Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Эчтәлеккә күчү

HD37808

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD37808 latin yazuında])
HD37808
Каталог коды ALS 16558[1], CEL 925[1], GSC 05350-00909[1], HD 37808[1], HIC 26728[1], HIP 26728[1], HR 1957[1], 2MASS J05404618-1024311[1], PPM 216116[1], SAO 150680[1], TD1 5144[1], UBV 5802[1], uvby98 100037808[1], UBV M 11383[1], BD-10 1258[1], TYC 5350-909-1[1], YZC 11 1559[1], Gaia DR2 3010356669556499456[1] һәм V1051 Ori
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 188,2495 ± 2,789 парсек[2]
Скорость вращения звезды 30 km/s[3]
Параллакс 5,3121 ± 0,0787 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −1 ± 0,137 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −0,635 ± 0,14 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 19,2 ± 1,2 km/s[4]
Спектраль сыйныф B9III[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,52[6]
Чор J2000.0[d][2]
Туры калкулык 85,192466301813 °[2]
Авышлык −10,408664067172 °[2]

HD37808Орион йолдызлыгында урнашкан B9III[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,52[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 V1051 Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/340590
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. 5,0 5,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  6. 6,0 6,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]