Moma Dimić
| Moma Dimić | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 28. 2. 1944. Mirijevo, Srbija |
| Smrt | 8. 6. 2008. (dob: 64) Beograd, Srbija |
| Nacionalnost | srpska |
| Opus | |
| Književne vrste | proza, poezija, putopis, dnevnik, scenario |
| Jezik | srpski |
| Znamenita djela | |
Živeo život Tola Manojlović, Šumski građanin, Kako sam sistematski uništen od idiota | |
| Nagrade | |
Moma Dimić (Beograd [Mirijevo], 28. feb. 1944 — Beograd 8. jun 2008.), srpski književnik — pesnik, prevodilac, romansijer, putopisac, esejista, dramski pisac, filmski scenarista; dugogodišnji umetnički direktor Beogradskih međunarodnih susreta pisaca, član Udruženja književnika Srbije[1]. Najpoznatiji je po romanu "Živeo život Tola Manojlović", pretvorenom u popularnu pozorišnu predstavu i TV dramu.
Rođen je 1944. u Mirijevu, tada selu u blizini Beograda. Na beogradskom Filozofskom fakultetu je diplomirao 1968., u vreme studentskih protesta. Još 1966. je napisao svoj najčuveniji roman, "Živeo život Tola Manojlović", pretočen u dramu koja će dve godine kasnije biti igrana i u Londonu, te doživeti i TV izdanje. Drama će u beogradskom Ateljeu 212 imati preko 400 izvedbi, sa Petrom Kraljem u glavnoj ulozi.
Putovao je širom sveta (pominje se da je posetio 250 svetskih gradova[2]) i sprijateljio se sa brojnim poznatim piscima: Ferenz Juhas, Thomas Transtremer, Vladimir Vojnović, Bulat Okudžava, Eduard Limonov, Antonio Porpetta itd.[3]
Umro je posle kraće i teške bolesti i sahranjen u rodnom Mirijevu, o kojem je jednom prilikom rekao da „nije lošije od ne-znam-kakvih metropola”[1]. U zgradi Stare škole (danas MZ Staro Mirijevo) u aprilu 2012. je otvoren ogranak Biblioteke grada Beograda koji je dobio naziv "Moma Dimić".
Dimić je zastupljen u mnogim domaćim i stranim antologijama srpske poezije i proze. Njegove knjige prevedene su na deset jezika. Dobitnik je brojnih domaćih i međunarodnih nagrada za književnost i prevodilaštvo.[1]
Dimić je objavio oko 40 knjiga. Preveo je desetak knjiga sa švedskog jezika. Ovde je naveden njihov nepotpun spisak.
- Živeo život Tola Manojlović (1966) - roman, pretočen u pozorišnu predstavu i TV dramu.
- Ciganski krevet (1968)
- Antihrist (1970)
- Šumski građanin - roman, kasnije dramatizovan, postavljan i u švedskoj Upsali.
- Maksim srpski iz doma staraca: roman u 18 pripovedaka (1971)
- Tvorac Rusiji (1976) - zbirka pesama
- Pesnik i zemljotres (1978)
- Kako sam sistematski uništen od idiota - film iz 1983., čiji je koscenarista[4], na osnovu "Šumskog građanina"
- Gad reskirant: proza (1985)
- Posvete (1986)
- Hilandarski razgovor: 18 mojih savremenika (1989)
- Mala ptica: roman za odraslu i naročito osetljivu decu (1989)
- Putnik bez milosti (1991)
- Sabrane pesme švedskog pesnika Tomas Transtroemera (1991)
- Beogradski Susret Pisaca, 1964-1993: Rencontre Des ecrivains De Belgrade = Belgrade Meeting of Writers[5]
- Božić u starom kraju (1994), sa Vasom D. Mihailovićem
- Pod bombama: dnevnik (2000)[6]
- Neovdašnji pisci i susreti (2007)[7]
- Odlazak u Nemenikuće: izabrani putopisi
- Mesta: putopis
- Putar - roman, dramatizovan
- Najveći filozof u mom selu - roman, dramatizovan
- Tri knjige Derokovih sećanja: A onda je letio Jeroplan nad Beogradom, Mangupluci oko Kalemegdana i Uspomene Beograđanina.
- Poznanstvo sa danima malog maksima - zbirka pesama sa Vesnom Parun[2]
- Pošto Beograd[8]
Neke nagrade koje je Moma Dimić dobio:
- Oktobarska nagrada
- Jakov Ignjatović (Budimpešta, 2006) - za životno delo
- Donne e poesia - u Italiji[7]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Preminuo književnik Moma Dimić (Politika)”. Arhivirano iz originala na datum 2009-05-05. Pristupljeno 2009-10-30.
- ↑ 2,0 2,1 "Novine" Toronto
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-05. Pristupljeno 2009-10-30.
- ↑ Filmska banka
- ↑ http://www.bookfinder.com/author/moma-dimic/
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-16. Pristupljeno 2009-10-30.
- ↑ 7,0 7,1 http://www.blic.rs/kultura.php?id=44885[mrtav link]
- ↑ „Diskusija na Serbian Cafe”. Arhivirano iz originala na datum 2020-09-24. Pristupljeno 2009-10-30.
