Terapijska komuna
Terapijska zajednica je savremeni oblik institucionalne – bolničke terapije koji ističe važnost interpersonalnih odnosa između pacijenata i personala, između personala međusobno, kao i pacijenata međusobno. Delovanje terapijske zajednice funkcioniše na osnovnim postavkama teorije sistema i očituje se u određenom obliku međusobnog uticaja kroz različite forme grupnog rada, a posebno korišće- njem psihodramskih i sociodramskih tehnika. Terapijska zajednica neguje različite oblike participacije, pri čemu pacijenti i personal neke probleme rešavaju zajednički.
Terapijske komune ili „radni kampovi” predstavljaju modalitet nastao iz činjenice da samo manjina zavisnika prihvata dugotrajni rehabilitacioni tretman u hospitalnim ili vanhospitalnim zdravstvenim ustanovama. Sa druge strane, ne postoji dovoljan broj dobro organizovanih specijalizovanih zdravstvenih ustanova koje sprovode rehabilitaciju i resocijalizaciju zavisnika. Ove komune organizuju najčešće religijske konfesije ili nevladine organizacije.
Terapijska komuna je nastala, od svojih početaka, kao otvorena kritika ukupne institucije i može se konfigurirati kao organizacija čija je glavna svrha modifikacija ponašanja i oporavak osoba koje su odstupile od društvenih normi.
Jedan dio ovoga članka je preuzet iz socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
