yurt

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈjuɾt/
• Heceleme: yurt

Ad

yurt (belirtme hâli yurdu, çoğulu yurtlar)

1. bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın oturduğu, yetiştirildiği veya bakıldığı kurum

   Güçsüzler yurdu.

2. bir şeyin ilk veya çok yetiştirildiği yer
3. diyar

   Bu köy pehlivanlar yurdudur.

4. sahip olunan arazi, emlâk
5. (coğrafya) memleket

   Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez. — F. R. Atay

6. (eğitim, iskân) öğrencilerin kaldığı, barındığı yer

   Öğrencilerin bir bölümü, ilk yılı yurtta geçirse bile ikinci yıldan başlayarak eve çıkmayı yeğler. — A. Cemâl

7. (iskân) göçebe Türklerin oturduğu çadır

   Orta Asya'da Türk ve Moğol göçebelerinin ev olarak kullandığı çadır.

8. (iskân) yörüklerin yazın veya kışın oturdukları yer
9. (sosyoloji) bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası

   Türk yurduna Türkiye denir.

Açıklamalar

• Türk mimarisinde kubbe formunun geliştirilmesinde yurdun büyük etkisi olmuştur.

Eş anlamlılar

• (sosyoloji): dar, vatan

Atasözleri

• At kudümü yurt kudümü, avrat kudümü
• Değirmi yurt tutmaya değirmi göt ister

Alt kavramlar

• (memleket): anayurt, baba yurdu

Kelime birliktelikleri

• yurt dışına çıkma yasağı

Türetilmiş kavramlar

yurt

• yurt dışı,
• yurt içi,
• yurt tutmak
• yurtça,
• yurtçuk,
• yurtken,
• yurtla,
• yurtlu,
• yurtsa,
• yurtsuz

Çeviriler

yurt

• Almanca: Heimatland (de) n
• Çekçe: domovina (cs) d
• Azerice: yurd (az), vətən (az)
• Bulgarca: родина (bg) d (rodina)
• Danca: hjemland (da)
• Estonca: kodumaa (et)
• Fince: kotimaa (fi), jurtta (fi)
• Fransızca: patrie (fr) d, pays (fr) e
• Gagavuzca: yurt (gag)
• İngilizce: homeland (en), home country (en)
• İspanyolca: terruño (es)
• İsveççe: hemland (sv) n
• Lehçe: ojczyzna (pl) d, jurta (pl), dom (pl), akademik (pl)
• Macarca: belföld (hu)
• Makedonca: родина (mk) d (rodina)
• Portekizce: país natal (pt), país de residência (pt)
• Rusça: родина (ru) d (rodina)
• Slovence: domovina (sl) d
• Ukraynaca: родина (uk) d (rodına)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yurt" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de Yurt (çadır)

Çağatayca

Ad

1. memalik, mesken
2. vatan, vilayet

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

yurt

1. yurt

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
• Etymological Dictionaries - Andras Rajki