvatska|Hrvatskoj]] (186.000). Manji broj Srba takođe živi u [[Republika Makedonija|Makedoniji]], [[Slovenija|Sloveniji]], [[Rumunija|Rumuniji]], [[Albanija|Albaniji]], [[Bugarska|Bugarskoj]] i [[Mađarska|Mađarskoj]].

Veliki broj Srba živi u [[Srpska dijaspora|dijaspori]] (tuđini), prvenstveno u [[Nemačka|Nemačkoj]], [[Austrija|Austriji]], [[Švajcarska|Švajcarskoj]], [[Sjedinjene Američke Države|Sjedinjenim Američkim Državama]], [[Francuska|Francuskoj]], [[Švedska|Švedskoj]], [[Turska|Turskoj]], [[Argentina|Argentini]], [[Kanada|Kanadi]] i [[Australija|Australiji]].

Najveće urbane populacije Srba u [[Srbija|Srbiji]] nalaze se u [[Beograd]]u (1.417.187<ref name=autogenerated1>Knjiga 9, ''Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima'', Republički zavod za statistiku, Beograd, maj. {{page|2004|978-86-84433-14-7|pages=}}.</ref>), [[Niš]]u (162.380<ref name=autogenerated1 />), [[Novi Sad|Novom Sadu]] (141.475<ref name=autogenerated1 />) i [[Kragujevac|Kragujevcu]] (139.990<ref name=autogenerated1 />). Najveći grad sa srpskom većinom u BiH je [[Banja Luka]] (oko 200.000 stanovnika).

U inostranstvu se najveća srpska populacija može naći u severnoj Americi ([[Čikago]] i delovi [[Ilinois]]a, zajedno sa [[Toronto]]m i južnim [[Ontario]]m).

Srbi čine oko dve trećine populacije Srbije, odnosno oko 6,3 miliona stanovnika. Još 2,2 miliona Srba živi u okolnim državama [[Balkansko poluostrvo|Balkana]]. Broj Srba u tuđini (dijaspori) je nepoznat, ali se pretpostavlja da ih ima negde između 4 i 5 miliona, uključujući i ljude srpskog porekla. Ukupan broj Srba se kreće od 12 do 13 miliona, što zavisi i od broja ljudi u dijaspori.

<gallery>
Datoteka:SerbsInBalkans.png||Područja koja nastanjuju Srbi
Datoteka:Serbia ethnic 2011 01.png|Srbi u Srbiji po opštinama 2011. godine
Datoteka:DemoBIH2006a.png|Srbi u BIH po opštinama 2006. godine
Datoteka:Crna_Gora_-_Etnicki_sastav_po_opstinama_2011_2.png|Srbi u Crnoj Gori po opštinama 2011. godine
Datoteka:Croatia-Ethnic-2011.png|Srbi u Hrvatskoj po opštinama 2011. godine
</gallery>

== Znameniti Srbi ==
Grupu zapaženih srpskih intelektualaca uključuju naučnici:
* [[Mihajlo Pupin]]
* [[Pavle Savić]]
* [[Milutin Milanković]]
* [[Nikola Tesla]]
* [[Mihailo Petrović Alas|Mihailo Petrović]]
* [[Jovan Cvijić]]
književnici:
* [[Miloš Crnjanski]]
* [[Đura Jakšić]]
* [[Milorad Pavić]]
* [[Zoran Živković]]

prosvetitelji:
* [[Rastko Nemanjić]]
* [[Dositej Obradović]]
* [[Vuk Karadžić]]

savremeni intelektualac
* [[Dejan Ajdačić]]

== Povezano ==
* [[Srpska dijaspora]]

== Navodi ==
<references group="n"/>

== Reference ==
{{reflist}}

== Vanjske veze ==
{{Commonscat|Serbs}}

{{Južni Sloveni}}

[[Kategorija:Srbi|* Srbi]]
[[Kategorija:Slaveni]]
[[Kategorija:Južnoslavenski narodi]]