1918 Sovyet Rusya Anayasası
| 1918 Sovyet Rusya Anayasası | |
|---|---|
| Bölgesel kapsam |  Rusya |
| Kabul tarihi | 10 Temmuz 1918, 5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi |
| Yürürlük tarihi | 19 Temmuz 1918 |
| İlga tarihi | 11 Mayıs 1925. Yerine 1925 Sovyet Rusya Anayasası kabul edildi. |
| Durum: Bilinmiyor | |
1918 Sovyet Rusya Anayasası veya Rusya Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Anayasası (Rusça: Конституция Российской Социалистической Федеративной Советской Республики), Ekim Devrimi sonrası iktidara Bolşeviklerin gelmesi sonrası kurulan Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'nde 1918-1925 yılları arasında yürürlükte olan anayasa. İşçi sınıfının sosyalist bir devlette resmen bir egemen sınıf olarak tanındığı ve proletarya diktatörlüğünün bir ilke olarak tanımlandığı ilk anayasa olma özelliği taşır.
Hakkında
[değiştir | kaynağı değiştir]Ocak 1918'de 3. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi tarafından onaylanan "Emekçi ve Sömürülen Halkın Hakları Bildirmesi", daha sonra 5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi tarafından onaylanacak bu anayasanın temelini oluşturur. Alınan karar doğrultusunda bu anayasanın Eğitim Halk Komiserliği vasıtasıyla derhal tüm okul ve eğitim kurumlarında detaylı bir şekilde öğretilmesi zorunlu kılındı. Anayasayla birlikte politik güç Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi'nin oldu. Geniş biçimde yerel örgütlenme şekilleri belirlendi. Emekçi sınıfa vurgu yapılarak burjuva sınıfına karşı topyekûn mücadele edileceği açıkça belirtildi.[1][2]
1925 Sovyet Rusya Anayasası'nın kabulünden sonra pratik olarak 1936 Sovyet Anayasası'na kadar uygulanmaya devam etti.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Klavdiya Sverdlova, Sverdlov Urallı Delikanlı, Ceylan Yayınları İstanbul 2009, s. 513-524
- ^ 1918 Sovyet Anayasası - İşçi Sınıfının İlk Anayasası, Ceylan Yayınları, Çeviren: Fırat Sözeri, İstanbul 2018, ISBN 978-975-2416-22-2
.svg)