Berezina Muharebesi
| Berezina Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Napolyon'un Rusya seferi | |||||||
 Napolyon'un Berezina'yı geçişi, Ocak Suchodolski'nin 1866 tarihli bir resmi, tuval üzerine yağlı boya, Ulusal Müze, Poznań | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Fransa Varşova Düklüğü İtalya Krallığı (1805-1814) Napoli KrallığıŞablon:Ülke veri Kingdom of Bavaria Bavyera Krallığı  Vestfalya Krallığı Württemberg Krallığı Saksonya Krallığı Hessen Büyük Dükalığı |
 Rusya İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Napolyon Nicolas Oudinot Claude Victor-Perrin Michel Ney |
 Peter Wittgenstein Pavel Chichagov Yefim Tschaplitz | ||||||
| Güçler | |||||||
|
49.000 düzenli asker En az 30.000 başıboş asker | 86.500 asker | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
22.000 düzenli asker öldü 25.000 başıboş asker öldü |
10.000 asker ölü Daha fazla yaralı | ||||||
Berezina (veya Beresina) Muharebesi, 26-29 Kasım 1812 tarihleri arasında, Napolyon'un Grande Armée'si ile Mareşal Wittgenstein ve Amiral Chichagov komutasındaki Rus İmparatorluk Ordusu arasında gerçekleşti. Napolyon, Moskova'nın iptal edilen işgalinden sonra kaos içinde Polonya'ya doğru geri çekiliyordu ve Borisov'da Berezina Nehri'ni geçmeye çalışıyordu. Napolyon, ağır kayıplara rağmen nehri geçmeyi ve ordusunun hayatta kalan kalıntılarıyla geri çekilmeye devam etmeyi başardığından, savaşın sonucu hakkında kesin bir yargıya varmak kolay değil.[1]
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Napolyon, Maloyaroslavets, Vyazma ve Krasnoi savaşlarında Rusya'dan çıkmak için savaşmıştı. Planı, Avusturyalı müttefiki Field Marshall Schwarzenberg ile Minsk'te birleşmek için Borisov'da (Beyaz Rusya Genel Valiliği'nde) Berezina Nehri'ni geçmekti. Napolyon'un Grande Armée'nin merkezi çekirdeği Borisov'a doğru ilerlerken, Kazaklar tarafından desteklenen Rus birlikleri, düzenli 49.000 silahlı ve 40.000 başıboş askere düşen, hırpalanmış kuvveti engellemek için harekete geçti.[2]
21 Kasım'da Ruslar, Berezina üzerindeki köprü de dahil olmak üzere Borisov'daki Fransız garnizonuna saldırdı ve Borisov'u ele geçirdi. Bir Fransız ileri kuvveti 23 Kasım'da Borisov'u geri almak için saldırdı ve başarılı oldu. Ancak Ruslar, Fransızların nehri geçmek için planladıkları köprüyü yıktı ve batı yakasının kontrolünü elinde tuttu. Kuzeyde, Rus mareşal Wittgenstein ve 30.000 kişilik bir ordu, batıya doğru ilerleyen Napolyon'u takip etti. Batıda Minsk'ten Rus amiral Chichagov ve 35.000 kişilik bir ordu Borisov'a doğru ilerledi. Ve Napolyon'un ordusunu doğudan takip eden Rus General Miloradovich, 32.000 kişilik ek bir kuvvetle destek verdi.[3]
23 Kasım 1812'de Kutsal Filo (Fransızca: L'escadron sacré), tamamen Napolyon'un koruması olarak hizmet verecek subaylardan oluşan (askeri zorunluluktan dolayı) geçici bir süvari birimi olarak kuruldu.
Rus mareşal Kutuzov, 39.000 adamla birlikte Fransızların 64 kilometre doğusundaydı, ancak çatışmaya karışmadı. Kutuzov ile seyahat eden İngiliz irtibat subayı General Wilson, Napolyon ile doğrudan bir çatışmayı savundu ve Napolyon'un yalnızca çevresel saldırılarla geri çekilmesine izin veren Rus stratejisini protesto etti. Kutuzov ise ona cevap verdi: "İmparator Napolyon'un ve ordusunun tamamen yok edilmesinin Rusya'ya böylesine bir fayda sağlayacağından hiçbir şekilde emin değilim; onun halefi, o zaman egemenliği dayanılmaz olacak olan Birleşik Krallık'a düşecekti."[4]
Geçiş ve savaşlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Napolyon'un ordusu Borisov'dan 50 kilometre uzaklıktaki Bobr'a ulaştığında, kendisine Borisov'da Berezina üzerindeki köprünün yıkıldığı bilgisi verildi. Neyse ki, Grande Armée için Napolyon, bir Fransız süvari tugayının, Studienka mezrasında Borisov'un sekiz mil kuzeyinde nehrin geçilebileceği bir yer keşfettiğini de öğrendi. Burası normalde Kasım ayında bir buz geçidinin yapılabileceği bir yer olmasına rağmen, buzun geçici olarak çözülmesi ve çamurlu kıyılar köprülerin inşa edilmesini gerekli kıldı.[5]
Duba köprüler inşa etmek için planlar yapıldı. Neyse ki, duba köprüsü inşaatçılarının komutanı General Jean Baptiste Eblé, Napolyon'un geri çekilme sırasında köprü inşa etmek için gerekli ekipmanı, demirhaneleri ve araçları imha etmek için verdiği önceki emirlere karşı gelmişti. Rusların dikkatini geçişin çevresinden uzaklaştırmak için çok sayıda yönlendirme yapıldı. 25 Kasım'da Brili'de nehrin karşısında Amiral Chichagov kuvvetlerine ait çok sayıda kamp ateşi görülmesine rağmen Studienka'da köprü inşaatı başladı.
Fransız General Nicolas Oudinot'nun birliklerinin hareketleri ve çok sayıda söylenti, Rusları, Napolyon'un ya Borisov'a saldıracağına ve köprüyü onarmaya çalışacağına ya da birliklerini Borisov'un güneyine götürüp Berezina'yı aşağıdan geçeceğine inandırdı. Sonuç olarak Chichagov, Berezina Nehri'nin 90 kilometrelik bir bölümünü izleyebilmek ve devriye gezebilmek için gücünün ana gövdesini Borisov'un güneyindeki Szabaszeviki'ye taşıma kararı aldı. Rus General Tshaplitz ve Brili'de kamp kuran yaklaşık 3.000 kişilik kuvvetine, Borisov'daki Rus kuvvetlerini desteklemek için 15 kilometre güneye hareket etmeleri emredildi.[6]
Sonuç olarak, 26 Kasım sabahı Fransızlar, Rusların batı yakasındaki kamplarını terk ettiklerini keşfetti. Kırk Fransız süvari birliği nehri geçerek teknelerdeki 400 adamın geçişini korudu. Bu küçük kuvvet daha sonra köprülerin tamamlanabilmesi için batı yakasını emniyete aldı. Bu arada, Napolyon'u arkadan takip eden Rus kuvvetlerinin hiçbiri çok saldırgan değildi ve Fransızlar nehri köprülerken, her ikisi de Berezina Nehri'nin kuzeyinde ve batısında önemli mesafeler oluştu. Bu nehir 20-30 metre genişliğindeydi ve sürüklenen buzla doluydu ama kıyıları bataklıktı ve bu da geçişi son derece zorlaştırıyordu.[7]
Öğleden sonra 1'e kadar iki köprüden daha küçüğü tamamlandı ve Oudinot, 7.000 kişilik piyadesini nehrin karşısına geçirmeye ve güneydeki Rus kuvvetlerine karşı korumak için bir savunma pozisyonu oluşturmaya başladı. O öğleden sonra, iki köprüden daha büyük olanı (topçular için) tamamlandı ancak iki kez çöktü. Napolyon, kuvvetini ciddiyetle Berezina boyunca hareket ettirmeye başladı.[8]
26-27 Kasım'da bir gecede Rus General Chaplitz, Fransız geçişinden haberdar oldu, kuvvetleri birleştirdi ve Fransızları durdurmak için Brili'ye dönmeye çalıştı. Ancak Tshaplitz'in güçleri, Oudinot'un taburları tarafından Brili'nin oldukça güneyinde durduruldu. Yine 27'sinde, Chichagov, Szabaszeviki yönünde hiçbir Fransız faaliyeti olmadığı anlaşılınca ordusunun ana bölümünü Borisov'a geri taşımaya başladı. Ancak Chichagov, adamları hala yolda olduğu ve tam olarak toplanmadığı için hemen kuzeye Brili'ye taşınmamayı seçti.[9]
27'sinin öğle vakti, Napolyon ve İmparatorluk Muhafızları karşıya geçti. Geçişten sonra köprünün bir kısmı kırılsa da, mühendisler akşamın erken saatlerinde tamir etti. Mareşal Davout ve Prens Eugene'nin birlikleri gün bitmeden karşıya geçmeyi başardılar. Doğu yakasındaki son birim olan Mareşal Victor'un IX. Kolordusu'na, daha sonra Borisov'a ulaşan Wittgenstein'ın yaklaşmasına karşı savunma emri verildi. Bu operasyonun bir parçası olan Fransız General Louis Partouneaux'nun IX Kolordusu'nun 12. Tümeni, Staroi-Borisov'da Wittgenstein'a yenik düştüklerinde 8.000'den fazla esir verdi ve kaybetti.[10]
28 Kasım'da Ruslar çabalarını koordine etti ve nehrin her iki yakasında Napolyon'un Grande Armée'sine saldırdı. Batı yakasında, ek piyade ile takviye edilen Tshaplitz, Fransız ileri pozisyonlarına saldırdı ve Oudinot'u Brili'ye geri itmeye başladı. Oudinot yaralanınca komutayı Fransız General Ney aldı ve Rus ilerleyişi durduruldu. Yirmi beş bin asker, geceye kadar süren bir çatışmaya girdi. Son olarak, Fransız General Doumerc, Rus Süvarilerine bir süvari saldırısı düzenleyerek Rusları geri püskürttü ve savaşı o gün için bitirdi. Nehrin doğu kıyısında, Wittgenstein sabah 5'te Victor'un IX Kolordusu'na saldırdı. Fransızlar, sekiz saat süren çatışmada geri püskürtüldü.[11] Öğleden sonra 1'de Ruslar, Fransızları kuşatmalarına ve köprülere top ateşi yağdırmalarına olanak tanıyan bir konuma ulaştı. Topçu bombardımanı, büyük ölçüde başıboş kalanların üzerine düştü ve askerler diğer tarafa yüzmek için köprülere koşarken veya soğuk nehre atlarken bir insan izdihamına neden oldu. Çatışma ve bombardıman yaklaşık dört saat sürdü ve bu sırada köprü mühendisleri, Victor'un IX Kolordusu'nun nehri geçmesi için bir yol açmak için çalışmaya başladı.
22:00 civarında. o akşam, Victor'un IX Kolordusu geçişlerini yaptı. Köprüler daha sonra başıboş askerler için müsaitti; ancak, cesaretlendirmeye rağmen, bombardıman sırasında nehri geçmek için geceyi doğu yakasında geçirmeyi seçti. Ertesi sabah, mühendislerin komutanı General Eblé, Napolyon'un köprüleri sabah 7'de yakma emrini aldı. Kaçmak için geceden yararlanmayan talihsiz askerler ise şafak sökerken köprüye koştular, ama artık çok geçti. Onu yakmak için şimdiden hazırlıklar yapıldı. İnsanlar yüzen buz parçalarının arasından yüzmeyi umarak suya atladı, ancak hiçbiri kıyıya ulaşmadı.[12]
Kazaklar ve Wittgenstein'ın birlikleri Studienka'ya yaklaştı ve doğu yakasında başıboş kalanları esir aldı. Duba köprüler ortadan kalktığından, Wittgenstein'ın nehri geçip Napolyon'u takip edecek hiçbir yolu yoktu. Batı yakasında, Napolyon ve Grande Armée Vilnius'ya gidiyorlardı. Chichagov, Napolyon'un peşinde Chaplits'i gönderdi, ancak Fransızlar, Brili ile Vilnius'ya giden Zembin Yolu arasındaki Gaina bataklığı boyunca birbirini izleyen üç köprüyü yıktı. Bataklık köprüler olmadan geçilemezdi. Napolyon kaçmıştı. Berezina Nehri'ndeki savaş bitmişti.[13]
Kayıplar
[değiştir | kaynağı değiştir]_(2).jpg)
Yazar David G. Chandler "Napolyon'un Savaşları"nda yazdı
"... insan hayatı açısından maliyeti hiçbir zaman tam olarak bilinemeyecek. Muhtemelen 20-30.000 Fransız savaşçı, operasyonun üç günü boyunca zayiat verdi; bu açıdan en kötü darbeyi kaybeden II. ve IX. Kolordu oldu. Bu iki kolordunun kayıplarının yüksek olmasının sebebi bu iki kolordunun etkili güçlerinin yarısından fazlası köprübaşı bölgesini korumada görev almasıydı. Bunların yanına muhtemelen sayısı 30.000'i bulan başıboş asker eklenmelidir; bunların hepsi geçiş operasyonu sırasında ölmedi, ancak ölenlerin çoğu aç ve soğuğa yenik düştü. Büyük miktarlarda ganimet Kazakların eline geçti, ancak Fransızların düşmana yalnızca 25 top bırakması dikkat çekicidir. Ruslardan ise aynı dönemde en az 10.000 kişi öldü ve çok daha fazlası yaralandı."[14]
Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]
Berezina muharebesinin ani sonucu basitti: Fransız geri çekilmesi devam etti, Rus Ordusu Fransızları takip etti. Savaşın uzun vadeli sonucu kesin değildi. "Yenilenlerin" kayıpları "galiplerin" kayıplarından ağır bastığı için, tanımı gereği bir Rus taktik zaferi olmasına rağmen, muzaffer Rus kuvveti asıl hedeflerine ulaşamadı. Gerçekten de, muazzam kayıplara rağmen Napolyon, ordusundan geriye kalanları görünüşte kaçınılmaz bir felaketten kurtardığı için stratejik bir zafer talep edecek bir konumdaydı. Geri çekilmenin geri kalanında büyük bir askeri çatışma olmayacaktı, ancak Rus Kazaklarının aralıksız tacizi ve hava, Fransız ordusunun hayatta kalan üyelerini olumsuz etkilemeye devam etti.[15]
Kayıplar olağanüstüydü. 20-30.000 Fransız savaşçının zayiat verdiği tahmin ediliyor. "Eylemde öldürülenlerin sayısına muhtemelen 30.000 savaşçı olmayan kişi eklenmelidir." Hiç harekete geçmeyen Muhafızlar, 3.500 kişiden yaklaşık 1.500'ünü kaybetti. Ancak çoğu kurtarılmıştı. Napolyon, generalleri, 200 top, savaş sandığı, bagajın büyük bir kısmı ve binlerce subay ve gazi asker kaçmıştı. Genel olarak, Napolyon ordusunun yaklaşık 40.000 üyesi kurtarıldı ve bu askerler Grande Armée'nin en deneyimli askerlerini içeriyordu. Bu askerler olmadan Napolyon, Grande Armée'yi Altıncı Koalisyon Savaşı için yeniden inşa edemezdi.[16]
Napolyon ordusunu 5 Aralık'ta Vilnius'u terk etti. 8 Aralık'ta sıcaklıklar -33.75 ℃'ye düştü ve savaşçı sayısı 4.300'e düştü. 14 Aralık'ta Fransız ana ordusunun geri kalanı Niemen'i geçti. 1-14 Aralık tarihleri arasında Kazaklar Grande Armée'deki 36.000 Fransız'ı esir olarak ele geçirdi. Geriye kalan tek birlik, yan kuvvetler (Schwarzenberg komutasında 43.000, Macdonald komutasında 23.000), Muhafızlardan yaklaşık 1.000 adam ve yaklaşık 40.000 başıboş askerdi. Rusya'ya giren 612.000'den (takviye kuvvetleri dahil) geriye kalan tek şey 110.000'den fazla değildi. Rus kayıpları yaklaşık 250.000 kişidir.[17]
Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Berezina Geçişi, Felician Myrbach -
29 Kasım 1812'de Berezina Nehri'ni geçmek, Peter von Hess -
1812'de Berezina'nın geçişi, Jan Hoynck van Papendrecht -
Berenzina'da Geçiş, Julian Fałat -
Berezina'yı geçmek, bilinmeyen -
Berezina'nın geçişi, Joseph Raymond Fournier-Sarlovèze -
Biarezina. Бярэзіна, Victor Adam -
Berezina'daki Hollandalı mühendisler
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Höchstens so breit wie die Rue royale in Paris". 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 9 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Balzac, Honoré de (20 Ağu 1887). "The country doctor". London ; New York : G. Routledge and Sons. 12 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ Bourgogne, Adrien Jean Baptiste François; Cottin, Paul (20 Ağu 1899). "Memoirs of Sergeant Bourgogne, 1812-1813;". New York, Doubleday & McClure company. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ "C'est la Bérézina : signification et origine de lé expression". www.linternaute.fr. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ "C'est la Bérézina : signification et origine de lé expression". www.linternaute.fr. 20 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ Chambray, Georges (20 Ağu 1823). "Histoire de l'expédition de Russie". Paris, Pillet aîné [etc.] 16 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ "The Campaigns of Napoleon". Weidenfeld and Nicolson. 20 Ağu 1966. 31 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ Riehn, Richard K. (20 Ağu 1990). "1812 : Napoleon's Russian campaign". New York : McGraw-Hill. 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ Wilson, Robert Thomas (20 Ağu 1860). "Narrative of events during the Invasion of Russia by Napoleon Bonaparte, and the Retreat of the French Army, 1812;". London, Murray. 15 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ Adam Zamoyski (2004). Moscow 1812. Internet Archive. HarperCollins. ISBN 978-0-06-107558-2.
- ^ Cathcart, Sir George (1850). Commentaries on the War in Russia and Germany in 1812 and 1813 (İngilizce). J. Murray.
- ^ swissinfo.ch, Julia Slater, (Traduction de l'anglais: Olivier Pauchard) (23 Kasım 2012). "Une bataille vieille de 200 ans unit et divise la Suisse". SWI swissinfo.ch (Fransızca). 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ "Casualties in the Battles of the Early Modern Era". users.erols.com. 29 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ "Berezina 26-29 November 1812". mastersofthefield.com. 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ Shastouski, K. "Studzionka | travel guide - photos and attractions". radzima.org. 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
- ^ magazine, Le Point (18 Kasım 2010). "Et VGE sauva Napoléon". Le Point (Fransızca). 28 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023.
