Slobodan Antonić

Slobodan Antonić (Beograd, 1959) je srpski politikolog, sociolog, politički analitičar i univerzitetski profesor.

Biografija

Diplomirao je 1982. godine i magistrirao 1988. godine na Fakultetu političkih nauka na temu Prilog kritici istorijskog materijalizma kao filozofije istorije. Doktorsku disertaciju na temu Teorijsko-metodološki problemi izučavanja evolucije predgrađanskih društava izradio je i odbranio na Odeljenju za sociologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu 1995. godine, gde predaje opštu sociologiju, teorije moći i savremene političke teorije.

Bio je kolumnista dnevnih novina Politika gde je mahom pisao o političkim temama^[1].

Srbija između populizma i demokratije, IPS, Beograd, 1993.
Izazovi istorijske sociologije, Beograd, 1995.
Zarobljena zemlja: Srbija za vlade Slobodana Miloševića, Beograd, 2002.
Nacija u strujama prošlosti: Ogledi o održivosti demokratije u Srbiji, Čigoja, Beograd, 2003. (engl. The Nation on the Maelstroms of Past: Essays in Sustainbility of Democracy in Serbia).
Gutanje žaba, (2005).
Elita, građanstvo i slaba država, (2006).
Srbi i »Evro-Srbi«, (2007).
Konsolidacija demokratskih ustanova u Srbiji posle 2000. godine«, (2007, koautor Dušan Pavlović).
Vajmarska Srbija, (2008).
Kulturni rat u Srbiji : Slobodan Antonić, (2008).
Iskušenja radikalnog feminizma: moć i granice društvenog inženjeringa, (2011).
Višijevska Srbija, (2011).
Tranzicioni skakavci: idejna sučeljavanja 2008-2011, (2011).
Đavo, istorija i feminizam: sociološke pustolovine, (2012).
Loša beskonačnost: prilozi sociologiji srpskog društva, (2012).
Na briselskim šinama: političke analize, (2013).
Moć i seksualnost: sociologija gej pokreta, (2014).
Dosije Autonomna Pokrajina Vojvodina, (2014). (koautor)
Još nije gotovo: Milošević, (2015).
Demontaža kulture: prilozi za sociologiju srpskog društva, (2016)
Moć i poslušnost (2022)^[2]