วงศ์ผักชี
หน้าตา
วงศ์ผักชี | |
---|---|
วงศ์ผักชี: ใบและช่อดอกของ Apium, Daucus, ช่อดอก Foeniculum, ช่อดอก Eryngium, รากPetroselinum | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Asterids |
อันดับ: | Apiales |
วงศ์: | Apiaceae (or Umbelliferae) Lindl. |
สกุลต้นแบบ | |
Apium L. | |
วงศ์ย่อย | |
|
วงศ์ผักชี (Apiaceae หรือ Umbelliferae) เป็นวงศ์ของพืชมีดอกขนาดใหญ่วงศ์หนึ่ง มีสมาชิกมากกว่า 3,700 สปีชีส์ และ 434 สกุล จัดเป็นวงศ์ที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 16 ของพืชมีดอก[1] สมาชิกที่สำคัญ ได้แก่ ผักชี, ผักชีล้อม, แคร์รอต, เซเลอรี, บัวบก, ยี่หร่าฝรั่ง, พาร์สลีย์, เชอร์วิล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Stevens, P.F. (2001 onwards). Angiosperm Phylogeny Website. Version 9, June 2008.
- ↑ Woodville, W. (1793) Medical Botany. James Phillips, London.
ดูเพิ่ม
[แก้]- Apiaceae. 2011. Utah State University Intermountain Herbarium. 20 October 2011. http://herbarium.usu.edu/taxa/apiaceae.htm
- Constance, L. (1971). “History of the classification of Umbelliferae (Apiaceae).” in Heywood, V. H. [ed.], The biology and chemistry of the Umbelliferae, 1–11. Academic Press, London.
- Cronquist, A. (1968). The Evolution and Classification of Flowering Plants. Boston: Houghton Mifflin.
- French, D. H. (1971). “Ethnobotany of the Umbelliferae.” in Heywood, V. H. [ed.], The biology and chemistry of the Umbelliferae, 385–412. Academic Press, London.
- Hegnauer, R. (1971) “Chemical Patterns and Relationships of Umbelliferae.” in Heywood, V. H. [ed.], The biology and chemistry of the Umbelliferae, 267–277. Academic Press, London.
- Heywood, V. H. (1971). “Systematic survey of Old World Umbelliferae.” in Heywood, V. H. [ed.], The biology and chemistry of the Umbelliferae, 31–41. Academic Press, London.
- Judd, W. S. et al. (1999). Plant Systematics: A Phylogenetic Approach. Sunderland, MA: Sinauer Associates, Inc.
- Plunkett, G. M. and S. R. Downie (1999). “Major lineages within Apiaceae subfamily Apioideae: a comparison of chloroplast restriction site and DNA sequence data.” American Journal of Botany, 86, 1014–1026.
- Plunkett, G. M., D. E. Soltis, and P. S. Soltis (1996). “Higher Level Relationships of Apiales (Apiaceae and Araliaceae) Based on Phylogenetic Analysis of rbcL Sequences.” Botanical Society of America, 83 (4), 499–515.
- Plunkett, G. M., D. E. Soltis, and P. S. Soltis (1996). “Evolutionary Patters in Apiaceae: Inferences Based on matK Sequence Data.” American Society of Plant Taxonomists, 21 (4), 477–495.