Orinyasiyen

Orinyasiyen
(y. 43.000 - c. 28.000 MÖ^[1]^[2])
	; Chauvet Mağarası'ndan 37.000 ila 33.500 yıllık aslan çizimleri ve Aurignacian bölgelerinin bir haritası.
Çağ	Üst Paleolitik
Bölge	Avrasya
Öncül	Ahmarian, Châtelperronian
Ardıl	Gravettian, Mal'ta-Buret' kültürü
Tanımlayan	Breuil ve Cartailhac, 1906

'Orinyasiyen' (Aurignacian), Üst Paleolitik dönem içinde önemli bir arkeolojik dönemi temsil eder. Bu dönem Erken Avrupa modern insanının (EEMH) ortaya çıkışıyla yakından ilişkilidir ve yaklaşık 43.000 ila 26.000 yıl öncesine kadar sürdüğü tahmin edilmektedir.

Avrupa'daki Üst Paleolitik dönem, Emiran ve Ahmarian dönemlerinin Üst Paleolitik dönemin ilk evrelerini işaret ettiği ve Homo sapiens'in Afrika'dan erken dağılmasıyla aynı zamana denk gelen Levant bölgesinden biraz daha geç gelişmiştir. Daha sonra, bu erken insanlar Avrupa'ya göç etmiş ve burada Orinyasiyen olarak bilinen modern insanların ilk belirgin Avrupa kültürünü kurmuşlardır.^[4]

Orinyasiyen iki ana evreye ayrılabilir: kabaca 43.000 ila 37.000 yıl önce meydana gelen Proto-Orinyasiyen ve Erken Orinyasiyen ve yaklaşık 37.000 ila 33.000 yıl öncesine kadar uzanan Orinyasiyen. Geç Orinyasiyen olarak adlandırılan daha sonraki bir evre, sonraki Gravettian kültürü ile geçiş özelliklerini paylaşmış ve yaklaşık 33.000 ila 26.000 yıl öncesine tarihlendirilmiştir. Güneybatı Fransa'daki Haute-Garonne'da bulunan Aurignac Mağarası, Orinyasiyen için belirlenmiş tip bölgedir.^[5]

Orinyasiyen'dan önce, Avrupa'daki birincil kültürel dönem Neandertallerle ilişkilendirilen Mousterian'dır.

Özellikle, figüratif sanatın en eski örneklerinden biri olan Hohle Fels Venüsü, Orinyasiyen veya Proto-Gravettian'a atfedilmiştir ve yaklaşık 40.000 ila 35.000 yıl öncesine dayandığı tahmin edilmektedir. Bununla birlikte, daha yeni keşiflerin figüratif sanatın kökenlerini daha da geriye götürebileceğini belirtmek gerekir (bkz. Lubang Jeriji Saléh). Hohle Fels Venüsü Eylül 2008'de Almanya'nın batısındaki Baden-Württemberg eyaletinde bulunan Schelklingen'deki bir mağarada ortaya çıkarılmıştır. Bu döneme ait bir diğer önemli eser de benzer bir tarih aralığını paylaşan Alman Aslan Adam figürüdür.

Avrupa Orinyasiyen'ına ek olarak, Levant bölgesinde bir "Levantine Orinyasiyen" kültürünün var olduğu bilinmektedir. Bu kültür, Avrupa Orinyasiyen'ına çok benzeyen bir bıçak teknolojisi sergilemiştir. Kronolojik olarak, aynı Yakın Doğu bölgesindeki Emiran ve Erken Ahmarian kültürlerini takip ediyordu ve bu öncüllerle yakın bağları vardı. Levanten Orinyasiyen'ın Avrupa Orinyasiyen'ından önce gelmiş olması mümkün olsa da, Avrupa Orinyasiyen'ından ters yönde etkilendiğine dair makul bir argüman da vardır. Bu ikisi arasındaki öncelik sorunu açık bir tartışma konusu olmaya devam etmektedir.^[6]

Hohlenstein-Stadel'in Aslan Adamı, Almanya, Milattan Önce 40.000

Ana özellikler

Orinyasiyenlar, Afrika'dan Yakın Doğu yoluyla Paleolitik Avrupa'ya yayıldığı düşünülen ve Avrupalı erken modern insanlar veya Cro-Magnonlar olarak bilinen anatomik olarak modern insanlar dalgasının bir parçasıdır. Anatomik olarak modern insanlardan oluşan bu dalga, Son Buzul Maksimum (LGM) boyunca uzanan ve yaklaşık 48.000 ila 15.000 yıl öncesini kapsayan Ahmarian, Bohunician, Orinyasiyen, Gravettian, Solutrean ve Magdalenian kültürlerine ait fosilleri içermektedir. Nüfus açısından Orinyasiyen kültür kompleksi kronolojik olarak Goyet Q116-1'deki insan kalıntılarıyla ilişkilendirilirken, bunu takip eden Gravettian Vestonice kümesi ile ilişkilendirilmektedir.^[7]

Orinyasiyen alet endüstrisi, işlenmiş kemik veya boynuz uçları ile karakterize edilir. Çakmaktaşı aletleri arasında ince bıçaklar ve kaba yonga kullanmak yerine hazırlanmış çekirdek'lerden vurulmuş dilgiler bulunmaktadır.^[8] Bu kültürün insanları aynı zamanda Trois Freres'deki hayvan gravürleri ve güney Fransa'daki Chauvet mağarası'ndaki resimler gibi bilinen en eski mağara sanatı'ndan bazılarını da üretmiştir. Ayrıca kolye, bilezik ve fildişi boncukların yanı sıra üç boyutlu figürinler de yapmışlardır. Mızrak atıcı ya da mil anahtarı olduğu düşünülen Delikli çubuklar da yerleşim yerlerinde bulunmuştur.

Nüfus

2019 yılında yapılan bir demografik analiz, Orinyasiyen döneminde (~42.000 ila 33.000 y cal MÖ) batı ve orta Avrupa için ortalama 1.500 kişilik bir nüfus (üst sınır: 3.300; alt sınır: 800) tahmin etmektedir.^[9]

2005 yılında yapılan bir çalışmada, Üst Paleolitik Avrupa'nın 40-30 bin yıl önceki nüfusunun 1.738-28.359 (ortalama 4.424) olduğu tahmin edilmiştir.^[10]

Modern insanlarla ilişki

Çalışmalarda sergilenen gelişmişlik ve öz farkındalık, arkeologların Orinyasiyen eser üreticilerini Avrupa'daki ilk modern insanlar olarak görmelerine yol açmıştır. Yan yana bulunan insan kalıntıları ve Geç Orinyasiyen eserleri bu çıkarımı desteklemektedir. Avrupa'da Proto-Orinyasiyen teknolojileriyle doğrudan ilişkili insan iskeleti kalıntılarına dair buluntular az olsa da, mevcut az sayıdaki kalıntı da muhtemelen modern insana aittir. Orinyasiyen endüstrileri ve insan kalıntıları arasındaki en iyi tarihli ilişki, Çekya'daki Mladeč mağaraları'nda bulunan ve iskelet kalıntılarının doğrudan radyokarbon ölçümleriyle en az 31.000-32.000 yıl öncesine tarihlenen en az beş bireye ait olanlardır.^[11]

Romanya'daki Peștera cu Oase mağarasında bulunan en az üç sağlam, ancak tipik olarak anatomik açıdan modern birey, doğrudan kemiklerinden yaklaşık 35.000-36.000 MÖ yıllarına tarihlendirilmiştir. Doğrudan arkeolojik malzemeyle ilişkilendirilmese de, bu buluntular güneydoğu Avrupa'daki Erken Orinyasiyen'ın kronolojik ve coğrafi aralığı içindedir. Genetik kanıtlara dayanarak, hem Orinyasiyen hem de Kuzey Afrika'daki Dabba kültürünün daha eski bir büyük avcılık kültüründen geldiği ileri sürülmüştür.^[12]

Aletler

Bir kemik noktası
Orinyasiyen (Fransa) bir kazıyıcı
Orinyasiyen bıçakları
Dufour bladelet
Kemik aletler, Hayonim Mağarası, 30000 BP.
Orinyasiyen mikrolitleri

Kaynakça

^ Milisauskas, Sarunas (6 Aralık 2012). European Prehistory: A Survey. ISBN 9781461507512.
^ Shea, John J. (28 Şubat 2013). Stone Tools in the Paleolithic and Neolithic Near East: A Guide. ISBN 9781139619387. 10 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023.
^ H. Martin (1906). "Industrie Moustérienne perfectionnée. Station de La Quina (Charente)". Bulletin de la Société Préhistorique de France (İngilizce). 3 (6): 233-239. doi:10.3406/bspf.1906.7784. JSTOR 27906750. (abonelik gereklidir)
^ Klein, Richard G. (22 Nisan 2009). The Human Career: Human Biological and Cultural Origins, Third Edition (İngilizce). University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-02752-4.
^ Wood, Bernard (31 Mart 2011). Wiley-Blackwell Encyclopedia of Human Evolution (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-4247-5.
^ Shea, John J. (28 Şubat 2013). Stone Tools in the Paleolithic and Neolithic Near East: A Guide (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-00698-0.
^ Fu 2016: "GoyetQ116-1 kronolojik olarak Aurignacian kültür kompleksi ile ilişkilidir. Dolayısıyla, Gravettian kültür kompleksiyle ilişkilendirilen Vestonice Kümesinin daha sonra yayılması, ikinci kültürün yayılmasına en azından kısmen nüfus hareketlerinin aracılık ettiğini göstermektedir."
^ Mellars, P. (2006). "Archeology and the Dispersal of Modern Humans in Europe: Deconstructing the Aurignacian". Evolutionary Anthropology. 15 (5): 167-182. doi:10.1002/evan.20103.
^ Schmidt, I.; Zimmermann, A. (2019). "Aurignacian'ın nüfus dinamikleri ve sosyo-mekansal organizasyonu: Batı ve Orta Avrupa için ölçeklenebilir nicel demografik veriler". PLOS ONE. 14 (2): e0211562. Bibcode:2019PLoSO..1411562S. doi:10.1371/journal.pone.0211562 . PMC 6373918 $2. PMID 30759115. Aurignacian tekno-kompleksi (~42.000 ila 33.000 y calBP) için demografik tahminler sunulmakta ve avcı-toplayıcı popülasyonların sosyo-mekânsal organizasyonu bağlamında tartışılmaktadır. Uygulanan analitik yaklaşımın sonuçları, Batı ve Orta Avrupa için ortalama 1.500 kişi (üst sınır: 3.300; alt sınır: 800) tahmin etmektedir.
^ Bocquet-Appel, J.-P.; Demars, P.- Y.; Noiret, L.; Dobrowsky, D. (2005). "Estimates of Upper Palaeolithic meta-population size in Europe from archaeological data". Journal of Archaeological Science. 32 (11): 1656-1668. doi:10.1016/j.jas.2005.05.006.
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MellarsArcheology2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
^ Forster, P.; Romano, V.; Olivieri, A.; Achilli, A.; Pala, M.; Battaglia, V.; Fornarino, S.; Al-Zahery, N.; Scozzari, R.; Cruciani, F.; Behar, D. M.; Dugoujon, J.-M.; Coudray, C.; Santachiara-Benerecetti, A. S.; Semino, O.; Bandelt, H.-J.; Torroni first17 = A. (2007). "Timing of a Back-Migration into Africa". Science. 316 (5821): 50-53. doi:10.1126/science.316.5821.50. PMID 17412938. KB1 bakım: Dikey çizgi eksik (link) , "M1 ve U6 haplogruplarına ait 81 insan mitokondriyal DNA'sının (mtDNA) tamamının dizilenmesi, ağırlıklı olarak Kuzey Afrikalı olan bu klonların güneybatı Asya'da ortaya çıktığını ve yaklaşık 40.000 ila 45.000 yıl önce birlikte Afrika'ya taşındığını ortaya koymaktadır. Gelişleri, Avrupa'nın modern insanlar tarafından doldurulmasına yol açan olay(lar)la zamansal olarak örtüşmektedir ve büyük olasılıkla insanların Levant'a girmesine izin veren iklim koşullarındaki aynı değişikliğin sonucudur ve hem Avrupa'nın hem de Kuzey Afrika'nın kolonileşmesinin yolunu açmıştır. Dolayısıyla, M1 ve U6 taşıyan erken Üst Paleolitik nüfus(lar) Afrika'ya "Afrika'dan çıkış "ın güney kıyı rotası üzerinden değil, Akdeniz bölgesinden dönmüştür; Kuzey Afrika Dabban ve Avrupa Aurignacian endüstrileri ortak bir Levanten kaynaktan türemiştir."

Dış bağlantılar

Orinyasiyen
culture17 Şubat 2011 tarihinde Wikiwix sitesinde arşivlendi

[1] Milisauskas, Sarunas (6 Aralık 2012). European Prehistory: A Survey. ISBN 9781461507512.

[2] Shea, John J. (28 Şubat 2013). Stone Tools in the Paleolithic and Neolithic Near East: A Guide. ISBN 9781139619387. 10 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023.

[3] H. Martin (1906). "Industrie Moustérienne perfectionnée. Station de La Quina (Charente)". Bulletin de la Société Préhistorique de France (İngilizce). 3 (6): 233-239. doi:10.3406/bspf.1906.7784. JSTOR 27906750. (abonelik gereklidir)

[4] Klein, Richard G. (22 Nisan 2009). The Human Career: Human Biological and Cultural Origins, Third Edition (İngilizce). University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-02752-4.

[5] Wood, Bernard (31 Mart 2011). Wiley-Blackwell Encyclopedia of Human Evolution (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-4247-5.

[6] Shea, John J. (28 Şubat 2013). Stone Tools in the Paleolithic and Neolithic Near East: A Guide (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-00698-0.

[7] Fu 2016: "GoyetQ116-1 kronolojik olarak Aurignacian kültür kompleksi ile ilişkilidir. Dolayısıyla, Gravettian kültür kompleksiyle ilişkilendirilen Vestonice Kümesinin daha sonra yayılması, ikinci kültürün yayılmasına en azından kısmen nüfus hareketlerinin aracılık ettiğini göstermektedir."

[MellarsArcheology-8] Mellars, P. (2006). "Archeology and the Dispersal of Modern Humans in Europe: Deconstructing the Aurignacian". Evolutionary Anthropology. 15 (5): 167-182. doi:10.1002/evan.20103.

[9] Schmidt, I.; Zimmermann, A. (2019). "Aurignacian'ın nüfus dinamikleri ve sosyo-mekansal organizasyonu: Batı ve Orta Avrupa için ölçeklenebilir nicel demografik veriler". PLOS ONE. 14 (2): e0211562. Bibcode:2019PLoSO..1411562S. doi:10.1371/journal.pone.0211562 . PMC 6373918 $2. PMID 30759115. Aurignacian tekno-kompleksi (~42.000 ila 33.000 y calBP) için demografik tahminler sunulmakta ve avcı-toplayıcı popülasyonların sosyo-mekânsal organizasyonu bağlamında tartışılmaktadır. Uygulanan analitik yaklaşımın sonuçları, Batı ve Orta Avrupa için ortalama 1.500 kişi (üst sınır: 3.300; alt sınır: 800) tahmin etmektedir.

[10] Bocquet-Appel, J.-P.; Demars, P.- Y.; Noiret, L.; Dobrowsky, D. (2005). "Estimates of Upper Palaeolithic meta-population size in Europe from archaeological data". Journal of Archaeological Science. 32 (11): 1656-1668. doi:10.1016/j.jas.2005.05.006.

[MellarsArcheology2-11] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MellarsArcheology2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)

[12] Forster, P.; Romano, V.; Olivieri, A.; Achilli, A.; Pala, M.; Battaglia, V.; Fornarino, S.; Al-Zahery, N.; Scozzari, R.; Cruciani, F.; Behar, D. M.; Dugoujon, J.-M.; Coudray, C.; Santachiara-Benerecetti, A. S.; Semino, O.; Bandelt, H.-J.; Torroni first17 = A. (2007). "Timing of a Back-Migration into Africa". Science. 316 (5821): 50-53. doi:10.1126/science.316.5821.50. PMID 17412938. KB1 bakım: Dikey çizgi eksik (link) , "M1 ve U6 haplogruplarına ait 81 insan mitokondriyal DNA'sının (mtDNA) tamamının dizilenmesi, ağırlıklı olarak Kuzey Afrikalı olan bu klonların güneybatı Asya'da ortaya çıktığını ve yaklaşık 40.000 ila 45.000 yıl önce birlikte Afrika'ya taşındığını ortaya koymaktadır. Gelişleri, Avrupa'nın modern insanlar tarafından doldurulmasına yol açan olay(lar)la zamansal olarak örtüşmektedir ve büyük olasılıkla insanların Levant'a girmesine izin veren iklim koşullarındaki aynı değişikliğin sonucudur ve hem Avrupa'nın hem de Kuzey Afrika'nın kolonileşmesinin yolunu açmıştır. Dolayısıyla, M1 ve U6 taşıyan erken Üst Paleolitik nüfus(lar) Afrika'ya "Afrika'dan çıkış "ın güney kıyı rotası üzerinden değil, Akdeniz bölgesinden dönmüştür; Kuzey Afrika Dabban ve Avrupa Aurignacian endüstrileri ortak bir Levanten kaynaktan türemiştir."

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]