Solaklar

Solaklar, Solakan-i Hassa olarak da bilinir, Osmanlı Devleti'nde, Yeniçeri Ocağı'nın 60-63. ortalarına bağlı askerlere verilen ad. Genelde yaya birlikti. Hepsi veya çoğunluğu solaktı ve zırh giydiğine dair hiçbir bilgi bulunamamaktadır. Donanımı; şemşir (eğri kılıç), yuvarlak kalkan ve bir mızraktan oluşurdu. Seferde padişahın solunda dururlardı.

Yeniçeri ocağının 60-63 ortalarına bağlı askerlerdir. Yeniçeri ocağına I. Bayezid döneminde (1389-1402) katılmış olup Fatih Kanunnamesi ile saltanat alaylarında padişahın yakın çevresinde koruma olarak yer alması öngörülmüştü.

Sağ yerine sol ellerini kullandıkları için solak olarak adlandırılmışlardır. Solaklar padişahın bindiği atın sağında giderler. Saygısızlık işareti olan, padişaha sırtlarını dönmemek için ok ve yayı kullanırken solak gibi sol elleriyle hareket ederlerdi. Solaklar padişahın gezilerinde ellerinde ok ve yayları çekilmiş vaziyette padişahın önünde ve yanında yürürlerdi. Savaşta ise solakların en yüksek rütbeli olanlarından 12 tanesi padişahın atının yularlarından tutar ve geri kalan 400 solak da bir çember oluştururdu. Savaş esnasında solaklar padişahın yanına silahtar, çuhadar gibi özel hizmetçileri dahi yaklaştırmazlardı. Solaklar silahlarını padişahlarla birlikte saraydan dışarı çıktıklarında taşırlardı ancak 1492 yılında II. Beyazıt'a bir suikast girişiminden sonra sarayda da silah taşımaya başlamışlardı.