Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
ข้ามไปเนื้อหา

รัฐเคดีฟอียิปต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รัฐเคดีฟอียิปต์

الخديوية المصرية (อาหรับ)
خدیویت مصر (ออตโตมันเติร์ก)
ค.ศ. 1867–ค.ศ. 1914
  รัฐเคดีฟอียิปต์
  แองโกล-อียิปต์ซูดาน
  ยกให้แอฟริกาเหนือของอิตาลีในปี ค.ศ. 1919
สถานะรัฐบรรณาการของจักรวรรดิออตโตมัน
(ยึดครองโดยบริติช ตั้งแต่ ค.ศ. 1882)
เมืองหลวงไคโร
ภาษาทั่วไปอาหรับ, ออตโตมันเติร์ก, [a]
ศาสนา
อิสลาม นิกายซุนนีย์,
คอปติกออร์ทอดอกซ์
การปกครองราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
เคดีฟ 
• 1867–1879
อิสมาอิล พาชา
• 1879–1892
เตาฟิก พาชา
• 1892–1914
อับบาสที่ 2
กงสุลใหญ่แห่งบริติช 
• 1883–1907
เอิร์ลแห่งโครเมอร์
• 1907–1911
เซอร์ เอลดอน กอสต์
• 1911–1914
เอิร์ล คิตเชนเนอร์
• 1878–1879
นูบาร์ ปาชา (คนแรก)
• 1914
ฮุสเซน รัชดี ปาชา (คนสุดท้าย)
ยุคประวัติศาสตร์ลัทธิอาณานิคมในทวีปแอฟริกา
• ก่อตั้ง
8 มิถุนายน ค.ศ. 1867
• คลองสุเอซเปิดใช้งาน
17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1869
ค.ศ. 1881–1882
• บุกครองโดยบริติช
กรกฎาคม – กันยายน ค.ศ. 1882
• ปกครองซูดานร่วมกับบริติช
18 มกราคม ค.ศ. 1899
• สิ้นสุด
19 ธันวาคม ค.ศ. 1914
พื้นที่
1882[b]34,184 ตารางกิโลเมตร (13,199 ตารางไมล์)
1897[b]34,184 ตารางกิโลเมตร (13,199 ตารางไมล์)
1907[b]34,184 ตารางกิโลเมตร (13,199 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1882[b]
6805000
• 1897[b]
9715000
• 1907[b]
11287000
สกุลเงินปอนด์อียิปต์
ก่อนหน้า		 ถัดไป
เอยาเลต์อียิปต์
รัฐสุลต่านดาร์ฟูร์
จักรวรรดิออตโตมัน
รัฐสุลต่านอียิปต์
รัฐมะห์ดิสต์
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของอียิปต์ อียิปต์
ลิเบีย ลิเบีย
ซูดานใต้ เซาท์ซูดาน
ซูดาน ซูดาน
^ a. ต่อมาใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการเพียงภาษาเดียวในปี ค.ศ. 1898[1] ^ b. พื้นที่และความหนาแน่นเฉพาะบริเวณที่อยู่อาศัยเท่านั้น พื้นที่ทั้งหมดของอียิปต์คือ 994,000 km2.[2][3]

รัฐเคดีฟอียิปต์ (อังกฤษ: Khedivate of Egypt; อาหรับ: خديوية مصر; ออตโตมันเติร์ก: خدیویت مصر Hıdiviyet-i Mısır) เป็นรัฐบรรณาการของจักรวรรดิออตโตมัน ปกครองโดยราชวงศ์มูฮัมหมัดอาลี คำว่า "เคดีฟ" (khedive) ในภาษาตุรกีออตโตมัน หมายถึง "อุปราช"[4] ใช้ครั้งแรกโดยมูฮัมหมัด อาลี พาชา แต่ไม่ได้รับการยอมรับจนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 1867 เมื่ออิสมาอิล ปาชา ขึ้นสืบทอดอำนาจ[5] ต่อมาเมื่อโอรสของอิสมาอิล เตาฟิก ปาชา ขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงเจริญสัมพันธไมตรีกับจักรวรรดิบริติช ในขณะที่เคดีฟองค์สุดท้าย อับบาสที่ 2 ทรงมีนโยบายแข็งกร้าวต่อบริติช แม้พระองค์จะทรงช่วยบริติชทำสงครามกับกลุ่มกบฏมะฮ์ดีในซูดานก็ตาม ทำให้ในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง (ค.ศ. 1914) บริติชประกาศยกเลิกรัฐเคดีฟและจัดตั้งรัฐสุลต่านอียิปต์ขึ้นแทน[6]

ประวัติศาสตร์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Holes, Clive (2004). Modern Arabic: Structures, Functions, and Varieties. Georgetown Classics in Arabic Language and Linguistics (2nd ed.). Washington, D.C.: Georgetown University Press. p. 44. ISBN 978-1-58901-022-2. OCLC 54677538. สืบค้นเมื่อ 2010-07-14.
  2. ↑ Bonné, Alfred (2003) [First published 1945]. The Economic Development of the Middle East: An Outline of Planned Reconstruction after the War. The International Library of Sociology. London: Routledge. p. 24. ISBN 978-0-415-17525-8. OCLC 39915162. สืบค้นเมื่อ 2010-07-09.
  3. ↑ Tanada, Hirofumi (March 1998). "Demographic Change in Rural Egypt, 1882–1917: Population of Mudiriya, Markaz and Madina". Discussion Paper No. D97–22. Hitotsubashi University: Institute of Economic Research. สืบค้นเมื่อ 2010-07-09.
  4. ↑ "Khedive -- Encyclopædia Britannica". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-19. สืบค้นเมื่อ 2015-08-19.
  5. ↑ Encyclopædia Britannica: Ismail Pasha, Ottoman Viceroy of Egypt
  6. ↑ Article 17 of the Treaty of Lausanne (1923) regarding the new status of Egypt and Sudan, starting from 5 November 1914, when the Khedivate was abolished.

อ่านเพิ่มเติม

[แก้]
  • Berridge, W. J. "Imperialist and Nationalist Voices in the Struggle for Egyptian independence, 1919–22." Journal of Imperial and Commonwealth History 42.3 (2014): 420–439.
  • Botman, Selma. Egypt from Independence to Revolution, 1919–1952 (Syracuse UP, 1991).
  • Cain, Peter J. "Character and imperialism: the British financial administration of Egypt, 1878–1914." Journal of imperial and Commonwealth history 34.2 (2006): 177–200.
  • Cain, Peter J. "Character,'Ordered Liberty', and the Mission to Civilise: British Moral Justification of Empire, 1870–1914." Journal of Imperial and Commonwealth History 40.4 (2012): 557–578.
  • Cole, Juan R.I. Colonialism and Revolution in the Middle East: The Social and Cultural Origins of Egypt’s 'Urabi Revolt (Princeton UP, 1993.)
  • Daly, M.W. The Cambridge History of Egypt Volume 2 Modern Egypt, from 1517 to the end of the twentieth century (1998) pp 217–84 on 1879–1923. online
  • Dunn, John P. Khedive Ismail's Army (2013)
  • EzzelArab, AbdelAziz. "The experiment of Sharif Pasha's cabinet (1879): An inquiry into the historiography of Egypt's elite movement." International Journal of Middle East Studies 36.4 (2004): 561–589.
  • Fahmy, Ziad. "Media Capitalism: Colloquial Mass Culture and Nationalism in Egypt, 1908–1918", International Journal of Middle East Studies 42#1 (2010), 83–103.
  • Goldberg, Ellis. "Peasants in Revolt – Egypt 1919", International Journal of Middle East Studies, Vol. 24 (1992), 261–80.
  • Goldschmidt, Jr., Arthur, ed. Biographical Dictionary of Modern Egypt (Boulder, CO: Lynne Rienner, 1999).
  • Goldschmidt, Jr., Arthur. ed. Historical Dictionary of Egypt (Scarecrow Press, 1994).
  • Harrison, Robert T. Gladstone's Imperialism in Egypt: Techniques of Domination (1995).
  • Hicks, Geoffrey. "Disraeli, Derby and the Suez Canal, 1875: some myths reassessed." History 97.326 (2012): 182–203.
  • Hopkins, Anthony G. "The Victorians and Africa: a reconsideration of the occupation of Egypt, 1882." Journal of African History 27.2 (1986): 363–391. [https://www.jstor.org/stable/181140 online
  • Hunter, F. Robert. "State‐society relations in nineteenth‐century Egypt: the years of transition, 1848–79." Middle Eastern Studies 36.3 (2000): 145–159.
  • Hunter. F. Robert. Egypt Under the Khedives: 1805–1879: From Household Government to Modern Bureaucracy (2nd ed. Cairo: American University in Cairo Press, 1999.)
  • Langer, William, L. European Alliances and Alignments: 1871–1890 (2nd ed. 1956) pp 251–80. online
  • Marlowe, John. Cromer in Egypt (Praeger, 1970.)
  • Owen, Roger. Lord Cromer: Victorian Imperialist, Edwardian Proconsul (Oxford UP, 2004.)
  • Pinfari, Marco. "The Unmaking of a Patriot: Anti-Arab Prejudice in the British Attitude towards the Urabi Revolt (1882)." Arab Studies Quarterly 34.2 (2012): 92–108. online
  • Robinson, Ronald, and John Gallagher. Africa and the Victorians: The Climax of Imperialism (1961) pp 76–159. online
  • Sayyid-Marsot, Afaf Lutfi. Egypt and Cromer; a Study in Anglo-Egyptian Relations (Praeger, 1969).
  • Scholch, Alexander. Egypt for the Egyptians!: the Socio-Political Crisis in Egypt, 1878–1882 (London: Ithaca Press, 1981.)
  • Shock, Maurice. "Gladstone's Invasion of Egypt, 1882" History Today (June 1957) 7#6 pp 351-357.
  • Tassin, Kristin Shawn. "Egyptian nationalism, 1882–1919: elite competition, transnational networks, empire, and independence" (PhD Dissertation, U of Texas, 2014.) online; bibliography pp 269–92.
  • Tignor, Robert L. Modernization and British colonial rule in Egypt, 1882–1914 (Princeton UP, 2015).
  • Tucker, Judith E. Women in nineteenth-century Egypt (Cambridge UP, 1985).
  • Ulrichsen, Kristian Coates. The First World War in the Middle East (Hurst, 2014).
  • Walker, Dennis. "Mustafa Kamil’s Party: Islam, Pan-Islamism, and Nationalism", Islam in the Modern Age, Vol. 11 (1980), 230–9 and Vol. 12 (1981), 1–43

Primary sources

[แก้]
  • Cromer, Earl of. Modern Egypt (2 vol 1908) online free 1220pp
  • Milner, Alfred. England in Egypt (London, 1892). online
  • Amira Sonbol, ed. The Last Khedive of Egypt: Memoirs of Abbas Hilmi II (Reading, UK: Ithaca Press, 1998).
Stub icon

บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รัฐเคดีฟอียิปต์&oldid=11874507"