insan
Türkçe
değiştirKöken
değiştir- Osmanlı Türkçesi انسان, o da Arapça إِنْسَان (ʾinsān), o da Aramice אבשא, o da İbranice אבוש, o da Akadca nişu (“halk kavmi”) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş
değiştirAd
değiştirinsan (belirtme hâli insanı, çoğulu insanlar)
- âdemoğlu
- O yaşta insan hiç düşünmeden sadece yaşamaya bakar. — H. Taner
- (primatlar) Bulunduğu coğrafyaya göre toplum hâlinde yaşama ihtiyacıyla oluşturduğu kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve beraberinde gelişen konuşma kabiliyeti olan, Kâinat'ı bütün olarak kavrayabilme sonucunda iradesi doğrultusunda değiştirebilme gereğini duyabilen, değiştirebilen ve şekillendirebilen kendini tanımlayabilen, eylemleri kabaca coğrafya, maruz ya da hakim kaldığı çevre, temelde bulunan kalıtımsal özelliklerlerce çeşitlenen canlı
- Bu kelimeyi kullanan tarihteki en eski kaynak, 1400'den önce yazılmış olan Dede Korkut Kitabı olup burada "Oğlanum, sen insansın, hayvanıla musahip olmagıl" şeklinde geçer.
Çekimleme
değiştirinsan adının çekimi
Eş anlamlılar
değiştirBilimsel adı
değiştirÜst kavramlar
değiştirAlt kavramlar
değiştirAtasözleri
değiştirinsan
Deyimler
değiştirTüretilmiş kavramlar
değiştirinsan
Çeviriler
değiştirtoplum hâlinde yaşayan tür
|
Ek okumalar
değiştir- Vikipedi'de insan
Ön ad
değiştirinsan (karşılaştırma daha insan, üstünlük en insan)
Çeviriler
değiştirinsan
Kaynakça
değiştir- Türk Dil Kurumuna göre "insan" maddesi
Anagramlar
değiştirAzerice
değiştirDiğer yazılışlar | |
---|---|
Arap | اینسان |
Kiril | инсан |
Latin | insan |
Köken
değiştirSöyleniş
değiştir- Heceleme: in‧san
Ad
değiştirinsan
- (primatlar) insan
Gagavuzca
değiştirKöken
değiştirSöyleniş
değiştir- Heceleme: in‧san
Ad
değiştirinsan
- (primatlar) insan
Kaynakça
değiştir- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kırım Tatarcası
değiştirKöken
değiştirSöyleniş
değiştir- Heceleme: in‧san
Ad
değiştirinsan
- (primatlar) insan