Wes Montgomery
Ovaj članak zahtijeva sređivanje kako bi ispunio Wikipedijine standarde kvaliteta. Pomozite u njegovom poboljšanju tako što ćete ga urediti. |
Wes Montgomery | |
---|---|
Lični podaci | |
Ime po rođenju | John Leslie Montgomery |
Datum rođenja | Indianapolis, SAD | 6. 3. 1923.
Datum smrti | 15. 6. 1968. (dob: 45) Indianapolis (Indiana), SAD |
Zanimanje | Muzičar, kompozitor |
Muzički rad | |
Žanr | Jazz, soul jazz, crossover jazz, mainstream jazz, hard bop |
Instrument | Gitara |
Diskografska kuća | Riverside, Verve, A&M |
John Leslie Montgomery (6. mart 1923 - 15. jun 1968), poznatiji kao Wes Montgomery bio je američki Jazz gitarista.
Rođen je u Indianapolis kao jedno od petoro dece. Odrastao je u Columbusu gde se preselio posle razvoda njegovih roditelja. Uslovi u kojima su živeli nisu mu omogućili da se školuje i stekne nekakvo muzičko obrazovanje. 1953. godine, njegov brat Monk kupio mu malu gitaru sa četiri žice za koju Wes nije bio naročito vezan i nikad je nije smatrao značajnom za svoju karijeru.
Sa 19 godina čuvši Charlie Christiana i njegov “Solo Flight”, oduševljen, odlučuje da se ozbiljno posveti gitari i za 350$ kupuje sebi gitaru i pojačalo. Skidajuci snimke Charlie Christian-a počinje svoje prve korake kao gitarista. Samim tim što je bio samouk razvio je jedan u potpunosti nov pristup gitari, koji je danas usvojen kao standard u jazz sviranju gitare. Nikad nije koristio trzalicu već je žice okidao unutrasnjim delom palca, okidajuci žice samo nadole ukoliko bi svirao melodijsku liniju na pojedinačnim žicama a koristeći pokrete gore dole palcem ako bi svirao akorde. Ovako proizveden topao i pun ton postaće Wes-ov “trademark”. Kao još jedno od obeležja Wesovog sviranja je i korišćenje oktava. Wes bi svirao čitave melodijske linije ili čak solo deonice koristeći dva ista tona odvojena za celu oktavu odsvirana u unisound-u.
Nikad nije bio naročito zahtevan što se njegovih gitara tiče, uglavnom je koristio standardne Gibson gitare, najčešće L-5CES model. Pred kraj svoje karijere Gibson je napravio dve gitare za Wesa, razlikovale su se samo po broju magneta jer umesto dva imale su jedan magnet koji je bio postavljen naopačke. Što se pojačala tiče nikad nije našao pojačalo koje mu je bilo po volji.
1948. dobio je ponudu od Lionel Hampton-a da se pridruži njegovom bendu u kojem je proveo dve godine. Narednih sedam godina provešće svirajući u Indianopolisu svirajući da bi izdržavao svoju sedmočlanu porodicu. Povremeno je svirao i snimao sa svojom braćom Monkom i Boddy-em. U septembru 1959. jednoj Wes-ovoj svirci prisustvuje poznati saksofonist Cannonball Adderley koji ga oduševljen povezuje sa Riverside Records izdavačkom kućom sa kojom i potpisuje ugovor.
Slede mnoga izdanja od kojih jedno od najpoznatijih 1960. "The Incredible Jazz Guitar of Wes Montgomery." obezbeđuje mu zasluženo mesto medju jazz velikanima. Kao posledica slede snimanja sa velikanima poput George Shearing, Ron Carter, Philly Joe Jones, Wynton Kelly! 1961. dobija poziv od John Coltrane-a sa kojim nastupa na Monterey Jazz Festival-u. Coltrane poziva Wes-a da mu se pridruži na turneji ali ga Wes na žalost odbija, smatrajući se nedostojnim tog poziva.
1961. se vraća u Indianopolis svojoj ženi i deci. 1962. u gradu je boravio bend Miles Davis-a sa kojima nastaje drugo remek delo “Full House” snimljeno live u Tsubo Coffee House u Berkeley-u.
Sledi po mnogim kritikama lošiji deo Wes-ove karijere, albumom “Fusion” snimljen u pratnji gudačkog orkestra, načinio je mnoge značajne promene u svojim izdanjima. Njegovo loše materijalno stanje i porodica koju je uvek postavljao na prvo mesto primorali su ga da potpiše za Verve Records za koje će snimati komercijalni albumi koji po mišljenju nekih kritičara prelaze u granice ambijentalne muzike.
Dobitnik je mnogih nagrada i više puta nominovan za najboljeg gitaristu od strane prestižnog Downbeat Critic’s-a. Ostavio je veliki uticaj na jazz današnjice, i ubraja se među najuticajnije gitariste današnjice.
Umro je od srčanog udara u naručju svoje žene 15. juna 1968. godine u svojoj kući u Indianopolisu.
- THE MONTGOMERY BROTHERS PLUS FIVE OTHERS – 1957
- THE MONTGOMERY BROTHERS – 1958
- MONTGOMERYLAND – 1959
- A GOOD GIT-TOGETHER (Jon Hendricks) – 1959
- THE WES MONTGOMERY TRIO – 1959
- THE INCREDIBLE JAZZ GUITAR OF WES MONTGOMERY – 1960
- WORK SONG (Nat Adderley) – 1960
- WEST COAST BLUES (Harold Land) – 1960
- CANNONBALL ADDERLEY AND THE POLLWINNERS – 1960
- MOVIN' ALONG – 1960
- THE MONTGOMERY BROTHERS – 1960
- GROOVEYARD (Montgomery Brothers) – 1961
- SO MUCH GUITAR – 1961
- LOVE WALKED IN – 1961
- THE MONTGOMERY BROTHERS IN CANADA – 1961
- BAGS MEETS WES – 1961
- FULL HOUSE – 1962]]
- FUSION/WES MONTGOMERY WITH STRINGS – 1963
- BOSS GUITAR – 1963
- GUITAR ON THE GO – 1963
- PORTRAIT OF WES – 1963
- MOVIN' WES – 1964
- BUMPIN' – 1965
- SMOKIN' AT THE HALF-NOTE – 1965
- WILLOW WEEP FOR ME – 1965
- GOIN' OUT OF MY HEAD – 1965
- TEQUILA – 1966
- CALIFORNIA DREAMING – 1966
- THE DYNAMIC DUO – 1966
- FURTHER ADVENTURES OF JIMMY AND WES – 1966
- A DAY IN THE LIFE – 1967
- DOWN HERE ON THE GROUND – 1967
- ROAD SONG – 1968