Nida Tunus
Nida Tunus حركة نداء تونس | |
|---|---|
 | |
| Kurucu | El-Beci Kaid es-Sibsi |
| Başkan | Hafız Said es-Sibsi |
| Slogan(lar) | Tunus'un Çağrısı, Tüm Tunusluları çağırıyor |
| Kuruluş tarihi | 16 Haziran 2012) |
| Merkez | 3, rue du Lac de Garde Les Berges du Lac 1053 Tunus |
| Gençlik kolu | Nida Tunus Gençlik Hareketi |
| Üyelik (2014) | 110,000[1] |
| İdeoloji | Burgibaizm[2][3] Sosyal demokrasi Sosyal liberalizm Büyük çadır Sekülerizm[4] |
| Siyasi pozisyon | Merkez sol |
| Uluslararası üyelik | Yok |
| Resmî renkler | Kırmızı |
| Halk Temsilcileri Meclisi | 3 / 217
|
| Tunus | |
Nida Tunus (Arapça: حركة نداء تونس, "Tunus'un Çağrısı"), Tunus'ta sekülarist bir siyasi parti. Parti 2012'de kurulduktan sonra, Ekim 2014 parlamento seçimlerinde çok sayıda sandalye kazandı.[5]
2011'deki Yasemin Devrimi sonrasındaki ilk devlet başkanlığı seçimi olan, 23 Kasım 2014 tarihinde yapılan başkanlık seçiminin ilk turunda Nida Tunus partisinin kurucu lideri El-Beci Kaid es-Sibsi birinci, Munsif Marzuki ise ikinci yüksek oyu alarak ikinci tura kaldılar. İkinci turda %55.68 oy oranı ile es-Sibsi devlet başkanı seçildi ve 31 Aralık 2014 tarihinde yemin ederek görevine başladı. Partinin kurucu lideri El-Beci Kaid es-Sibsi 2014 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Tunus Devlet Başkanı seçildi.[6]
Seçim Sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye |
|---|---|---|---|
| Halk Temsilcileri Meclisi | |||
| 2014 | 1,279,941 | 37.56% | 86 / 217
|
| 2019 | 43,213 | 1.51% | 3 / 217
|
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "L'interview intégrale de Béji Caïd Essebsi à Leaders : J'irai jusqu'au bout!" (Fransızca). 1 Eylül 2014. 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2014.
- ^ Steve A. Cook (12 Kasım 2014). "Tunisia: First Impressions". Council on Foreign Relations. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2014.
- ^ "In the shade of Bourguiba". The Economist. 4 Kasım 2014. 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2014.
- ^ Churchill, Erik (27 Haziran 2012), "The 'Call for Tunisia'", Foreign Policy
- ^ Monica Marks (29 Ekim 2014). "The Tunisian election result isn't simply a victory for secularism over Islamism". 12 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2014.
- ^ "Essebsi elected Tunisian president with 55.68 percent" (İngilizce). Reuters. 22 Aralık 2014. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.