Lucije Ver
| Lucius Verus | |
|---|---|
| Car Rimskog Carstva | |
| |
| Bista Lucija Vera | |
| Vladavina | 8. mart 161 - 169 (zajedno sa Markom Aurelijem) |
| Puno ime | Lucius Ceionius Commodus (od rođenja do usvajanja); Lucius Aelius Aurelius Commodus (od usvajanja do krunidbe); Caesar Lucius Aurelius Verus Augustus (kao car) |
| Sahranjen/a | Hadrijanov mauzolej |
| Prethodnik | Antoninus Pius |
| Nasljednik | Marcus Aurelius (sam) |
| Supruga/supruge | Lucilla |
| Potomstvo | kćer Aurelia Lucilla, sin Lucius Verus i kćer Plautia, svi umrli mladi |
| Dinastija | Antonini |
| Otac | Lucius Aelius (biološki); Antoninus Pius (usvojitelj, od februara 138.) |
| Majka | Avidia Plautia |
Lucije Cejonije Komod Ver Jermenijak (rođen 15. decembra 130. godine, umro 169. godine - 169) poznat je kao Lucije Ver. Bio je rimski car sa Markom Aurelijem od 161. godine, pa do svoje smrti.
Lucije Ver je bio sin Avidije i Lucija Elija, koji je bio predviđen da nasledi cara Hadrijana. Ali, Lucije Elije je umro 138. godine, pa je Hadrijan izabrao Antonina Pija za svog naslednika, pod uslovom da Antonin adoptira Lucija Vera i Marka Aurelija, Hadrijanovog nećaka. Lucije Ver je bio učenik čuvenog onovremenog naučnika Marka Kornelija Frontona.
Karijera Lucija Vera je počela 153. godine, kada je postao kvestor, a iduće godine je bio konzul. 161. zajedno sa Markom Aurelijem ponovo je postao konzul. Antonin Pije je umro 7. marta 161. godine i nasledio ga je Marko Aurelije. Lucije Ver je postao savladar, što se prvi put dogodilo u istoriji Rimskog carstva. Zvanično su oba cara imala jednaku vlast, ali je Marko Aurelije u stvarnosti imao veću vlast. Lucije Ver je vršio kontrolu nad vojskama. Marko Aurelije je dao Veru svoju kćer Luciju za ženu. Zajedno su imali troje dece.
Između 162. i 166. godine Lucije Ver je bio na Istoku, komandujući u ratu protiv Parćana. U ovom ratu bila je uništena Seleukija na Tigru, a palata parćanskih kraljeva u Ktesifonu je bila spaljena 164. godine. Rimske legije su prodrle sve do Medije te godine. Vologez IV parćanski kralj je morao da prepusti zapadnu Mesopotamiju Rimljanima. Lucije Ver je bio odličan komandant. Prilikom povratka u Rim, Lucije Ver je dobio pravo na trijumf, kao i nadimak "Jermenski".
Sledeće dve godine je proveo u Rimu. Živeo je prepuštajući se raznim uživanjima, raznim svetkovinama. Naročito se okrenuo igrama u cirku. Marko Aurelije nije odobravao ovakvo ponašanje, ali Lucije Ver je i dalje efikasno obavljao svoje dužnosti.
U proleće 166. godine došlo je do rata na Dunavu sa Alemanima i Markomanima. Rat je trajao sve do 180. godine, ali Lucije Ver nije doživeo njegov kraj. 169. godine, kada su se Lucije Ver i Marko Aurelije vratili sa bojišta, kod Vera su se pojavili simptomi trovanja hranom. Umro je posle nekoliko dana. Ipak, možda je uzrok njegove smrti kuga.
Marko Aurelije je ožalio svog adoptivnog brata, bez obzira što se nije uvek sa njim dobro slagao. Posle sahrane, senat je proglasio Lucija Vera za boga.
