ปลา
ภาษาไทย
[แก้ไข]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺลา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | pla | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plaː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *plaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩖᩣ (ปลา), อีสาน ปา, ลาว ປາ (ปา), ไทลื้อ ᦔᦱ (ปา), ไทดำ ꪜꪱ (ปา), ไทใหญ่ ပႃ (ปา), ไทใต้คง ᥙᥣ (ปา), อาหม 𑜆𑜠 (ปะ) หรือ 𑜆𑜡 (ปา), จ้วง bya, ปู้อี byal, แสก ปร๋า; เทียบเบดั้งเดิม *ɓaːᴬ¹, ไหลดั้งเดิม *hlaː, ลักเกีย phla⁵¹
คำนาม
[แก้ไข]ปลา (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์น้ำเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง หายใจด้วยเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหวและทรงตัว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย กินทั้งพืชและสัตว์ พบในแหล่งน้ำทั่วไป
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ปลา
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ชื่อสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ปลา (คำลักษณนาม ตัว)