พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ | |
---|---|
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ ชั้น 3 เจ้าฟ้าชั้นตรี | |
ประสูติ | 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2363 |
สิ้นพระชนม์ | 29 ตุลาคม พ.ศ. 2404 (40 ปี) |
พระบุตร | 26 องค์ |
ราชสกุล | อิศรศักดิ์ |
ราชวงศ์ | จักรี |
พระบิดา | สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ |
พระมารดา | พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดาราวดี |
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ (23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2363 — 29 ตุลาคม พ.ศ. 2404) เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ กับพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดาราวดี เป็นต้นราชสกุล อิศรศักดิ์ ณ อยุธยา พระองค์เป็นเจ้าฟ้าวังหน้าพระองค์ที่สองต่อจากสมเด็จพระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าพิกุลทอง กรมขุนศรีสุนทร และเป็นเจ้าฟ้าวังหน้าพระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์จักรี
พระประวัติ
[แก้]พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ ประสูติเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2363 เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 12 ในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ กับพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดาราวดี เมื่อแรกประสูติมีฐานันดรศักดิ์เป็น พระองค์เจ้า ครั้นในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสถาปนาพระองค์เจ้าอิศราพงศ์ขึ้นเป็น พระเจ้าวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงษ์ เกวลวงษวิสุทธิ์ สุรสีหุตมศักดิ์ อภิลักษณ์ปวโรภยชาติ บริสัษยนารถนราธิบดี[1] เมื่อปี พ.ศ. 2394 ถือเป็นเจ้าฟ้าวังหน้าพระองค์ที่สองต่อจากสมเด็จพระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าพิกุลทอง กรมขุนศรีสุนทร ซึ่งเจ้าฟ้าอิศราพงศ์เป็นเจ้าฟ้าวังหน้าพระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์จักรี[2] และทรงเป็นเจ้านายพระองค์เดียวที่เป็นพระราชนัดดาของทั้งพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (หลานปู่) และ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท (หลานตา)
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ สิ้นพระชนม์เมื่อวันอังคารที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2404 พระชันษา 40 ปี[3] พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงอธิบายถึงพระอาการประชวรของเจ้าฟ้าอิศราพงศ์ในพระราชหัตถเลขาถึงพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าปัทมราช ความว่า "...เจ้าฟ้าอิศราพงศ์เมื่อณวันจันทร์แรมสองค่ำเดือนสิบเอ็ด ได้ไปตามกระหม่อมฉันทอดกระฐินวัดบวรนิเวศ ที่แก้มของเธอข้างขวาเปนเมล็ดขึ้นมาแต่เมื่อไรไม่ทราบ เธอสำคัญว่าเปนสิว เธอบีบดังอาการเธอบีบสิว ก็ให้ปวดอักเสบบวมตั้งแต่หน้าตลอดลงมาถึงหน้าท้อง กรมนรานุชิตเสดจไปประทานยารักษา ครั้นอาการไม่ถอย ใช้ยาหมอบ้าง พระสงฆ์บ้าง กินแลทาแก้ไขไปหลายหมอ ที่บวมนั้นค่อยย่อมลง ครั้นณวันอาทิตย์แรมแปดค่ำเดือนสิบเอ็ดเวลากลางคืน พิศม์วรรณโรคนั้นกลับเข้าทำข้างใน ให้จุกเสียดบิ์ดอุจจาระปัสสาวะ มาจนวันอังคารแรมสิบค่ำเดือนสิบเอ็ดเวลาสี่โมงเช้าก็สิ้นชีวิตร กระหม่อมฉันได้ขึ้นไปอาบน้ำศพแล้วได้รับประทานจัดไว้ศพในโกษฐ์ตั้งไว้ที่บ้านของเธอ..."[4] พระราชทานเพลิงพระศพ ณ พระเมรุผ้าขาว วัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2404[5]
พระโอรสธิดา
[แก้]พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ มีพระโอรสธิดารวม 26 องค์ มีรายพระนามดังต่อไปนี้
- หม่อมเจ้าหญิงตะเภา
- หม่อมเจ้าหญิงจ้อย (สิ้นชีพิตักษัย 11 สิงหาคม พ.ศ. 2440 พระราชทานเพลิง ณ วัดชนะสงคราม เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2453)
- หม่อมเจ้าหญิงแดง
- หม่อมเจ้าหญิงจริต
- หม่อมเจ้าชายกบ (สิ้นชีพิตักษัย 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2443)[6]
- หม่อมเจ้าหญิงอึ่ง
- หม่อมเจ้าหญิงดำ
- หม่อมเจ้าหญิงปุก เป็นพระชายาในพระบาทสมเด็จพระนโรดม บรมรามเทวาวตาร ได้รับสถาปนาเป็นพระองค์เจ้าอรรคนารี
- หม่อมเจ้าหญิงนกกระจาบ
- หม่อมเจ้าหญิงเล็ก
- หม่อมเจ้าชายทั่ง (พ.ศ. 2381 — 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2462 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ ปี พ.ศ. 2465)
- หม่อมเจ้าชายถึก
- หม่อมเจ้าชายเข็ม (พ.ศ. 2387 — 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2430 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2431) มีโอรส คือ
- พระยาอุดมพงศ์เพ็ญสวัสดิ์ (หม่อมราชวงศ์ประยูร อิศรศักดิ์)
- หม่อมนิวัทธอิศรวงศ์ (หม่อมราชวงศ์พยอม อิศรศักดิ์)
- หม่อมเจ้าชายพุก
- หม่อมเจ้าชายหอบ (พระราชทานเพลิง ณ วัดดุสิดาราม พ.ศ. 2411)
- หม่อมเจ้าชายตุ้ย
- หม่อมเจ้าชายเปียก (พ.ศ. 2390 — 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2434 พระราชทานเพลิง ณ วัดสังเวชวิศยาราม เมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2435) มีโอรส คือ
- หม่อมอนุวงศ์วรพัฒน์ (หม่อมราชวงศ์สำเริง อิศรศักดิ์)
- หม่อมเจ้าหญิงปนปรุง บางแห่งว่าชื่อหม่อมเจ้าหญิงปุ้ย (พ.ศ. 2391 — 23 มีนาคม พ.ศ. 2459 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ เมื่อวันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2460)
- หม่อมเจ้าชายโศภณ
- หม่อมเจ้าหญิงกาษร (25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2401 — 27 ตุลาคม พ.ศ. 2467 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ พ.ศ. 2468)
- หม่อมเจ้าชายราเชนทร์ (พ.ศ. 2402 — 7 มกราคม พ.ศ. 2470)
- หม่อมเจ้าชายบันลังก์ (พ.ศ. 2402 – 18 มีนาคม พ.ศ. 2428 พระราชทานเพลิง ณ วัดสังเวชวิศยาราม เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2434)
- หม่อมเจ้าชายต่อม
- หม่อมเจ้าหญิงเลื่อน[7] (พ.ศ. 2404 — 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2428)
- หม่อมเจ้าหญิงเจียน (พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2458)
- หม่อมเจ้าหญิงแฉ่ง (พระราชทานเพลิงพร้อมหม่อมเจ้าหญิงเจียน)
พระอิสริยยศ
[แก้]ธรรมเนียมพระยศของ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ | |
---|---|
การทูล | ใต้ฝ่าพระบาท |
การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
การขานรับ | พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ |
- 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2363 — พ.ศ. 2367 : พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอิศราพงศ์
- พ.ศ. 2367 — พ.ศ. 2394 : พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอิศราพงศ์ [8][9]
- พ.ศ. 2394 — 29 ตุลาคม พ.ศ. 2404 : พระเจ้าวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์
- สมัยรัชกาลที่ 5 : พระเจ้าบวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์
- สมัยรัชกาลที่ 6 : พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์
พงศาวลี
[แก้]พงศาวลีของพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
[แก้]- ↑ จดหมายเหตุเรื่องทรงตั้งพระบรมวงษานุวงษ์ฯ, หน้า 123
- ↑ กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2554). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. p. 226. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2013-11-02.
- ↑ คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ กรมศิลปากร ราชสกุลวงศ์ เก็บถาวร 2017-02-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน พิมพ์ครั้งที่ 4; กรุงเทพฯ, สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์: 2554
- ↑ เทวะวงศ์วโรปการ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา (2465). พระราชหัดถเลขาในพระบาทสมเด็จฯ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รวมครั้งที่ 3 (PDF). พระนคร: โสภณพิพรรฒธนากร. p. 31-32.[ลิงก์เสีย]
- ↑ พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4, หน้า 220.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2443 เล่ม 17 หน้า 46
- ↑ "ข่าวตาย" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 1 (49): 435. 22 ธันวาคม พ.ศ. 2427.
{{cite journal}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=
(help) - ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พระเจ้าวรวงศ์เธอ (ตอนที่ ๑) (๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒). เรียกดูเมื่อ 13 เมษายน 2556
- ↑ กรมศิลปากร, สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์. ราชสกุลวงศ์ เก็บถาวร 2017-02-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ:สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. 2554, หน้า 229