Appendix:Bring/471. Omöjlighet
- substantiv
ogörlighet, outförbarhet, ofarbarhet, orimlighet, naturvidrighet, förnuftsvidrighet, absurditet, paradox, självmotsägelse, absurdum, reductio in absurdum, contradictio in adjecto, otänkbarhet, otrolighet, outrannsaklighet, outgrundlighet, cirkelns kvadratur, oöversättlighet, oövervinnelighet, oåtkomlighet, otillgänglighet, ingen vån, hopplöshet, luftslott, magi, trolldom.
- verb
omöjliggöra, urståndsätta, taga ner månen, kliva till månen, göra svart till vitt, misslyckas.
- adjektiv, adverb
kav, stört omöjlig, omöjlig, ogörlig, outförbar, obeställbar, oframkomlig, ofarbar, ovägad, otillgänglig, innavigabel, oåtkomlig, oupphinnelig, ouppnåelig, oöversättlig, oövervinnelig, oupplöslig, oupplösligen, hopplös, förtvivlad;
onaturlig, naturstridig, naturvidrig, förnuftsvidrig, oförnuftig, oresonlig, orimlig, ofattlig, otänkbar, otrolig, osannolik, oerhörd, obegriplig, oförenlig, outrannsaklig, vidunderlig, mirakulös, absurd, paradox, paradoxal, magisk;
ur stånd, utom räckhåll, över förmåga, ingalunda, kommer aldrig i fråga, i vidrigt fall, två torsdagar i en vecka, när två gånger två blir fem, sura sa räven om rönnbären.