Sikole
| Sikole | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Upravni okrug | Borski |
| Opština | Negotin |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) | 838 |
| Geografija | |
| Koordinate | 44°10′27″N 22°17′31″E / 44.174166°N 22.291833°E |
| Nadmorska visina | 377 m |
  Sikole Sikole (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 19225 |
| Pozivni broj | 019 |
| Registarska oznaka | NG |
Koordinate: 44° 10′ 27" SGŠ, 22° 17′ 31" IGD
Sikole je naselje u Srbiji u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 838 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1070 stanovnika).
Površina atara 5.726 hektara, a povezano je asfaltnim putem do Negotina. Spada u stara srpska naselja sa puno ostaka iz starina (Selište, dva Crkvišta, Gradište, tri stara groblja).
U naselju Sikole živi 736 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 50,2 godina (48,2 kod muškaraca i 52,2 kod žena). U naselju ima 291 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,88.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 824 | 98.32% | ||
| Rumuni | 1 | 0.11% | ||
| nepoznato | 13 | 1.55% | ||
| m | ž | |||
| ? | 6 | 5 | ||
| 80+ | 18 | 24 | ||
| 75-79 | 20 | 45 | ||
| 70-74 | 35 | 38 | ||
| 65-69 | 35 | 53 | ||
| 60-64 | 43 | 35 | ||
| 55-59 | 25 | 38 | ||
| 50-54 | 36 | 29 | ||
| 45-49 | 30 | 29 | ||
| 40-44 | 21 | 16 | ||
| 35-39 | 16 | 17 | ||
| 30-34 | 28 | 18 | ||
| 25-29 | 23 | 13 | ||
| 20-24 | 14 | 14 | ||
| 15-19 | 16 | 8 | ||
| 10-14 | 15 | 15 | ||
| 5-9 | 21 | 10 | ||
| 0-4 | 6 | 23 | ||
| prosek | 48.2 | 52.2 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 193 | 143 | - | 1 | 7 | 2 | 8 | 8 | 3 | 3 |
| Ženski | 130 | 113 | - | - | 1 | - | - | 4 | 5 | 1 |
| Oba | 323 | 256 | - | 1 | 8 | 2 | 8 | 12 | 8 | 4 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | - | 2 | 2 | 1 | 1 | - | - | 12 | |
| Ženski | - | - | - | 2 | 1 | - | - | - | 3 | |
| Oba | - | - | 2 | 4 | 2 | 1 | - | - | 15 |
Prvi put se navodi u turskim popisima (1530. godine) kao naselje sa 34 kuće. Godine 1586. je imalo 19 kuća, na Langerovoj karti (početkom 18. veka) zapisano je kao Sikola, 1723. godine je imalo 57 kuća, 1736 – 100 kuća, 1783 – 60 kuća, 1846 – 162 kuće, a 1866. godine 224 kuće.
Današnje naselje objedinjuje četiri „kraja“ (Sredselo ili Trnjar, Donji kraj, Vučak i Vlaški potok). U njemu su između dva svetska rata živele sledeće familije: Maksići ili Makići i Pajići (slava sv. Nikola), Mirkovići (slava sv. Nikola), Živulovići, Veljkovići i Baljegori (slava Đurđevdan), Kupinići ili Stojanovići, Grujići ili Blagojevići, Pajkinci i Mišići (slava sv. Nikola), Samardžići (slava sv. Nikola), Kerići, Rašići i pop-Kojići (slava sv. Pantelejmon), Ošići i Savići (slava sv. Nikola), Radivojci (slava sv. Nikola), Veličkovići i Jerinići (slava sv. Nikola), Stevanovići (slava sv. Nikola), Petkovci, Lekići i Pacići (slava sv. Jovan), Radičevići i Radivojčići (slava sv. Nikola), Ristići (slava sv. Nikola), Stanići (slava sv. Vartolomej), Božanići i Brbotinci (slava sv. Nikola), Velimirovići, Popazovići i Miljkovići (slava sv. Alimpije), Karadžići (slava sv. Nikola), Sibići, Rajkovci i Radovanci (slava sv. Nikola), Perići, Plještići, Nerići, Cajići i Đurići (slava sv. Petka), Sakovići, Đokovići i Pajići (slava Đurđevdan), Popadići, Brkići, Miloševići i pop-Ilići (slava Đurđevdan), Gačići (slava sv. Nikola), Milutinovići (slava sv. Nikola), Bugari (slava sv. Nikola), Negotinci (slava Đurđevdan), Mitačići (slava sv. Lazar), Avići (slava sv. Ilija), Košutići (slava sv. Jovan), Radulovići (slava sv. Petka), Nikolići (slava Mitrovdan), Marjanovi (slava sv. Paraskeva) i Todorovići (slava sv. Jovan). Zavetina naselja je Sveta Trojica.
Godine 1736. u naselju su popisana tri sveštenika. Pravoslavni hram posvećen Vaznesenju Gospodnjem izgrađena je tek 1908. godine. Crkva slavi Svetu Trojicu, a stara seoska slava u Sikolu je Spasovdan.
Čučuk Stana se rodila oko 1795. godine u mestu Sikole, kraj Negotina, u porodici doseljenih Hercegovaca. Imala je dve sestre, Stojnu i Stamenu, a dosta kasnije je dobila i brata Mihajla. Iako su joj roditelji živeli u Negotinu, školu je završila u Beloj Crkvi. Po očevoj želji sve tri sestre su u mladosti nosile mušku odeću, jer nisu imale brata. Stana je bila mala i krhka, zbog čega je i dobila nadimak čučuk.
Godine 1921. naselje je imalo 365 kuća i 1.808 stanovnika, 1948. godine 392 kuće i 1.777 stanovnika, a 2002. godine 354 kuća i 841 stanovnika. Godine 2007. u inostranstvu je iz ovog naselja radio 17 stanovnik (uglavnom u Austriji i Nemačkoj).
Osnovna škola u naselju je počela sa radom 1892. godine(obnovljena 1962. godine). Školske 2006/2007. godine imala je 24 učenika. Zemljoradnička zadruga u Sikolu je osnovana je 1920. godine (obnovljena je 1947. godine kao Zemljoradničko nabavno-prodajna zadruga). Sikole zadružni Dom dobija 1952, električnu rasvetu 1957, asfaltni put 1977, a telefonske veze sa svetom 1984/85. godine.
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Istorijski arhiv Negotin - Miodrag Velović, dipl. geograf
