Mimar Sinan
Mimar Sinan | |
|---|---|
 Isang guhit ng lapis kay Mimar Sinan | |
| Kapanganakan | c. 1488/1490 |
| Kamatayan | Hulyo 17, 1588 (taong 97–100) |
| Nasyonalidad | Otomano |
| Mga gusali | Masjid Süleymaniye Masjid Selimiye Mehmed Paša Sokolović Bridge Masjid Mihrimah Sultan Masjid Mihrimah Kılıç Ali Pasha Complex Masjid Şehzade Haseki Hürrem Sultan Baths Haseki Sultan Complex Masjid Sokollu Mehmet Pasha |
Si Mimar Sinan (Turkong Otomano: معمار سينان, Turko: Mimar Sinan) c. 1488/1490 – Hulyo 17, 1588 ay ang punong Otomanong arkitekto (Turko: mimar) at inhinyerong sibil para sa mga sultang sina Suleiman ang Maringal, Selim II, at Murad III. Kilala bilang Koca Mi'mâr Sinân Âğâ, "Sinan Agha ang Dakilang Arkitekto", siya ang may nagsagawa sa pagtatayo ng higit sa 300 pangunahing estruktura at iba pang mas payak na proyekto, tulad ng mga paaralan. Ang kaniyang mga aprentis ay magdidisenyo ng Masjid Sultan Ahmed sa Istanbul at Stari Karamihan sa Mostar.
Anak ng isang mason, nakatanggap siya ng teknikal na edukasyon at naging isang inhinyerong militar. Mabilis siyang tumaas sa ranggo upang maging unang opisyal at sa wakas ay isang kumander ng Henisaro, na may marangal na titulong ağa.[1] Pinino niya ang kaniyang mga kasanayan sa arkitektura at inhinyeriya habang sa kampanya kasama ang mga Henisaro, naging dalubhasa sa paggawa ng mga muog ng lahat ng uri, pati na rin mga proyektong pang-impraestruktura ng militar, tulad ng mga kalsada, tulay at akwedukto.[2] Sa edad na limampung taong gulang, siya ay hinirang bilang punong arkitekto ng kaharian, na inilalapat ang mga teknikal na kasanayan na nakuha niya sa hukbo sa "paglikha ng mga pinong relihiyosong gusali" at mga estrukturang sibiko sa lahat ng uri. Nanatili siya sa posisyong ito sa halos limampung taon.
Ang kaniyang obra maestra ay ang Masjid Selimiye sa Edirne, bagaman ang kaniyang pinakatanyag na gawain ay ang Masjid Suleiman sa Istanbul. Pinamunuan niya ang isang malawak na departamento ng pamahalaan at sinanay ang maraming mga katuwang na, sa kalaunan, nakikilala ang kanilang sarili, gaya ni Sedefkar Mehmed Agha, arkitekto ng Masjid Sultan Ahmed. Siya ay itinuturing na pinakadakilang arkitekto ng klasikal na panahon ng arkitekturang Otomano at inihahalintulad kay Michelangelo, ang kaniyang kakontemporaneo sa Kanluran.[3][4] Si Michelangelo at ang kaniyang mga plano para sa Basilika ni San Pedro sa Roma ay kilala sa Istanbul, sapagkat si Leonardo da Vinci (noong 1502) at siya mismo (noong 1501) ay inanyayahan ng Sublime Porte na magsumite ng mga plano para sa isang tulay na sumasaklaw sa Ginintuang Tambuli.[5] Ang mga likha ni Mimar Sinan ay kabilang sa mga pinakamaimpluwensiyang gusali sa kasaysayan.[6]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Goodwin, Godfrey (2003) [1971]. A History of Ottoman Architecture. London: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-27429-3.CS1 maint: ref=harv (link)
- Necipoĝlu, Gülru (2005). The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire. London: Reaktion Books. ISBN 978-1-86189-244-7.CS1 maint: ref=harv (link)
- Necipoğlu, Gülru (2007). "Creation of a national genius: Sinan and the historiography of "classical" Ottoman architecture". Muqarnas. 24: 141–183. JSTOR 25482458.CS1 maint: ref=harv (link)