Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
ข้ามไปเนื้อหา

ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชัยค์ ศ. ดร.
ยูซุฟ อับดุลลอฮ์ อัลเกาะเราะฎอวี
يوسف عبد الله القرضاوي
ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวีใน ค.ศ. 2006
คำนำหน้าชื่อชัยค์
ส่วนบุคคล
เกิด
ยูซุฟ อับดุลลอฮ์ อัลเกาะเราะฎอวี

09 กันยายน ค.ศ. 1926(1926-09-09)
Saft Turab, ราชอาณาจักรอียิปต์
มรณภาพ26 กันยายน ค.ศ. 2022(2022-09-26) (96 ปี)
โดฮา ประเทศกาตาร์
ศาสนาอิสลาม
บุตรอับดุรเราะห์มาน ยูซุฟ
อิลฮาม อัลเกาะเราะฎอวี
ยุคสมัยใหม่
ภูมิภาคอียิปต์
นิกายซุนนี
ขบวนการนวยุคนิยม[1]
ผลงานโดดเด่นFiqh al-Zakat, al-Halal wa al-Haram fi al-Islam, Fiqh al-Jihad, Fiqh al-Awlawiyyat, Fiqh al-Dawlah, Madkhal li-Ma'rifat al-Islam และอื่น ๆ
สำนักศึกษามหาวิทยาลัยอัลอัซฮัร (ไคโร ประเทศอียิปต์)
  • 1952 – Alimiyya degree, College of Usul ad-Din (Religious Fundamentals of Islam)
  • 1958 – Post-Graduate Diploma in Arabic Language Studies, Institute of Advanced Studies in Arabic Language and Literature
  • 1960 – ปริญญาโท
  • 1973 – ปริญญาเอก, Department of Quranic Studies at the College of Usul ad-Din
อาชีพนักวิชาการอิสลาม
ศาสตราจารย์
ดอกเตอร์
ตำแหน่งชั้นสูง
ได้รับอิทธิจาก
มีอิทธิพลต่อ
รางวัลKing Faisal International Prize (ซาอุดีอาระเบีย)[3]

Prize of the Islamic University (มาเลเซีย)
International Holy Quran Award (ดูไบ)
the Sultan Hassanal Bolkiah Prize (บรูไน)
Al-Owais Prize (สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์)
Medal of Independence, First Class (จอร์แดน)
Top 10 in The 500 Most Influential Muslims, (สหราชอาณาจักร)[4]

Top 20 Intellectuals Worldwide by Foreign Policy magazine, (วอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐ)[5]
เว็บไซต์al-qaradawi.net

ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวี (อาหรับ: يوسف القرضاوي; 9 กันยายน ค.ศ. 1926 – 26 กันยายน ค.ศ. 2022) เป็นนักวิชาการอิสลามชาวอียิปต์ที่อยู่ในโดฮา ประเทศกาตาร์ และประธานสหภาพนักวิชาการมุสลิมนานาชาติ[6] เขาได้รับอิทธิพลจากอิบน์ ตัยมียะฮ์, อิบน์ ก็อยยิม,[7] ซัยยิด เราะชีด ริฎอ,[8][9] ฮะซัน อัลบันนา, Abul Hasan Ali Hasani Nadwi,[10] อะบุล อะลา เมาดูดีย์ และNaeem Siddiqui[11] เขาเป็นที่รู้จักจากรายการ الشريعة والحياة (อัชชะรีอะฮ์ วัลฮะยาต; "ชะรีอะฮ์และชีวิต") ที่ออกอากาศในอัลญะซีเราะฮ์ ซึ่งมีผู้ชมประมาณ 40–60 ล้านคนทั่วโลก[12][13][14]

ชีวประวัติ

[แก้]
อัลเกาะเราะฎอวีขณะศึกษาในสถาบันอัซฮะรีที่ฏ็อนฏอ

อัลเกาะเราะฎอวีเกิดที่จังหวัดฆ็อรบียะ ประเทศอียิปต์ สามารถท่องจำอัลกุรอานก่อนอายุ 10 ขวบ เข้ารับการศึกษาจากมัธยมอัลอัซฮัร และปี 1953 ศึกษาต่อจากมหาวิทยาลัยอัลอัซฮัร คณะศาสนศาสตร์ ปี 1954 เรียนต่อคณะอักษรศาสตร์ และได้รับประกาศนียบัตรระดับอนุปริญญาด้านอักษรศาสตร์และวรรณคดี ได้รับปริญญาโทด้านการศึกษากุรอานและวจนะของศาสดามุฮัมมัด ได้ปริญญาเอกในคณะเดียวกันด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ในวิทยานิพนธ์เรื่อง "ผลดีในการจ่ายภาษีของมุสลิมต่อการแก้ปัญหาสังคม"

บิดาของเขาเสียชีวิตขณะเขามีอายุเพียงสองขวบ อาของเขาจึงรับภาระเลี้ยงดู เขาถูกจำคุกหลายครั้งเนื่องการเข้าร่วมกับ "อิควานมุสลิมีน" ถูกจับกุมครั้งแรกปี 1949 ในสมัยการปกครองแบบกษัตริย์ และอีกสามครั้งในสมัยประธานาธิบดีญะมาล อับดุนนาศิร คือปี 1954, 1961 และ 1963 หลังจากนั้นเขาเดินทางไปประเทศกาตาร์ และได้รับตำแหน่งอาจารย์ใหญ่โรงเรียนมัธยมสอนศาสนา ต่อมาจึงได้รับสัญชาติกาตาร์ ปี 1977 เขาจึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นคณบดีแห่งมหาวิทยาลัยกาตาร์ เขายังเป็นอาจารย์ของศูนย์วิจัยศึกษาชีวประวัติและจริยวัตรแห่งศาสดามุฮัมมัด จนถึงปัจจุบัน

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

อัลเกาะเราะฎอวีเกิดที่อียิปต์แต่อาศัยในประเทศกาตาร์[6] เขามีลูกชาย 3 คน และลูกสาว 4 คน[15] มีสามคนที่จบการศึกษาระดับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยในสหราชอาณาจักร[16][17] อิลฮาม ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวี ลูกสาวของเขา ได้รับการยอมรับเป็นนักวิทยาศาสตร์นิวเคลียร์ในระดับนานาชาติ[18][19] ส่วนอับดุรเราะห์มาน ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวี ลูกชายของเขา เป็นนักกวีและนักเคลื่อนไหวทางการเมืองในประเทศอียิปต์[20]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Toguslu, Erkan; Leman, Johan (2014). "Fethullah Gülen, Tariq Ramadan and Yusuf al-Qaradawi: The Pluralisation of Islamic Knowledge". Modern Islamic Thinking and Activism: Dynamics in the West and in the Middle East. Leuven University Press. p. 40. Defending a modernist way, but without calling them modernist, is symptomatic of our three Muslim public intellectuals.
  2. ↑ 2.0 2.1 Warren, David H. Debating the Renewal of Islamic Jurisprudence (Tajdīdal-Fiqh) Yusuf al-Qaradawi, his Interlocutors, and the Articulation, Transmission and Reconstruction of the Fiqh Tradition in the Qatar-Context. Diss. The University of Manchester (United Kingdom), 2015. "Muhammad ‘Abduh and Rashid Rida that this thesis uses to enter the discussion. Al-Qaradawi lays claim to their legacy, and this thesis is particularly concerned with the engagement between himself and his interlocutors in the unusual context of Qatar"
  3. ↑ "Professor Yousef A. Al-Qaradawi (King Faisal International Prize)". King Faisal International Prize. 1 January 1994. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-17. สืบค้นเมื่อ 9 June 2017.
  4. ↑ "Yusuf al-Qaradawi – The 500 Most Influential Muslims". The Muslim 500, United Kingdom. 1 January 2009. สืบค้นเมื่อ 21 June 2017.
  5. ↑ "Yusuf al-Qaradawi – The World's Top 20 Public Intellectuals". Foreign Policy Magazine, Washington, D.C., United States. 7 October 2009. สืบค้นเมื่อ 15 June 2017.
  6. ↑ 6.0 6.1 AFP (news agency) (11 May 2014). "Qatar-based cleric calls for Egypt vote boycott". Yahoo News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 June 2014.
  7. ↑ Shaham, Ron (2018). Rethinking Islamic Legal Modernism: The Teaching of Yusuf al-Qaradawi. Boston: Brill Publishers. pp. 5, 57. ISBN 978-90-04-36899-6.
  8. ↑ Shaham, Ron (2018). Rethinking Islamic Legal Modernism: The Teaching of Yusuf al-Qaradawi. Boston: Brill Publishers. p. 5. ISBN 978-90-04-36899-6.
  9. ↑ al-Qaradawi, Yusuf (1992). Priorities of The Islamic Movement in The Coming Phase. Awakening Publications. p. 60. ISBN 0953758214.
  10. ↑ القرضاوي, يوسف. الشيخ أبو الحسن الندوي كما عرفته الدكتور.
  11. ↑ Al-Qaradawi, Yusuf (2002). Ibn al-Qarya wa-l-Kuttab: Malamih Sira wa-Masira, Vol. 1. Dar al-Shorouq. p. 245
  12. ↑ No.9 Sheikh Dr Yusuf al Qaradawi, Head of the International Union of Muslim Scholars – "The 500 most influential Muslims in the world 2009", Prof John Esposito and Prof Ibrahim Kalin – Edmund A. Walsh School of Foreign Service, Georgetown University
  13. ↑ Smoltczyk, Alexander (15 February 2011). "Islam's Spiritual 'Dear Abby': The Voice of Egypt's Muslim Brotherhood". Der Spiegel. สืบค้นเมื่อ 11 July 2014.
  14. ↑ No.31 Sheikh Dr Yusuf al Qaradawi, Head of the International Union of Muslim Scholars, สืบค้นเมื่อ 4 July 2017
  15. ↑ "Google Translate". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2013. สืบค้นเมื่อ 11 April 2010.
  16. ↑ Ana Belén Soage (March 2008). "Shaykh Yusuf Al-qaradawi: Portrait of a Leading Islamic Cleric". Middle East Review of International Affairs. 12 (1). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-06. สืบค้นเมื่อ 26 October 2015.
  17. ↑ "Livingstone Demands UK Media Apology for Qaradawi". Islamonline. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2009. สืบค้นเมื่อ 11 April 2010.
  18. ↑ "Advisory Committee to the WNU RI School Al-QARADAWI Ilham". World-nuclear-university. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 July 2011. สืบค้นเมื่อ 11 April 2010.
  19. ↑ "Curriculum Vitae Ilham AlQaradawi" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 16 July 2011. สืบค้นเมื่อ 11 April 2010.
  20. ↑ "Abdurrahman Yusuf al-Qaradawi: new branches of National Association for Change Will open soon in Europe and the United States". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2010.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ ยูซุฟ อัลเกาะเราะฎอวี
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ
Yusuf al-Qaradawi (หมวดหมู่)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ยูซุฟ_อัลเกาะเราะฎอวี&oldid=11874472"