สหภาพเพื่อขบวนการประชาชน
สหภาพเพื่อขบวนการประชาชน Union pour un mouvement populaire | |
---|---|
ผู้ก่อตั้ง | ฌัก ชีรัก อาแล็ง ฌูว์เป |
ประธาน | นีกอลา ซาร์กอซี[1] (สุดท้าย) |
รองประธาน | นาตาลี คอสซิุสโก-โมริเซ (สุดท้าย) |
เลขาธิการ | โลร็องต์ โวเกียซ (สุดท้าย) |
ก่อตั้ง | 23 เมษายน ค.ศ. 2002 (สหภาพเพื่อเสียงข้างมากของประธานาธิบดี) 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 (สหภาพเพื่อขบวนการประชาชน) |
ถูกยุบ | 30 พฤษภาคม ค.ศ. 2015 (เปลี่ยนชื่อพรรคเป็น เลเรปูว์บลีแก็ง) |
รวมตัวกับ | ชุมนุมเพื่อสาธารณรัฐ เสรีประชาธิปไตย อนุสัญญาประชาธิปไตย |
ก่อนหน้า | ชุมนุมเพื่อสาธารณรัฐ |
ถัดไป | เลเรปูว์บลีแก็ง |
ที่ทำการ | 238, rue de Vaugirard 75015 Paris Cedex 15 |
สมาชิกภาพ (ปี ค.ศ. 2015) | 213,030 คน (อ้างสิทธิ์) |
อุดมการณ์ | ลัทธินิยมโกล[2][3] อนุรักษนิยม[3] เสรีอนุรักษนิยม[4][5] เสรีนิยมอนุรักษ์[3] ประชาธิปไตยคริสเตียน[4] |
จุดยืน | ขวากลาง[6] ถึงขวา |
กลุ่มระดับสากล | ศูนย์ประชาธิปัตย์นานาชาติ[4] สหภาพประชาธิปัตย์นานาชาติ[4] |
กลุ่มในสภายุโรป | พรรคประชาชนยุโรป |
สี | สีน้ำเงิน, สีขาว, สีแดง |
เว็บไซต์ | |
u-m-p.org ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (เก็บถาวร 2015-05-21) | |
การเมืองฝรั่งเศส รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง |
สหภาพเพื่อขบวนการประชาชน (ฝรั่งเศส: Union pour un Mouvement Populaire, UMP) หรือชื่อเดิมเมื่อก่อตั้ง สหภาพเพื่อเสียงข้างมากของประธานาธิบดี (Union pour la majorité présidentielle) เป็นอดีตพรรคการเมืองฝ่ายขวากลางของประเทศฝรั่งเศส ก่อตั้งเมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 2002 โดยฌัก ชีรัก อดีตประธานาธิบดี และอาแล็ง ฌูว์เป อดีตนายกรัฐมนตรีภายใต้การนำของชีรักในปีสมัยที่หนึ่ง
การก่อตั้งพรรคเกิดจากการรวบร่วมตัวของพรรคที่มีอุดมการณ์ซีกกลางและขวาในสมัยของฌัก ชีรัก
พรรคเคยได้รับเสียงข้างมากในสมัชชาแห่งชาติในการเลือกตั้งของปีค.ศ. 2002 และ 2007 แล้วเคยมีนีกอลา ซาร์กอซี ที่ลงเป็นผู้สมัครของพรรคในการเลือกตั้งประธานาธิบดีของปีค.ศ. 2007 ต่อมาในปีค.ศ. 2012 ซาร์กอซีเป็นผู้สมัครของพรรคอีกครั้ง แต่พ่ายแพ้ฟร็องซัว ออล็องด์ ผู้สมัครพรรคสังคมนิยม จากนั้นพรรคกลายเป็นฝ่ายค้าน
หลังจากเกิดวิกฤตการณ์ภายในหลายครั้งที่เริ่มต้นในปีค.ศ. 2012 นีกอลา ซาร์กอซี ประธานพรรคในขณะนั้น ได้เปลี่ยนชื่อพรรคเป็นเลเรปูว์บลีแก็ง ในปีค.ศ. 2015
รายชื่อประธานาธิบดี
[แก้]-
ฌัก ชีรัก
(วาระ: 1995–2007) -
นีกอลา ซาร์กอซี
(วาระ: 2007–2012)
รายชื่อนายกรัฐมนตรี
[แก้]-
ฌ็อง-ปีแยร์ ราฟาแร็ง
(วาระ: 2002–2005) -
ดอมีนิก เดอ วีลแป็ง
(วาระ: 2005–2007) -
ฟร็องซัว ฟียง
(วาระ: 2007–2012)
ผลการเลือกตั้ง
[แก้]การเลือกตั้ง | ผู้สมัครเลือกตั้ง | คะแนนรอบที่ 1 | คะแนนรอบที่ 2 | |||
---|---|---|---|---|---|---|
คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | ผลการเลือกตั้ง | ||
2007 | นีกอลา ซาร์กอซี | 11,448,663 | 31.18% | 18,983,138 | 53.06% | สำเร็จ ชนะ |
2012 | 9,753,629 | 27.18% | 16,865,340 | 48,36% | พ่ายแพ้ |
การเลือกตั้งสมาชิกสมัชชาแห่งชาติ
[แก้]การเลือกตั้ง | ผู้นำเลือกตั้ง | คะแนนรอบที่ 1 | คะแนนรอบที่ 2 | จำนวนที่นั่ง | ผลการเลือกตั้ง | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | ||||
2002 | ฌ็อง-ปีแยร์ ราฟาแร็ง | 8,408,023 | 33.30% | 10,029,669 | 47.26% | 358 / 577
|
แกนนำจัดตั้งรัฐบาล |
2007 | ฟร็องซัว ฟียง | 10,289,028 | 39.54% | 9,463,408 | 46.37% | 313 / 577
|
แกนนำจัดตั้งรัฐบาล |
2012 | ฌ็อง-ฟร็องซัว โกเป้ | 7,037,268 | 27.12% | 8,740,628 | 37.95% | 194 / 577
|
ฝ่ายค้าน |
การเลือกตั้งระดับเขต / ระดับแผนก
[แก้]การเลือกตั้ง | คะแนนรอบที่ 1 | คะแนนรอบที่ 2 | จำนวนที่นั่งสมาชิกสภา | จำนวนประธานสภา | ||
---|---|---|---|---|---|---|
คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | |||
2004 | 2,570,193 | 20.96% | 2,829,728 | 27.21% | 468 / 2,034
|
37 / 100
|
2008 | 3,158,400 | 23.57% | 1,843,500 | 26.80% | 514 / 2,020
|
30 / 100
|
2011 | 1,554,744 | 16.97% | 1,581,756 | 20.00% | 369 / 2,026
|
27 / 101
|
2015 | 1,337,267 | 6.56% | 1,596,839 | 8.64% | 1,080 / 4,108
|
44 / 101
|
การเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภายุโรป
[แก้]การเลือกตั้ง | ผู้นำเลือกตั้ง | คะแนนเสียงทั้งหมด | สัดส่วนคะแนนเสียง | จำนวนที่นั่ง |
---|---|---|---|---|
2004 | ไม่มี | 2,856,368 | 16.64% | 17 / 78
|
2009 | 4,799,908 | 27.88% | 29 / 72
| |
2014 | ฌ็อง-ฟร็องซัว โกเป้ | 3,943,819 | 20.81% | 20 / 74
|
ดูเพิ่ม
[แก้]- รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส
- การเมืองประเทศฝรั่งเศส
- ระบบการปกครองของประเทศฝรั่งเศส
- ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Sarkozy wins opposition UMP party vote". Al Jazeera English. 29 พฤศจิกายน 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2014. สืบค้นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2014.
- ↑ Hloušek, Vít; Kopeček, Lubomír (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate. p. 157. ISBN 9780754678403.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Slomp, Hans (2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics. Vol. 2. ABC-CLIO. pp. 393–394. ISBN 9780313391828.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Nordsieck, Wolfram (2012). "France". Parties and Elections in Europe. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 พฤษภาคม 2015.
- ↑ Kaeding, Michael (2007). Better regulation in the European Union: Lost in Translation or Full Steam Ahead?. Leiden University Press. p. 123. ISBN 9789087280260.
- ↑ Magstadt, Thomas M. (2011). Understanding Politics (9th ed.). Wadsworth, Cengage Learning. p. 183.