Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
İçeriğe atla

Air Force One

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Air Force One Rushmore Dağı üzerinde uçarken
Trinidad ve Tobago'da düzenlenecek olan 5. Amerika Zirvesi'ne Air Force One ile giderken, orada yapacağı konuşmasını metin yazarı Adam Frankel ile gözden geçiren Amerika Birleşik Devletleri başkanı Barack Obama (17 Nisan 2009).

Air Force One ABD başkanlarını taşıyan başkanlık uçağıdır. Mavi-beyaz renkli Boeing 747 modelidir. Air Force One ABD başkanı'nın içinde bulunduğu, hava kuvvetlerine ait hava aracının kodudur. Başkanlık uçağı, Amerikan başkanlığı ve gücünü önemli bir sembolüdür. Air Force One'ın kuyruk numarası 28000 ve 29000 olan iki jet uçaktan başkanın bindiğine verilen isimdir. ABD'de, devlet başkanı, tüm silahlı kuvvetlerin başkomutanıdır. Bu sebepten dolayı başkanın adımını attığı her askeri araç call sign (çağrı işareti) değiştirir ve bağlı olduğu kuvvetin isminin ardına one eklenerek başkomutanın araçta olduğu vurgulanır.

ABD Hava Kuvvetleri'ne bağlı olan Air Force One'ın kendisine fırlatılacak AAM füzelerine ve SAM füzelerine karşı savunma sistemleri vardır. Air Force One EMP'den etkilenmeyecek şekilde dizayn edilmiştir. İçinde çarpma anında hasar görmeyecek şekilde dizayn edilmiş bir bölme bulunur, her türlü Telekomünikasyon aracına sahiptir. Ayrıca uçağın içinde mini bar, mini golf ve tenis kortu olduğu söylenmektedir. İçinde Oval Ofis'in ufak bir kopyası ve gerektiğinde Balistik füzelerin de ateşlenebileceği bir War Room (savaş odası) bulunur.

Air Force One havadan havaya füzelere karşı Chaff ve Flare fırlatabilir ve radar bozucu sinyal gönderebilmektedir.

Başkan Franklin D. Roosevelt, görevde uçakla seyahat eden ilk başkanı oldu. Başkanlığın seyahat için özel olarak üretilen ilk uçak olan bir Douglas Dolphin amfibi, 1933 yılında teslim edildi.[1] Uçak 1933'ten 1939 yılına kadar başkanlığın ulaşım hizmetinde kalmıştır. Başkan'ın şimdiye bu model uçakta uçtuğuna dair herhangi bir rapor bulunmamaktadır. II. Dünya Savaşı sırasında, Roosevelt Fas'ta Dixie Clipper, 1943 Kazablanka Konferansına gitmek için Pan Am-mürettebatlı Boeing 314 ile 5.500 millik bir uçuş yaptı.[2][3] Atlantik Savaşı boyunca Alman denizaltılarının tehdidi altındaki seyahat, VIP transatlantik ulaşımında tercih edilen bir yöntem oldu.

Başkanı taşımak için ticari havayollarının güvenliği konusunda endişelenen USAAF liderleri, Başkomutanlığın özel ihtiyaçlarını karşılamak için bir askeri uçağın yapılmasını emretti.[4] Başkanlığın kullanımı için önerilen ilk özel uçak, bir C-87A VIP nakliye uçağı oldu. Bu uçak, 41-24159 sayısı ile, uluslararası gezilerde Başkan Franklin D. Roosevelt'i taşımak amacıyla, başkanlık VIP taşımacılığını kullanmak üzere 1943 yılında yeniden modifiye edilmiştir. Air Force One başkanlık hizmetinde kullanılan ilk uçak olarak kabul edilmiştir. Ancak, C-87 son derece tartışmalı güvenliği gözden geçirildikten sonra, Gizli Servis, kesin bir dille başkanlık taşınmasını onaylamadı. Mart 1944 yılında, birkaç Latin Amerika ülkelerine bir iyi niyet turunda Eleanor Roosevelt'i taşımıştır. C-87 1945 yılında hurdaya çıkarıldı.

Amerikan Gizli Servisi, sonradan bir başkanlık ulaşımı görevleri için Douglas C-54 Skymaster modelini denedi. VC-54C uçağı, Kutsal İnek lakaplı olarak, tekerlekli sandalyeli Roosevelt kaldırmak için bir uyku alanı, radyo, telefon ve geri çekilebilir asansör dahil hizmetlerini barındırdı. VC-54C, Şubat 1945 tarihinde Yalta Konferansına yapılan gezide, sadece bir kez Başkan Roosevelt tarafından kullanılmıştır.

Popüler kültürde

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Hava Kuvvetleri Bir, 1997 yapımı ABD filminde ABD başkanının bindiği uçağın teröristler tarafından kaçırılmasını anlatır.
  1. ^ "Mayflower Of The Air Ready For President." 2 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Popular Mechanics, May 1933.
  2. ^ Hardesty 2003, p. 38.
  3. ^ Hardesty 2003, p. 39.
  4. ^ "Factsheet: Douglas VC-54C SACRED COW." 2 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. National Museum of the United States Air Force. Retrieved: 19 October 2009.