Babe se nalazi u dolini istoimenog potoka, severozapadno od Sopota. Babe su naselje novijeg datuma. U „Spisku alija Beogradske Nahije nalazeći se u 1834. godini“ pod N.12 (Državna arhiva, Beograd) pominje se alija Babe koja „ soderžava u sebe dužine i širine po ¾ od sata. U ovoj aliji (Alija-spahiska zemlja koja je posle odlaska Turaka pripadala Srbima ) nalazi se svega oraće zemlje 191 dan, zavate D., kosanice 230 ko. I vinograda 67 motika; ostalo je sve žirorodna gora, ševarice nema. U lug zarasle zemlje nema. Ziratna pak zemlja više je divjačna. Na ovoj aliji naseljeno selo Babe još u vreme pokoinog G-ra Đorđa koje se iz 24 kuće sastoi i ono svu ziriti. Spahiji ništa nije plaćao osim običnog desetka.“
Na osnovu ovoga može se utvrditi, da je ovo naselje postalo prvih desetina 19. veka. Na ovoj aliji najpre su se naselili preci Novićića-Simića. Oni su starinom od Sjenice, odakle su prvo došli u Đurince, pa pošto su im se tu „mitiljavile ovce“ pređu i nasele se u Babe.. (podaci datiraju od 1718—1925. g).[1][2]
U naselju Babe živi 282 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,2 godina (47,1 kod muškaraca i 49,2 kod žena). U naselju ima 129 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,57.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj (1925 g.)Smederevsko Podunavlje i Jasenica) i iz „Letopisa“ opštine sela Vodanj.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani