Ali az-Zahir
ʻAlī az-Zāhir (20. jun 1005 – 13. jun 1036) (arapski: الظاهر بالله) bio je sedmi po redu fatimidski kalif koji je vladao od 1021. do 1036. Bio je sin kalifa Tāriqu l-Ḥakīm bi Amr al-Lāha i preuzeo prijestolje nakon njegovog tajanstvenog nestanka 1021. S obzirom na njegovu mladost, kao regent je stvarnu vlast imala njegova tetka Sitt al-Mulk. Nakon njegove smrti 1023. su počeli dominirati dvorski favoriti. Pet godina kasnije se među njima kao vezir nametnuo Ali bin Ahmad Jarjarai. Vladavinu su mu na početku obilježili sukobi s Bizantskim Carstvom, pri čemu je Alep prelazio iz ruke u ruku. Kasnije je s Bizantincima, ali i sa svojim kršćanskim podanicima. Zbog toga je sa bizantskim carem Romanom III sklopio sporazum koji je, između ostalog, omogućio obnovu bazilike Svetoga groba koju je bio srušio njegov otac. Umro je 1036. od kuge, a naslijedio ga je maloljetni sin, kasnije poznat kao kalif al-Mustansir.
| Prethodi: Al-Ḥakīm |
Fatimidska dinastija 1021–1036 |
Slijedi: Al-Mustansir |