İskenderay
Skenderay | |
---|---|
Kasaba | |
Skenderay’ın Kosova'daki konumu | |
Ülke/Bölge/UNMIK | Kosova (de facto) Kosova ve Metohiya (de jure) UNMIK (de jure) |
İl/Okrug/District | Mitroviça Kosovskomitrovački District of Mitrovica |
Belediye | Skenderay |
Nüfus (2011)[1] | |
• Toplam | 51.317 |
• Yoğunluk | 137.1/km² |
Zaman dilimi | UTC+01.00 (OAS) |
• Yaz (YSU) | UTC+02.00 (OAYS) |
Alan kodu | +381 |
Plaka kodu | 02 |
Resmî site Skenderay Belediyesi |
İskenderay veya Sırbiça (Arnavutça: Skënderaj; Sırpça: Srbica / Србица), Kosova'nın orta kesiminde yer alan kasaba ve belediye merkezi.[2]
De facto olarak Kosova’nın Mitroviça ilinde; de jure olarak Sırbistan’a bağlı Kosova ve Metohiya Özerk Bölgesi’nin Kosovskomitrovački ilinde yer alır. Ayrıca de jure olarak Birleşmiş Milletler Kosova Geçici Yönetim Misyonu’nun Yakova Bölgesi’nde (District of Mitrovica) bulunur.
Özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Çoğunlukla Arnavutların yaşadığı yerleşke, Kosova'da en yoksul şehirdir ve son Kosova savaşının, 1998'de başladığı yerdir. O dönemde her bakıma büyük zararlar görmüştür. Kuzey Kosova'nın Mitroviça bölgesindedir. Dreniça bölgesindeki en büyük yerleşim birimidir.[kaynak belirtilmeli]
Ekonomi
[değiştir | kaynağı değiştir]Skenderay, tarihsel olarak Kosova'da en yoksul belediyedir. Küçük yatırımla önceki Yugoslavya ve devam eden yüksek işsizliğin zamanından beri tarım büyük önemdedir. Fakat belediye tam olarak, tarımsal kârla var olmayı geliştirmemiştir.
Bugün, yerel ekonomi, küçük aile işletmelerine, alışverişe çıkılan küçük girişimlere dayanır. Lokantalar, iki fabrika, bir tuğla fabrikası ve bir un değirmeni Skenderay’ın ekonomik faaliyetlerinin döndüğü yerlerdir. Buralarda birkaç yüz insanı çalışır. Çalışmanın diğer büyük sektörü, belediyenin kamu hizmetidir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ 2011 Genel Nüfus Sayımı REKOS2011 12 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kosova İstatistik Kurumu
- ^ “Emekliler: Sadece Türk KFOR’u Bize Sahip Çıktı”, Yeni Dönem gazetesi, Sayı 393, 6 Eylül 2007, s. 4