Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
ข้ามไปเนื้อหา

กาตาร์แอร์เวย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กาตาร์แอร์เวย์
IATA ICAO รหัสเรียก
QR QTR QATARI
ก่อตั้ง22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1933 (30 ปี)
เริ่มดำเนินงาน20 มกราคม ค.ศ. 1994 (30 ปี)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติฮะมัด
สะสมไมล์กาตาร์แอร์เวย์พริวิลเลจคลับ
(อาวิออส;เดิม คิวไมล์)
พันธมิตรการบินวันเวิลด์
ขนาดฝูงบิน255
จุดหมาย198
บริษัทแม่รัฐบาลประเทศกาตาร์
สำนักงานใหญ่ประเทศกาตาร์ โดฮา ประเทศกาตาร์
บุคลากรหลักบาดร์ มุฮะหมัด อัล-มีร์ (ซีอีโอ)
เว็บไซต์www.qatarairways.com

กาตาร์แอร์เวย์ (อาหรับ: القطرية; อังกฤษ: Qatar Airways)[1] เป็นสายการบินประจำชาติของประเทศกาตาร์ที่มีฐานอยู่ที่กรุงโดฮา สายการบินให้บริการบินสู่จุดหมายมากกว่า 173 แห่งทั่วโลก จัดเป็นหนึ่งในสายการบินที่เติบโตเร็วที่สุดเป็น 1 ใน 5 และสายการบินที่ได้รับการจัดอันดับจากสกายแทร็กซ์ให้อยู่ในอันดับ 5 ดาว ซึ่งในแต่ละปีมีผู้โดยสารใช้บริการถึง 12 ล้านคน กาตาร์แอร์เวย์เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรการบินวันเวิลด์[2]

ประวัติ

[แก้]

ในปี พ.ศ. 2536 สายการบินกาตาร์แอร์เวย์ได้รับการก่อตั้งขึ้นในเดือนพฤศจิกายน เที่ยวบินแรกของสายการบินจากโดฮา, กาตาร์ ไปยัง บอมเบย์, อินเดียเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2537 ด้วยเครื่องบินแอร์บัส เอ310 จำนวน 3 ลำ

กิจการองค์กร

[แก้]

บุคลากรหลัก

[แก้]

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 Akbar Al Baker เป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารของกาตาร์แอร์เวย์[3] ซึ่งได้รับตำแหน่งนี้ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1996[4]

ลาออก 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023

กรรมสิทธิ์และบริษัทลูก

[แก้]

รัฐบาลประเทศกาตาร์เป็นเจ้าของกาตาร์แอร์เวย์ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2013[5][6] กาตาร์แอร์เวย์ยังเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ของอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์กรุ๊ป (IAG) รายใหญ่ที่สุด ด้วยกรรมสิทธิ์ 25.1%[7]

บริษัทลูก

[แก้]

กาตาร์แอร์เวย์มีบริษัทย่อยหลายบริษัท ได้แก่: กาตาร์แอร์คราฟ์แคเตอร์ริ่งคอมปานี, ท่าอากาศยานนานาชาติโดฮา, กาตาร์แอร์เวย์ฮอลิเดย์, ยูไนเต็ดมีเดียอินต์, กาตาร์ดูตี้ฟรี, กาตาร์เอวิเอชันเซอร์วิส, กาตาร์ดิสตรีบิวชั่นคอมปานี, และกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก

[แก้]
โบอิง 747-8F ของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก เป็นสายการบินย่อยสำหรับการส่งสินค้าของกาตาร์แอร์เวย์ โดยกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้เป็นสายการบินขนส่งสินค้าที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามของโลก[8] โดยเริ่มทำการบินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติไคโรในปีค.ศ. 2009[9]

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ให้บริการเครื่องบินโบอิง 747-8F, และโบอิง 777เอฟ โดยได้สั่งซื้อโบอิง 777-8เอฟ เพิ่มเติม สายการบินเคยให้บริการแอร์บัส เอ330-200เอฟ และแอร์บัส เอ300-600เอฟ ในอดีต[10][11]

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

[แก้]

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟเป็นเครือบริษัทในเครือของกาตาร์แอร์เวย์ โดยมีลวดลายเครื่องบินสีขาวที่มี Oryx ที่เล็กกว่าเล็กน้อย ซึ่งทาสีด้วยสีเบอร์กันดีและสีเทาแบบดั้งเดิมของสายการบิน

เครื่องบินในฝูงบินของกาตาร์อมิริไฟลต์นั้นสวมลวดลายของกาตาร์แอร์เวย์ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสายการบินหรือกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

อัลมาฮาแอร์เวย์

[แก้]
แอร์บัส เอ320-200 ของอัลมาฮาแอร์เวย์
บทความหลัก: อัลมาฮาแอร์เวย์

อัลมาฮาแอร์เวย์เป็นสายการบินที่ต้นแบบซึ่งมีฐานอยู่ในซาอุดีอาระเบีย ซึ่งต่อมามีฐานอยู่ในกาตาร์ โดยมีกาตาร์แอร์เวย์เป็นเจ้าของทั้งหมด ลวดลายของเครื่องบินจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสีเขียวแทนสีเบอร์กันดี มีการวางแผนที่จะเปิดตัวในเดือนกันยายน ค.ศ. 2014 และในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 สายการบินได้รับมอบเครื่องบินแอร์บัส เอ320 จำนวน 4 ลำ

จุดหมายปลายทาง

[แก้]
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของสายการบินกาตาร์แอร์เวย์

ปัจจุบันกาตาร์แอร์เวย์ให้บริการเที่ยวบินไปยัง 173 จุดหมายปลายทางในตะวันออกกลาง เอเชีย แอฟริกา ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ และออสเตรเลีย

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

กาตาร์แอร์เวย์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[12]

ฝูงบิน

[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน

[แก้]

ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 กาตาร์แอร์เวย์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[22][23][24][25][26]

ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
F J Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ320-200 30 — — 12 120 132 [27] จะปลดประจำการในปี ค.ศ. 2024 และทดแทนด้วยแอร์บัส เอ321นีโอ[28]
132 144 [29]
แอร์บัส เอ321นีโอ — 50 รอประกาศ เริ่มส่งมอบในปี ค.ศ. 2026[26]
จะทดแทนแอร์บัส เอ320-200
แอร์บัส เอ330-200 3 — — 24 236 260 [30] จะปลดประจำการในปี ค.ศ. 2024 และทดแทนด้วยโบอิง 787-8[28]
แอร์บัส เอ330-300 7 — — 30 275 305 [31] จะปลดประจำการในปี ค.ศ. 2024 และทดแทนด้วยโบอิง 787-9[28]
แอร์บัส เอ350-900 34 — — 36 247 283 [32][33] ลูกค้าเปิดตัว[ต้องการอ้างอิง]
ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของเอ350-1000[34][35][36]
แอร์บัส เอ350-1000 24 18 — 46 281 327[37] [38]
24 371 395 [39]
แอร์บัส เอ380-800 8 — 8 48 461 517 [40] ปลดประจำการครึ่งหนึ่งตั้งแต่ปี ค.ศ. 2028[41]
โบอิง 737 แมกซ์ 8 9 — — 8 168 176 [42]
โบอิง 737 แมกซ์ 10 — 25[43] รอประกาศ สั่งซื้อพร้อม 25 ตัวเลือก[44]
โบอิง 777-200แอลอาร์ 7 — — 42 230 272 [45]
234 276 [46]
โบอิง 777-300อีอาร์ 57 — — 42 312 354 [47][48]
42 316 358 [49]
24 388 412 [50]
37 302 339 [51] สองลำรับมาจากเวอร์จินออสเตรเลีย[51]
6 53 237 296 [52] หกลำรับมาจากคาเธ่ย์แปซิฟิค[52]
โบอิง 777-9 — 60[53][54][55] รอประกาศ สั่งซื้อพร้อม 50 สิทธิการสั่งซื้อ
ส่งมอบตั้งแต่ปลายปี ค.ศ. 2025[53][56]
โบอิง 787-8 30 — — 22 232 254 [57] จะทดแทนแอร์บัส เอ330-200
โบอิง 787-9 18 12 — 30 281 311 [58] จะทดแทนแอร์บัส เอ330-300
ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก
โบอิง 777เอฟ 28 — สินค้า
โบอิง 777-8Fเอฟ — 34[55] สินค้า ลูกค้าเปิดตัว
สั่งซื้อพร้อม 16 ตัวเลือก เริ่มส่งมอบในปี ค.ศ. 2027[55]
รวม 255 199

กาตาร์แอร์เวย์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.3 ปี

ฝูงบินในอดีต

[แก้]

กาตาร์แอร์เวย์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ
แอร์บัส เอ300-600อาร์ 1997 2008
แอร์บัส เอ310-200 1994 1995
แอร์บัส เอ330-200เอฟ 2014 2021
แอร์บัส เอ340-600 2006 2019
โบอิง 727-200 1995 2001
โบอิง 747-100บี 1995 1998
โบอิง 747 เอสพี 1996 2010

การบริการ

[แก้]

โปรแกรมสะสมไมล์

[แก้]

สมาชิกของกาตาร์แอร์เวย์ สามารถสะสมไมล์ร่วมกับ ลุฟท์ฮันซา สายการบินของตะวันออกกลาง ออล นิปปอน แอร์เวย์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ยูเอสแอร์เวย์และยังสามารถใช้ร่วมกับโรงแรมที่เข้าร่วมและบริษัทเช่ารถยนต์ได้

ห้องโดยสาร

[แก้]
ที่นั่งชั้นประหยัด บนเครื่องบินโบอิง 777-200แอลอาร์

กาตาร์แอร์เวย์ให้บริการที่นั่งสามระดับ: ชั้นหนึ่ง (First Class), ชั้นธุรกิจ (Business Class), และชั้นประหยัด (Economy Class) โดยจะมีระดับการบริการที่แตกต่างกันตามระดับที่นั่ง

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ

[แก้]
  • 1 มิถุนายน ค.ศ. 2006: เครื่องแอร์บัส เอ330-200 (เที่ยวบิน QR889) ออกจากโดฮาถึงเซี่ยงไฮ้ ประสบเหตุเครื่องยนต์ที่ 2 มีไฟลุกก่อนถึงท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้ นักบินได้ขอลงจอดฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้[59]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Vola a Dubai in un aereo a 5 stelle - Dubai Emirati Arabi Uniti". web.archive.org. 2013-03-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-18. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  2. ↑ "Qatar Airways - oneworld Member Airline". www.oneworld.com (ภาษาอังกฤษ).
  3. ↑ "Qatar Airways CEO Al Baker asks ICAO to step in | Government Affairs content from ATWOnline". web.archive.org. 2017-06-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-15. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  4. ↑ "Building an airline to serve a nation - ArabianBusiness.com". web.archive.org. 2014-05-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-29. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  5. ↑ "Qatar Airways becomes state-owned | Finance & Data content from ATWOnline". web.archive.org. 2014-05-23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-23. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  6. ↑ "UPDATE 2-Qatar takes full control of national airline | Reuters". web.archive.org. 2014-05-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-31. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.
  7. ↑ "Qatar Airways Now Owns Over A Quarter Of IAG". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-02-19.
  8. ↑ "The New Airbus A350 Is Now Flying To Australia". Gizmodo Australia (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2016-05-04.
  9. ↑ "The Peninsula On-line: Qatar's leading English Daily". web.archive.org. 2009-03-21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-21. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  10. ↑ "Qatar Airways receives its first A330-200F cargo aircraft | Airbus Press release". web.archive.org. 2016-10-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-30. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  11. ↑ http://www.qatarairways.com/sd/en/press-release.page?pr_id=pressrelease_052213-delivery-of-three-a330f&locale_id=en_gl.
  12. ↑ "Code-share partners". qatarairways.com. Retrieved November 12, 2021.
  13. ↑ Qatar Airways (18 November 2020). "Qatar Airways and Air Canada Sign Codeshare Agreement". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  14. ↑ "Qatar Airways To Begin Codesharing With China Southern". September 30, 2019.
  15. ↑ "Qatar Airways / Iberia plans codeshare from late-March 2017". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 17, 2017.
  16. ↑ "Qatar Airways and IndiGo Sign Codeshare Agreement". November 7, 2019.
  17. ↑ Qatar Airways. "Code-share partners". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  18. ↑ "Qatar Airways Deepens Partnership With Oman Air". Simple Flying. May 31, 2021.
  19. ↑ "S7 Airlines and Qatar Airways have extended the code-share agreement". www.s7.ru. S7 Airlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 1, 2017. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 24, 2017.
  20. ↑ "Qatar Airways Signs Code-share Agreement with Sun-Air". Qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 29, 2016. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 25, 2015.
  21. ↑ "End-to-end services for business travelers". SNCF. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 29, 2016. สืบค้นเมื่อ October 29, 2016.
  22. ↑ "Qatar Airways Fleet". Qatar Airways. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 8, 2020. สืบค้นเมื่อ April 28, 2020.
  23. ↑ "Our Fleet". Qatar Airways Cargo. September 15, 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 19, 2020. สืบค้นเมื่อ September 6, 2020.
  24. ↑ "Airbus O&D". Airbus S.A.S. January 31, 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 10, 2019. สืบค้นเมื่อ February 11, 2021.
  25. ↑ "Boeing: Orders and Deliveries (updated monthly)". boeing.com. January 31, 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 12, 2021. สืบค้นเมื่อ February 8, 2022.
  26. ↑ 26.0 26.1 Katz, Benjamin (February 2023). "WSJ News Exclusive| Airbus Revives Order From Qatar Airways Following Paint-Dispute Settlement". The Wall Street Journal (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 1, 2023. สืบค้นเมื่อ February 1, 2023.
  27. ↑ "Qatar Airways A320-200 seat map (132 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  28. ↑ 28.0 28.1 28.2 "Qatar Airways eyes A330 phase-out by 2022, A320 by 2024". 2019-05-15. สืบค้นเมื่อ 2024-01-08.
  29. ↑ "Qatar Airways A320-200 seat map (144 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  30. ↑ "Qatar Airways A330-200 seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ October 21, 2018. สืบค้นเมื่อ October 21, 2018.
  31. ↑ "Qatar Airways A330-300 seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  32. ↑ 8, 2023 "Qatar Airways A350-900 seat map (non QSuite version)". Qatar Airways. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 8, 2023. {{cite web}}: ข้อความ "acce_qsuite.pdf" ถูกละเว้น (help); ตรวจสอบค่า |url= (help)
  33. ↑ "Qatar Airways A350-900 seat map (QSuite version)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  34. ↑ "Qatar Airways". Airliner World (October 2017): 11.
  35. ↑ Dubois, Thierry (February 20, 2018). "Qatar Airways takes delivery of first Airbus A350-1000". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 20, 2018.
  36. ↑ "Qatar Airways Takes Delivery of Three Airbus A350-1000| Qatar Airways". qatarairways.com (Press release) (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 1, 2020. สืบค้นเมื่อ October 25, 2020.
  37. ↑ "Revealed: Qatar Airways Qsuite plans for the Airbus A350-1000". June 13, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 13, 2017.
  38. ↑ "Qatar Airways A350-1000 seat map (327 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ March 6, 2019. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
  39. ↑ "Qatar Airways A350-1000 seat map (395 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ November 9, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  40. ↑ "Qatar Airways A380-800 seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  41. ↑ O'Hare, Maureen (January 14, 2021). "Qatar Airways to retire half of its A380 planes". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 14, 2021. สืบค้นเมื่อ January 14, 2021.
  42. ↑ "Qatar Airways Boeing 737-8 MAX seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ October 14, 2023. สืบค้นเมื่อ October 12, 2023.
  43. ↑ "Boeing and Qatar Airways Finalize Order for 25 737 MAX Airplanes". Boeing (Press release). July 21, 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 5, 2023. สืบค้นเมื่อ April 19, 2023.
  44. ↑ "Qatar Airways to order up to 50 Boeing 737 MAX -source". Reuters. 2022-02-01. สืบค้นเมื่อ 2024-01-08.
  45. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map (272 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ March 6, 2019. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
  46. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map (276 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  47. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (354 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  48. ↑ "QSuite Announcement on AirlineRoutes". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 22, 2017.
  49. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (358 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  50. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (412 configuration)" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ June 4, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  51. ↑ 51.0 51.1 Graham, Matt (January 23, 2023). "Ex-Virgin Australia 777s Now Flying for Qatar Airways". Australian Frequent Flyer. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 15, 2023. สืบค้นเมื่อ April 15, 2023.
  52. ↑ 52.0 52.1 "Qatar Airways adds two ex-Cathay Pacific B777s". Ch-Aviation. December 7, 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 26, 2022. สืบค้นเมื่อ April 19, 2023.
  53. ↑ 53.0 53.1 "Boeing, Qatar Airways Finalize Order for 50 777Xs - Jul 16, 2014". Boeing (Press release). July 16, 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 4, 2016. สืบค้นเมื่อ September 1, 2014.
  54. ↑ "Boeing, Qatar Airways Announce Order for 10 777-8Xs, Four 777 Freighters". MediaRoom. 15 June 2015. สืบค้นเมื่อ 30 March 2024.
  55. ↑ 55.0 55.1 55.2 "Boeing Launches 777-8 Freighter to Serve Growing Demand for Cargo, Enhanced Environmental Performance" (Press release). Boeing. January 31, 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 31, 2022.
  56. ↑ "Qatar Airways orders twenty more B777-9s". ch-aviation.com. 23 July 2024.
  57. ↑ "Qatar Airways B787-8 seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  58. ↑ "Qatar Airways B787-9 seat map" (PDF). Qatar Airways. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 22, 2023. สืบค้นเมื่อ November 8, 2023.
  59. ↑ GE investigates double CF6-80 flame-out on Qatar A330-200 into Shanghai 16 June 2006
  60. ↑ Kaminski-Morrow, David (April 23, 2007). "Pictures: Qatar Airways A300 destroyed in Gamco fire at Abu Dhabi". Flightglobal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 25, 2014.
  61. ↑ "Qatar A300-600 destroyed". Flightglobal. May 1, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2014.
  62. ↑ Ranter, Harro. "ASN Aircraft accident Airbus A321-231 A7-AIB Doha-Hamad International Airport (DOH)". aviation-safety.net.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กาตาร์แอร์เวย์
Stub icon

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์)

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กาตาร์แอร์เวย์&oldid=11873780"