kırık

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): cɯˈɾɯc, cɯɾɯcˈlaɾ

Heceleme: kı‧rık

Ad

kırık (belirtme hâli kırığı, çoğulu kırıklar)

1. kırılmış bir şeyden ayrılan parça

   Cam kırığı.

2. (patoloji) kemiğin bir etki ile kırılması

   Kolunda kırık yok ama çıkık var.

3. bir şeyin kırılan yeri

   Bunun kırığı neresinde?

4. kırıntı

   Ekmek kırığı.

5. (oyun) tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul
6. (halk ağzı) kadının veya erkeğin kanunlara ve âdetlere aykırı olarak ilişki kurduğu şahıs

[5] (jeoloji) fay

Deyimler

cam kırığı, ekmek kırığı, kırığı olmak, kırık tazı

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Bruch (de) e
• Fince: siru (fi), luunmurtuma (fi)
• İngilizce: fault (en), rift (en), fracture (en)
• İsveççe: bristning (sv), bråk (sv)
• Kırım Tatarca: sınıq (crh)
• Norveççe: brokk (no) e
• Tatarca: kitek (tt)
• Türkmence: dövük (tk), syynyk (tk)

Sözcük birliktelikleri

• kırık çizgi, kırık dökük, kırık hava, ipi kırık, kalbi kırık, kıçı kırık, kırık dölü

Türetilmiş kavramlar

• kırıkça, kırıkçı, kırıkçık, kırıkken, kırıkla, kırıklı, kırıklık, kırıksa, kırıksı, kırıksız

Ön ad

kırık (karşılaştırma daha kırık, üstünlük en kırık) kırık

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
kırık	daha kırık	en kırık

1. kırılmış olan

   Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İ. H. Baltacıoğlu

2. tam nota göre düşük olan

   Üç dersten kırığı var. Kırık not.

3. saf renkten hafif uzaklaşmış

   Kırık beyaz.

4. melez

   Kırık tazı.

5. gücenmiş, üzgün

   Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - B. Necatigil

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: qırıq (az)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kırık" maddesi