durust
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]du-rust
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\f. ,,,jj — toʻgʻri, halol; bu
tun, komil] 1 sft. Yaxshi, tuzuk. ◆ Durust odam, shsh Husayn Boyqaro harbiy sanʼatni durust bilar edi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Shunday qarorga kelingani ancha durust boʻlgan ekan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 krsh s. vazifasida. Maʼqul, yaxshi, oʻrinli. ◆ Ra-yimboyningqishlogʻidanmi?Ha, durust. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Durust, men gapingizga ishonaman, lekin anovlarni ishontirish uchun kuchli dalil kerak. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ .o.
3 Sogʻ, tetik, sogʻ-salomat. ◆ Murod endi oʻzini ancha durust sezardi. T. Ashurov, „Oq ot“ . ◆ Tergovchi kelganida, Qudratullo oʻzini ancha durust his qshshrdi. S. Yunusov, „Kutilmagan xazina“ .
4 Moʻl, koʻp, unumli. ◆ Bu yil sabzavot ekinlaridan ham durust hosil olinadi. Gazetadan . ◆ Sidiqjon tushki dam olishdan keyin kechgacha xiyla durust ishladi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
5 Munosabati yaqin va joyida, oʻzaro qalin. ◆ Usta Turdiali xudo bilan durust edi, uch yarim yashar qizchasi oʻldi-yu, orasi buzildi. A. Qahhor, „Qabrdan tovush“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДУРУСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Tillar
[tahrirlash]Ruscha ru
durust
1 неплохой, подходящий, приличный; // неплохо, прилично, лучше; ◆ ~ ish неплохая работа; ◆ ~ odam неплохой, порядочный человек; ◆ ~ oila приличная семья; ◆ ularning muomalalari ~ emas у них плохие взаимоотношения; ◆ ~ kiyinmoq прилично одеваться; ◆ bu boqqa odam ~ kelmas ekan оказывается, в этот сад люди мало ходят; ◆ shu ~ga oʻxshaydi это, кажется, лучше; ◆ oʻzingiz borsangiz ~ boʻlar edi если бы вы сами пошли, было бы лучше; ◆ bemorning ahvoli bir oz ~ больному немного лучше; ◆ ~ oʻylab koʻr подумай как следует; подумай хорошенько; ◆ ~ demoq одобрить; ◆ ~gina 1) хорошенький; 2) хорошенько;
2 ладно! хорошо!; ◆ ~-~ ладно-ладно!, хорошо-хорошо!;
3 вводн. хорошо, допустим.