Paspas
Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Ocak 2023) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Paspas, insan trafiğinin yoğun olduğu alanların periyodik bakımı, zemin dezenfeksiyonu, dökülme ve lekelerin temizlenmesi ve diğer zorlu temizlik işlerinin üstesinden gelmek için kullanılabilecek çok çeşitli tekstil materyallerinden oluşan bir araçtır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Geçmiş çağlardan günümüze temizlikte kullanılan ürün ve materyaller hep çeşitlilik göstermiştir. Sanayi Devrimi ile ilk endüstriyel paspas patenti, Amerikalı mucit Jacob Howe, 1837'de bir paspas tutucu için 241 numaralı ABD patentini aldı[1] ve daha 1893'te Thomas W. Stewart (ABD patenti #499,402) aldı.[2]
Çeşitleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Paspasın birçok çeşidi bulunmakla birlikte, klasik paspas tasarımı hala yaygın olarak kullanılmaktadır.[3][4]
Islak ve nemli paspas
[değiştir | kaynağı değiştir]Profesyonel temizlikte ıslak paspas veya nemli paspas, bir yüzeyin temizliğinde ikinci adımda olduğu gibi kullanılır. Islak paspas; yağ, çamur ve kurumuş sıvı kirlilikleri çözmek ve emmek için zemin yüzeyi üzerinde süpürülür. Profesyonel endüstriyel ıslak paspaslar, genellikle yaklaşık 360 gram ağırlık ve 15 cm genişliğinde ve çeşitli uzunluklarda (genellikle 40–100 cm) gelen düz bir mikrofiber tekstil tabakasından veya ilmekli bir yüzeye sahip bir tabakadan oluşur.
Kuru paspas
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir kuru paspas veya orlon paspas, zemin yüzeyinden toz, toprak ve kum gibi kuru, gevşek kirleri almak için tasarlanmıştır. İplik ve/veya mikrofiber içerir ve zemin temizliğinde ilk adım olarak kullanılabilir.
Profesyonel kuru paspaslar yani endüstriyel paspaslar, düz bir mikrofiber tekstil tabakasından veya ilmekli iplik yüzeyine sahip tabakalardan oluşur. Orlon akrilik yapısı gereği elektrostatik özelliği bulunan bir malzemedir ve bu malzemeden imal edilen toz paspasları, doğal elektrostatik özellikleri sayesinde üstün toz toplama kapasitesine sahiplerdir ve pamuklu paspaslar gibi kimyasal maddeye ihtiyaç duymazlar.Endüstriyel temizlikte ekonomik ve çevreci çözüm sunarlar.
Kuru paspas birçok durumda bir süpürgenin yerini alabilir ve kendi içinde sınırlı miktarda toz veya kum tutabilme özelliğine sahiptir. Kuru paspasların kafaları genellikle çıkarılabilir ve yıkanabilir ve toza doyduğunda değiştirilebilir.[5] Başka bir seçenek de yüzey tozunu paspastan emmek için bir elektrikli süpürge kullanmaktır; ancak bu, etkinliği açısından çok daha sınırlıdır.
Mikrofiber paspas
[değiştir | kaynağı değiştir]Mikrofiber paspaslar, "bölünmüş" ve tek bir lif halinde oluşturulmuş bir polyester ve poliamid lif karışımından yapılmıştır. Bu karışım, ovma ve temizleme elyafı olarak işlev gören %70-90 polyester ve tutma ve çabuk kuruyan elyaf işlevi gören %10-30 poliamidden oluşur. Bu karışım genellikle paspasın etiketinde bir oran olarak ifade edilir, örn. %80 polyester ve %20 poliamid karışımı "80/20" olarak etiketlenir.Genel üretim ölçüleri 40 cm, 50 cm ve 60 cm olarak sınıflandırılır.
Orlon paspas
[değiştir | kaynağı değiştir]Normal paspas çeşitlerine göre rengi ve malzemesi farklıdır.Orlon akrilikten üretilmiş bu moplar doğal elektrostatik özelliği ile tozların tutunmasını sağlar.Silinen yerlerde saç, ip, kırıntı ve benzeri kir bırakmazlar ve pamuklu moplar gibi kimyasal maddeye ihtiyaç duymazlar.Genellikle sert ve düz zemin tiplerinde kullanılan ve en çok tercih edilen paspas çeşitidir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ ABD patent 241
- ^ ABD patent 499.402
- ^ Maker, Melissa (28 Ekim 2014). "Everything You Wanted to Know About Mops but Were Afraid to Ask!". Clean My Space. Clean Digital Productions Inc. 11 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2022.
- ^ McCallum, Beth (26 Mart 2020). "11 Different Types Of Mops For Any Kind Of Floor". Oh So Spotless. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2022.
- ^ "Choosing the right mop for the job". Clean4less Janitorial Supplies. 6 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2016.